نارون1
1st October 2012, 12:16 PM
http://www.iricss.org/fa/NewsRelease/News/PublishingImages/1391/910708-KIM-OTT-GRAY-PAINTING-TUMOR-1.JPG [هافینگتن پست / ان بی سی - پژوهشکده علوم شناختی:] کیم اوت-گری مادر بزرگی ساکن میشیگان [ایالات متحده آمریکا] است که متوجه شد غده ای به بزرگی یک توپ گلف [یا پینگ پنگ] در سمت چپ مغز خود دارد. هنگامی که پزشکان آن غده را برداشتند به همراه آن "مقداری" از قسمت چپ مغزش و "90 درصد" توانایی هایش را نیز از او گرفتند.
او که تا پیش از آن جراحی فردی "علمی، منظم، نوع ای [الف]" بود که دندانپزشکی می کرد دیگر نمی تواند حرفه اش را انجام دهد، و علاوه بر آن بدون داشتن آدرس راهنمای نوشتاری نمی تواند راه خود را پیدا کند. در مصاحبه ای با تلویزیون ان.بی.سی. او خود را به عنوان فردی توصیف نمود که "اغلب گم گشته (گیج)" است، و با انبوهی از صورتحساب هایی روبروست که عادت نداشت قادر به پرداختن آنها نباشد.
اما توانایی ای که ناگهان به دست آورد قابلیت نقاشی است. به گفته او "من اکنون معجزه نقاشی را دارم ... ولی تقریبا همه چیز دیگرم را از دست داده ام."
وی ... اظهار داشت که بیش از یک دهه از میگرن های فلج کننده رنج می برد. از پزشکی به پزشکی دیگر مراجعه می نمود، و داروهای متفاوت پرشماری را امتحان کرد، اما هیچکدام تاثیر نداشت.
به گفته اوت-گری "من داشتم روزی شش تا هشت آسپیرین می خوردم، و البته من یک پزشک بودم و می دانستم که وضعم درست نبود." همه چیز هنگامی تغییر کرد که همسرش پایش را در یک کفش کرد و به دکتر گفت که زنش به یک ام.آر.آی. نیاز دارد. آزمایش غده ای به بزرگی یک توپ گلف را آشکار ساخت.
اوت-گری افزود: "حرفه اول من دندانپزشکی بود و سپس من دچار غده مغزی شدم و آن به گونه ای دنیای مرا به هم ریخت چرا که من دیگر توانایی انجام آن [حرفه] را ندارم."
عمل جراحی آن غده را به همراه "مقداری" از سمت چپ مغزش را برداشت. او در دانشگاه مرکزی میشیگان برای درمان-شناختی رفت که در آنجا اساسا به او آموزش داده شد تا سمت دیگر مغزش – بخش بیشتر هنری – را استفاده نماید. ...
اوت-گری ادامه داد: "عمده موضوع این است که در آسیب مغزی شما همانند همیشه هستید و مردم هم فکر می کنند که شما همان کس [سابق] هستید، اما در واقعیت شما همان فردی نیستید که پیش تر بودید. مدت زیادی طول می کشد تا دریابید که باید مرگ آن کس را [که بودید] سوگواری بگیرید و شخص تازه ای بشوید."
پس از آن که اوت-گری به همراه یک دوستش در سال 2008 به یک کلاس هنری رفت، ناگهان متوجه شد که می تواند نقاشی نماید. ... اکنون او می گوید که "من فکر می کنم که بدون هنر کاملا خود را از دست رفته می بینم، زیرا هنگامی که دارم نقاشی می کنم، من در آن جایگاه [حالت] هستم. راستش را بگویم، برای من، این آن زمانی است که با خدا هستم." ...
او که تا پیش از آن جراحی فردی "علمی، منظم، نوع ای [الف]" بود که دندانپزشکی می کرد دیگر نمی تواند حرفه اش را انجام دهد، و علاوه بر آن بدون داشتن آدرس راهنمای نوشتاری نمی تواند راه خود را پیدا کند. در مصاحبه ای با تلویزیون ان.بی.سی. او خود را به عنوان فردی توصیف نمود که "اغلب گم گشته (گیج)" است، و با انبوهی از صورتحساب هایی روبروست که عادت نداشت قادر به پرداختن آنها نباشد.
اما توانایی ای که ناگهان به دست آورد قابلیت نقاشی است. به گفته او "من اکنون معجزه نقاشی را دارم ... ولی تقریبا همه چیز دیگرم را از دست داده ام."
وی ... اظهار داشت که بیش از یک دهه از میگرن های فلج کننده رنج می برد. از پزشکی به پزشکی دیگر مراجعه می نمود، و داروهای متفاوت پرشماری را امتحان کرد، اما هیچکدام تاثیر نداشت.
به گفته اوت-گری "من داشتم روزی شش تا هشت آسپیرین می خوردم، و البته من یک پزشک بودم و می دانستم که وضعم درست نبود." همه چیز هنگامی تغییر کرد که همسرش پایش را در یک کفش کرد و به دکتر گفت که زنش به یک ام.آر.آی. نیاز دارد. آزمایش غده ای به بزرگی یک توپ گلف را آشکار ساخت.
اوت-گری افزود: "حرفه اول من دندانپزشکی بود و سپس من دچار غده مغزی شدم و آن به گونه ای دنیای مرا به هم ریخت چرا که من دیگر توانایی انجام آن [حرفه] را ندارم."
عمل جراحی آن غده را به همراه "مقداری" از سمت چپ مغزش را برداشت. او در دانشگاه مرکزی میشیگان برای درمان-شناختی رفت که در آنجا اساسا به او آموزش داده شد تا سمت دیگر مغزش – بخش بیشتر هنری – را استفاده نماید. ...
اوت-گری ادامه داد: "عمده موضوع این است که در آسیب مغزی شما همانند همیشه هستید و مردم هم فکر می کنند که شما همان کس [سابق] هستید، اما در واقعیت شما همان فردی نیستید که پیش تر بودید. مدت زیادی طول می کشد تا دریابید که باید مرگ آن کس را [که بودید] سوگواری بگیرید و شخص تازه ای بشوید."
پس از آن که اوت-گری به همراه یک دوستش در سال 2008 به یک کلاس هنری رفت، ناگهان متوجه شد که می تواند نقاشی نماید. ... اکنون او می گوید که "من فکر می کنم که بدون هنر کاملا خود را از دست رفته می بینم، زیرا هنگامی که دارم نقاشی می کنم، من در آن جایگاه [حالت] هستم. راستش را بگویم، برای من، این آن زمانی است که با خدا هستم." ...