h.jabbari
30th September 2012, 10:46 AM
متاسفانه بعضی از دوستان این قاعده را با عنوان اصل اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار می شناسند. در حالیكه این درست نیست .
درسته که در فرهنگ لغت قاعده به معنای اصل آمده اما اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار تنها یک قاعده یا ضابطه است و نه یکی از اصول حسابداری. در حسابداری همواره کنار اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار کلمه قاعده آورده شده است و نه اصل در تمامی کتابها و منابع حسابداری. این قاعده در مورد انواع حسابداری ها مورد استفاده قرار می گیرد مانند موجودی مواد و کالا یا حسابداری سرمایه گذاری در سهام و یا ...
اما بحث امروز ما مربوط به حسابداری موجودی مواد و کالا است.
اول این را بگویم که قاعده اقل قیمت تمام شده یا قیمت بازار مبتنی بر اصل محافظه کاری است که بزودی ان را توضیح کامل خواهم داد.
اما بطور خلاصه بگویم که سخن اصل محافظه کاری اینه که هیچ سودی را نباید قبل از اینکه تحقق پیدا کنه شناسایی و ثبت کنیم ولی هر نوع زیان احتمالی را باید شناسایی و ثبت کرد.
خوب حالا این زیانه چیه که باید شناسایی کنیم؟
فرض کنید موجودی کالای شما در زمان خرید در مهر سال 1385، 100000 ریال هستش ولی شما در پایان سال 85 متوجه می شوید که میتوان همین موجودی را که 100000 ریال خریدید به 90000 ریال بخرید. شما کالا را در سال 86 یا سال جاری به همان قیمت 90000 ریال یعنی 10% کمتر از قیمت تمام شده ان می فروشید. نحوه برخورد شما با ین معامله چیست؟ زیان مربوطه (فروش به 10% کمتر از بهای تمام شده ) را چگونه و چه زمانی شناسایی می کنید؟
قاعده اقل بهای تمام شده و اصل محافظه کاری پاسخ این سوال است.
شما باید زیان را در سال 1385 یعنی زمانی که زیان شناسایی شده ثبت نمایید.
بنابراین قاعده اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار مبتنی بر دو اصل اساسی حسابداری هستش :
1. اصل تطابق هزینه ها با درآمد:
زیرا کاهش در سودمندی کالاهای موجود ، باید در دوره ای به عنوان زیان شناسایی شود که کاهش در سود مندی در آن دوره رخ داده است.
2. اصل محافظه کاری در ارتباط با ترازنامه
برای در ک بهتر قاعده اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار آشنایی با اصطلاحات زیر لازم است:
ارزش جایگزینی:
در حسابداری صنعتی ارزش تولید مجدد یک موجودی مواد و کالا را گویند اما در حسابداری مالی به معنی تحصیل آن کالا نیز می تواند باشد. می توان گفت ارزش جایگزینی همان ارزش بازار است.
ارزش خالص بازیافتنی :
ارزش خالص بازیافتنی برابر است با =
بهای فروش یک واحد
کسر می شود:
هزینه های پیش بینی شده برای تکمیل و فروش یک واحد
=
رزش خالص بازیافتنی
حد بالا: همان ارزش خالص بازیافتنی است.
ارزش خالص بازیافتنی پس از کسر سود متعارف:
ارزش خالص بازیافتنی
کسر می شود:
سود متعارف (10 درصد قروش )
=
ارزش خالص بازیافتنی پس از کسر سود متعارف
حد پایین: همان ارزش خالص بازیافتنی پس از کسر سود متعارف است.
طبق اصل محافظه کاری ما با تعدادی از ذخیره ها سر و کار داریم. چون این ذخیره ها هستند که با منظور شدن به بدهکار زیان مربوطه (مثلا زیان کاهش ارزش سهام یا زیان کاهش ارزش موجودیها) موجب گزارش زیان ایجاد شده می شوند.
ذخیره مطالبات مشکوک الوصول، ذخیره کاهش ارزش سهام و حالا هم ذخیره ای دیگر:
ذخیره کاهش ارزش موجودی کالا
ثبت این ذخیره به صورت زیر می باشد:
موجودی کالا *****
بهای تمام شده کالای فروش رفته *****
زیان کاهش ارزش موجودیهای کالا *****
ذخیره کاهش ارزش موجودیهای کالا *****
برای استفاده از قاعده اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار در گزارشات و ثبتهای حسابداری از حساب ذخیره کاهش ارزش موجودیها استفاده می کنیم.
استفاده از این روش موجب ارائه موجودیهای کالا در ترازنامه و صورتحساب سود و زیان به مبلغ ناخالص خواهد شد که ذخیره کاهش ارزش موجودیها از آن کسر می شود. این روش در عین حال که هدف کاهش ارزش را برآورد می کند، این امکان را فراهم می آورد که بهای تمام شده اولیه موجودیهای کالا نیز در ترازنامه ارائه می شود.
درسته که در فرهنگ لغت قاعده به معنای اصل آمده اما اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار تنها یک قاعده یا ضابطه است و نه یکی از اصول حسابداری. در حسابداری همواره کنار اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار کلمه قاعده آورده شده است و نه اصل در تمامی کتابها و منابع حسابداری. این قاعده در مورد انواع حسابداری ها مورد استفاده قرار می گیرد مانند موجودی مواد و کالا یا حسابداری سرمایه گذاری در سهام و یا ...
اما بحث امروز ما مربوط به حسابداری موجودی مواد و کالا است.
اول این را بگویم که قاعده اقل قیمت تمام شده یا قیمت بازار مبتنی بر اصل محافظه کاری است که بزودی ان را توضیح کامل خواهم داد.
اما بطور خلاصه بگویم که سخن اصل محافظه کاری اینه که هیچ سودی را نباید قبل از اینکه تحقق پیدا کنه شناسایی و ثبت کنیم ولی هر نوع زیان احتمالی را باید شناسایی و ثبت کرد.
خوب حالا این زیانه چیه که باید شناسایی کنیم؟
فرض کنید موجودی کالای شما در زمان خرید در مهر سال 1385، 100000 ریال هستش ولی شما در پایان سال 85 متوجه می شوید که میتوان همین موجودی را که 100000 ریال خریدید به 90000 ریال بخرید. شما کالا را در سال 86 یا سال جاری به همان قیمت 90000 ریال یعنی 10% کمتر از قیمت تمام شده ان می فروشید. نحوه برخورد شما با ین معامله چیست؟ زیان مربوطه (فروش به 10% کمتر از بهای تمام شده ) را چگونه و چه زمانی شناسایی می کنید؟
قاعده اقل بهای تمام شده و اصل محافظه کاری پاسخ این سوال است.
شما باید زیان را در سال 1385 یعنی زمانی که زیان شناسایی شده ثبت نمایید.
بنابراین قاعده اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار مبتنی بر دو اصل اساسی حسابداری هستش :
1. اصل تطابق هزینه ها با درآمد:
زیرا کاهش در سودمندی کالاهای موجود ، باید در دوره ای به عنوان زیان شناسایی شود که کاهش در سود مندی در آن دوره رخ داده است.
2. اصل محافظه کاری در ارتباط با ترازنامه
برای در ک بهتر قاعده اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار آشنایی با اصطلاحات زیر لازم است:
ارزش جایگزینی:
در حسابداری صنعتی ارزش تولید مجدد یک موجودی مواد و کالا را گویند اما در حسابداری مالی به معنی تحصیل آن کالا نیز می تواند باشد. می توان گفت ارزش جایگزینی همان ارزش بازار است.
ارزش خالص بازیافتنی :
ارزش خالص بازیافتنی برابر است با =
بهای فروش یک واحد
کسر می شود:
هزینه های پیش بینی شده برای تکمیل و فروش یک واحد
=
رزش خالص بازیافتنی
حد بالا: همان ارزش خالص بازیافتنی است.
ارزش خالص بازیافتنی پس از کسر سود متعارف:
ارزش خالص بازیافتنی
کسر می شود:
سود متعارف (10 درصد قروش )
=
ارزش خالص بازیافتنی پس از کسر سود متعارف
حد پایین: همان ارزش خالص بازیافتنی پس از کسر سود متعارف است.
طبق اصل محافظه کاری ما با تعدادی از ذخیره ها سر و کار داریم. چون این ذخیره ها هستند که با منظور شدن به بدهکار زیان مربوطه (مثلا زیان کاهش ارزش سهام یا زیان کاهش ارزش موجودیها) موجب گزارش زیان ایجاد شده می شوند.
ذخیره مطالبات مشکوک الوصول، ذخیره کاهش ارزش سهام و حالا هم ذخیره ای دیگر:
ذخیره کاهش ارزش موجودی کالا
ثبت این ذخیره به صورت زیر می باشد:
موجودی کالا *****
بهای تمام شده کالای فروش رفته *****
زیان کاهش ارزش موجودیهای کالا *****
ذخیره کاهش ارزش موجودیهای کالا *****
برای استفاده از قاعده اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار در گزارشات و ثبتهای حسابداری از حساب ذخیره کاهش ارزش موجودیها استفاده می کنیم.
استفاده از این روش موجب ارائه موجودیهای کالا در ترازنامه و صورتحساب سود و زیان به مبلغ ناخالص خواهد شد که ذخیره کاهش ارزش موجودیها از آن کسر می شود. این روش در عین حال که هدف کاهش ارزش را برآورد می کند، این امکان را فراهم می آورد که بهای تمام شده اولیه موجودیهای کالا نیز در ترازنامه ارائه می شود.