توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : سوال تعارفات روزمره
بحث
15th September 2012, 02:09 PM
تعارف تو زندگیتون چه قدر نقش داره ؟چه قدر حاضرین به خاطر تعارف با طرف مقابلتون از حقتون بگذرین ؟آخرین باری که به خاطر تعارف زیاد خودتونو سرزنش کردین کی بوده ؟این کار مال ایرونی هاست یا مربوط به کشورهای دیگه هم هست ؟ جملاتی که تو تعارف میگین هم ذکر کنید از نظر شما چه کارهایی تعارف کردنه لطفا .........فکر کنم بحث جالبی بشه البته به شرط حضور گرم شما دوستان .........
mehrab123
15th September 2012, 02:10 PM
من کلا ادم تعارفی نیستم
بحث
15th September 2012, 02:40 PM
چون پستم مورد نظرتون واقع نشده خودم فعلا نظرمو مینویسم به نظرم افراط وتفریط در هر کاری خوب نیست در تعارف هم همین طور نه در حدی که در جامعه به عنوان فرد بی نزاکت شناخته شویم وشخصیت افراد را با کارهایی مثل سوال های خصوصی بیجا ,مسخره کردن , بد گویی پشت سر افراد و...زیر سوال ببریم از سلام کردن به دیگران امتناع کنیم در صفها به جای مراعات حق دیگران با عقیده به اینکه فرد زرنگی هستیم حق افراد باشخصیت را که مجادله با این افراد را در شان خود نمیدانند را بخوریم ونه در حدی در قید تعارف باشیم که به زندگی خود لطمه بزنیم
reza-1369
15th September 2012, 02:46 PM
تو زندگی من معمولآ بی رنگ چون اهل تعارف نیستم مگر موارد استثنایی که به ندرت پیش میاد.
بنظر من مال ایرانی نیست چون هر کسی قدرت گفتن نه رو به خواسته های طرف مقابلش نداشته باشه با خودش تعارف کرده.
معمولا میگیم
اخه چیز......
بی خیال میشی.........
راستش من........
نمیدونم تو چی فکر میکنی و.......
بجا گفتن اصل مطلب.
shiny7
15th September 2012, 02:51 PM
جمله های تعارف:
جلو در آسانسور:مرگ من!اول شما!
سر سفره افطاری و همه هلاک از گشنگی:به خدا اگه لب به غذا بزنم قبل از شما!
عصر بعد از یه ساعت نشستن خونه همسایه:بفرمایین یه املتی دور هم میزنیم!!(خب مرد حسابی اگه املته که خودمم بلدم تو خونه خودم بخورم!!)
پس از خرید یه عطر گرون قیمت و نشون دادنش به دوست:اگه خوشت اومد ازش مال تو!!(حالا تو دلش عین سیر و سرکه داره می جوشه نکنه یه وقت واقعا برش داره ها!!)
بعد از 7 ساعت اطراق فامیل های عموی دوست پدر بابا جان گرامی در خانه شما:بودین حالا یکم دیگه می شستین...دیر که نمی شه!!
و......
.
.
.
.
.
[khabalood]
shiny7
15th September 2012, 02:59 PM
کلا تعارف و رو در بایسی چیز خیلی مسخره ایه ولی گاهی آدم به خاطر احترام گذاشتن مجبور می شه این کارو بکنه!که البته خیلی وقتا هم بعدش از کاری که کرده پشییمون می شه چون می فهمه طرف لیاقت این احترامو نداشته!!
کلا آدمای عجیبی هستیم!!این اوضاع تعارفامونه اونوقت اینم رانندگی کردنمونه ها:
ااااااووووووووووهههههه!!!!!! !کجااااااایی؟؟؟عمو خوابی؟؟؟!!!..............وییییییی ژژژژژژ(صدای لاستیکای ماشین!!!)[tafakor]
بحث
15th September 2012, 03:02 PM
جمله های تعارف:
جلو در آسانسور:مرگ من!اول شما!
سر سفره افطاری و همه هلاک از گشنگی:به خدا اگه لب به غذا بزنم قبل از شما!
عصر بعد از یه ساعت نشستن خونه همسایه:بفرمایین یه املتی دور هم میزنیم!!(خب مرد حسابی اگه املته که خودمم بلدم تو خونه خودم بخورم!!)
پس از خرید یه عطر گرون قیمت و نشون دادنش به دوست:اگه خوشت اومد ازش مال تو!!(حالا تو دلش عین سیر و سرکه داره می جوشه نکنه یه وقت واقعا برش داره ها!!)
بعد از 7 ساعت اطراق فامیل های عموی دوست پدر بابا جان گرامی در خانه شما:بودین حالا یکم دیگه می شستین...دیر که نمی شه!!
و......
.
.
.
.
.
[khabalood]
من با این جور تعارفهایی که شما گفتین موافق نیستم ولی شخصا احترام به بزرگترهارو وظیفه ی هر کس میدونم ودر مورد بزرگترها تعارف جلوی در و قبل از غذا خوردن و... واجب میدونم .
- - - به روز رسانی شده - - -
جمله های تعارف:
جلو در آسانسور:مرگ من!اول شما!
سر سفره افطاری و همه هلاک از گشنگی:به خدا اگه لب به غذا بزنم قبل از شما!
عصر بعد از یه ساعت نشستن خونه همسایه:بفرمایین یه املتی دور هم میزنیم!!(خب مرد حسابی اگه املته که خودمم بلدم تو خونه خودم بخورم!!)
پس از خرید یه عطر گرون قیمت و نشون دادنش به دوست:اگه خوشت اومد ازش مال تو!!(حالا تو دلش عین سیر و سرکه داره می جوشه نکنه یه وقت واقعا برش داره ها!!)
بعد از 7 ساعت اطراق فامیل های عموی دوست پدر بابا جان گرامی در خانه شما:بودین حالا یکم دیگه می شستین...دیر که نمی شه!!
و......
.
.
.
.
.
[khabalood]
من با این جور تعارفهایی که شما گفتین موافق نیستم ولی شخصا احترام به بزرگترهارو وظیفه ی هر کس میدونم ودر مورد بزرگترها تعارف جلوی در و قبل از غذا خوردن و... واجب میدونم .
بحث
15th September 2012, 03:04 PM
کلا تعارف و رو در بایسی چیز خیلی مسخره ایه ولی گاهی آدم به خاطر احترام گذاشتن مجبور می شه این کارو بکنه!که البته خیلی وقتا هم بعدش از کاری که کرده پشییمون می شه چون می فهمه طرف لیاقت این احترامو نداشته!!
کلا آدمای عجیبی هستیم!!این اوضاع تعارفامونه اونوقت اینم رانندگی کردنمونه ها:
ااااااووووووووووهههههه!!!!!! !کجااااااایی؟؟؟عمو خوابی؟؟؟!!!..............وییییییی ژژژژژژ(صدای لاستیکای ماشین!!!)[tafakor]
در مورد رانندگی کاملا موافقم کاش یکمی تعارفاتمن رو تو رانندگی هامون به کارببریم البته بلا نسبت بچه های نخبگان جوانو هر کی این صفحه رو میخونه
مدیر تالار روانشناسی
15th September 2012, 03:08 PM
سلام دوستان عزیزم
خیلی ازتون تشکر میکنم که بحث هایی با مووضوعات عالی ارائه میدین........
ولی چقدر عالی میشد که این بحث ها در قسمت بحث های هفتگی ایجاد بشه ..........
شما میتونین موضوع رو پیام خصوصی بدین .........و با نام خودتون در بحث های هفتگی ارائه بشه ........
اینطوری همه دوستان راحتتر میتوننن در تمامی بحث ها شرکت کنند .....
با تشکر از شما [golrooz]
بحث
15th September 2012, 03:15 PM
سلام دوستان عزیزم
خیلی ازتون تشکر میکنم که بحث هایی با مووضوعات عالی ارائه میدین........
ولی چقدر عالی میشد که این بحث ها در قسمت بحث های هفتگی ایجاد بشه ..........
شما میتونین موضوع رو پیام خصوصی بدین .........و با نام خودتون در بحث های هفتگی ارائه بشه ........
اینطوری همه دوستان راحتتر میتوننن در تمامی بحث ها شرکت کنند .....
با تشکر از شما [golrooz] سلام خدمت شما ممنون از توجهتون چشم حتما در بحث های بعدی ان شاال...
بحث
15th September 2012, 03:30 PM
آیا در اخلاق اسلامی چیزی شبیه تعارف وجود دارد؟ و اینکه ما قلبا دوست نداریم کسی مهمان ما شود اما برای احترام از او دعوت کنیم کار درستی است؟ http://img.tebyan.net/big/1391/03/7225311613531183822553220613535197183107.gif
بی گمان شما هم به عنوان یک ایرانی روزانه با مسأله ای به عنوان ادب اجتماعی تعارف آشنا هستید و پیش آمده که به دوستی تعارف کنید که امروز نهار می بایست مهمان شما باشد و یا هنگام ورود و خروج از اداره به یک دیگر تعارف کنید. عبارت هایی چون شما بفرمایید و یا این که امروز مهمان ما هستید و یا این که اگر نخورید ناراحت می شوم و یا فدایت بشوم و قربانت گردم و ده ها از این گونه تعارفات را شنیده و یا حتی خود به کار برده ایم.
شاید بسیاری از این ها از سر دوستی و محبت و عشق به مخاطب و شنونده باشد و به حقیقت خواستار آن باشید که به راه و روشی، دل دیگران را به دست آورید و نهایت احترام و اکرام را در حق وی ادا کنید ولی بی گمان برخی از این تعارفات اساس و ریشه ندارند. به عنوان نمونه در مناطق شمالی کشاورزان و شالی کاران روزانه هنگام کار برای تقویت بنیه خود بیش از چهار وعده سفره می اندازند و هر رهگذر و کارگر و همسایه ای را به صلای غذا می خوانند. اصلا که واژه ای عربی است به معنای خواندن دیگری از دور برای غذاست. این گونه است که تعارفات حتی در هنگام کار و کشاورزی امری طبیعی است و این همه جز برخاسته از احترام و تکریم همسایگان و رهگذران نیست. اما در همان مناطق سخن از تعارفاتی است که بی اساس و پایه است و ضرب المثل هایی نیز برای آن ساخته شده است.
باید ببینیم آیا این تعارفات در منطق دین پذیرفته است و آیا ما سفارشی از ائمه عزیزمان نسبت به نهی یا ترغیب به آن داریم یا نه؟
متاسفانه یکی از آداب غلط در بین ما ایرانیان تعارفات دروغین می باشد.
آیت الله بروجردی درباره علامه درچهای نقل می کند که:
اغلب غذای ایشان به هنگام ناهار و شام، نان و ماست بود که مختصری نعناء خشک هم به آن اضافه می کردند و کمتر اتفاق می افتاد که غذای پخته مثل آبگوشت داشته باشند. از جمله ویژگی های ایشان آن بود که هنگام غذا خوردن از تعارفات مرسوم خودداری می کردند .
یک روز از ایشان سؤال کردیم که چرا در هنگام غذا خودرن تعارف نمی کنید؟
پاسخ دادند: «در تمام مواقع خوف آن دارم که تعارفم دروغ باشد و خدای ناکرده جزء دروغگویان محسوب شوم؛ چون افرادی که هنگام غذا خوردن بر من وارد شده اند، یا می دانستم که غذا خورده اند و در این صورت تعارف کردن معنایی نداشت؛ یا احتمال می دادم غذای مرا نپسندند و یا اینکه غذای موجود فقط به اندازه خودم بوده و من هم بی اندازه گرسنه بوده ام.
آیت الله بروجردی درباره علامه درچهای نقل می کند که: اغلب غذای ایشان به هنگام ناهار و شام، نان و ماست بود که مختصری نعناء خشک هم به آن اضافه می کردند و کمتر اتفاق می افتاد که غذای پخته مثل آبگوشت داشته باشند. از جمله ویژگی های ایشان آن بود که هنگام غذا خوردن از تعارفات مرسوم خودداری می کردند
به هر حال چون احساس می کنم در این گونه موارد تعارف بنده معنایی ندارد و شائبه دروغ نیز به آن وارد است، از تعارف خودداری می کنم. (کتاب قصه های خواندی از چهره ای ماندنی)
تعارف از نگاه اهل بیت(علیهم السلام)اسماء بنت عمیس می گوید:« در شب زفاف عایشه، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) ظرف شیری را به من داد و فرمود: به زنها بده تا بخورند،(وقتی به آنها تعارف کردم) آنها گفتند میلی به نوشیدن شیر نداریم. رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: بین گرسنگی و دروغ جمع نکنید. اسماء گفت: یا رسول الله(صلی الله علیه و آله) اگر چیزی را که به آن میل داریم و بگوییم میل نداریم، آیا دروغ شمرده می شود؟! فرمودند: به درستی که دروغ در نامه عمل ثبت می شود هرچند کوچک باشد.»(سفینة البحار، ج2، ص473)
روزی امام صادق(علیه السلام) به همراه فرزندش اسماعیل در مجلسی بودند، یکی از دوستان آن حضرت وارد شد و سلام کرد و سپس نشست، وقتی حضرت از جای برخواستند که از مجلس خارج شوند، آن شخص نیز از جای برخواست و به اتّفاق امام( علیه السلام) به راه افتاد، در راه همراه امام بود، تا اینکه به درب خانه ی امام رسیدند، امام(علیه السلام) بدون اینکه به آن شخص تعارف کنند از او جدا شده و وارد خانه شدند، در این هنگام اسماعیل به حضرت عرض کرد: ای پدر چرا به آن شخص تعارف نکردید و نفرمودید داخل منزل شود؟! حضرت فرمود: آمدنش در خانه موردی نداشت(یعنی آمادگی پذیرش او را نداشتم) اسماعیل گفت: اگر تعارف می کردید او خودش نمی آمد. حضرت فرمود: دوست ندارم که خداوند نام من را جزء کسانی ثبت فرماید که در تعارف زیاده روی می کنند.(یعنی تعارف های دروغین می کنند)(بحارالانوار، ج72، باب العرض علی اخیک، ص457)
اما این نکته نیز قابل ذکر است که اگر تعارف همراه دروغ و امر حرام دیگری نباشد و در عرف احترام به مؤمنین و بزرگترها محسوب شود جزء مطالب ذکر شده نمی باشد.
فرآوری: محمدی
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیانمنابع : سایت پرسمان
سایت معارف قرآن
تو سایت تبیان مطلب مرتبطی دیدم گفتم واسه شمام بذارم [labkhand]
بحث
15th September 2012, 03:34 PM
دوستان نظر شخصی بنده این هست که بهتره به جای اینکه انرژیمون رو واسه تعارف های دروغین بذاریم بیایم به هم احترام بگذاریم شخصیت افرادرا یه خاطر خودخواهی ویا وقت گذرانی و سرگرمی خود خراب نکنیم بیایید با دیگران طوری رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتار شود
kahrupay
15th September 2012, 03:55 PM
از تعارفات متنفرم ولی بعضی مواقع مجبورم به دلایلی تعارف بزنم ولی معتقدم 90 در صد این تعارفات از انگلیسی ها به ما رسیده چون مدت زمانی هم این کشور اینورا می چرخیده و اگه الانم بهشون نگاه کنید توشون این تعارفا رو می بینید.
Gileva
15th September 2012, 04:23 PM
به نظرمن این تعارف کردن ها جزئی از رفتارما ایرانی هاشده یعنی انگارجز ادابمون هست به طوری که اگه تو بعضی چیزها تعارف نکنیم باعث دلخوری عزیزانمون میشه من خودم چندبار امتحان کردم تو بعضی مسائل اگه به طرف مقابلت تعارف نکنی بهش برمیخوره .
Outta_Breathe1020
15th September 2012, 04:31 PM
تو ایران که بسیار زیاده!
یعنی واقعا اگه تعارف نکنی تو بعضی موقعا اصلا ادب رو رعایت نکردی به نظر خیلیا!
وقتی ایرانیا میرن خارج، حتما هم شنیدین که با دوستان و تعارفاتشون مشکل دارن! چون مثلا دوست خودمون بود، میگفت من طبق عادت بعد اینکه با هم رفته بودیم رستوران، تعارف میزدم و میگفتم حالا من حساب میکنم، بعدش من بودم و اونهمه حساب! چون اونا که تعارف نمیکنن اینجوری واقعا!
و مشکل خیلی بزرگیه به نظر من!
اصلا هم چیز خوبی نیست!
واقعا ادب برام خیلی مهمه اما واقعا از تعارف به نظرم ادب نیست!
احترام نگه داشتن با تعارف خیلی فرق داره!
من سعی میکنم تعارف نداشته باشم با کسی! اما به قول شما گاها تعارف در بعضی جاها حکم ادب رو داره! منم چون ادب داشتن برام مهمه....!
elinaaa
15th September 2012, 08:38 PM
به نظرم ما چون به تعارف کردن عادت کردیم خیلی باهاش مشکلی نداریم...البته یه وقتایی تعارفات الکی کردن خوب نیست...فکر کنم به این تعارفات میگن سیاست تو برخورد....یعنی یه جورایی به طرف مقابل میفهمونیم که چقدر با شخصیتیم یا اینکه چقدر براش احترام قائلیم...به نظرم یه جاهایی لازمه،نمیشه آدم همیشه خشک و بی تعارف با همه برخورد کنه...مثلا با دوستان میشه راحت بود ولی با یه سری افراد اگه با احترام و یه کم تعارفات محترمانه برخورد بشه بهتره....
استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است
استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد
vBulletin® v4.2.5, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.