h.jabbari
15th September 2012, 11:59 AM
روش بهای تمام شده بیشتر در مواردی به کار برده می شود که کالا دارای قیمت ثابت و معینی برای فروش نبوده و یا از نوع فاسد شدنی است.
در این روش کالای ارسالی به شعبه بر مبانی قیمت تمام شده در حساب های مربوطه ثبت می شود.
چون کالای ارسالی به شعبه در بدهکار حساب کالای شعبه منظور می شود و کالای فروش رفته به قیمت فروش در بستانکار این حساب طبقه بندی می گردد و قیمت فروش نیز قیمت ثابتی نیست، بنابراین مانده این حساب در هر زمان نشان دهنده موجودی شعبه چه بر اساس بهای تمام شده یا قیمت فروش نمی باشد.
در روش فوق موجودی انتهای دوره به بهای تمام شده بعنوان مانده بدهکار در حساب کالای شعبه باقی مانده و در ترازنامه بعنوان موجودی کالای شعبه در کنار موجودی کالای مرکز نشان داده می شود. سود ناویژه نیز پس از نقل موجودی پایان دوره شعبه به ذیل حساب کالای شعبه، از این حساب که عملاً نقش حساب عملکرد شعبه را ایفا می کند بدست آمده و به حساب عملکرد شرکت منتقل می شود.
مانده حساب کالای ارسالی به شعبه که نشان دهنده میزان خالص کالای ارسال شده برای شعبه طی دوره می باشد، به حساب عملکرد مرکز بسته می شود. بدین ترتیب نتایج عملیات شعبه به صورت دو رقم در حساب عملکرد مرکز وارد می شود. رقم اول سود ناویژه شعبه است که به حساب عملکرد شرکت بستانکار می شود و در نتیجه سود ناویژه شعبه و مرکز را در یک حساب مجتمع می سازد و رقم دوم مانده حساب کالای ارسالی است که آنهم به بستانکار حساب عملکرد مرکز منظور شده و رقم حساب خرید را اصلاح می کند. این کار سبب می شود که سود ناویژه مرکز به درستی محاسبه شود.
(روش دیگر بستن حساب کالای ارسالی به حساب خرید است که البته نتیجه هر دو روش یکسان است).
ضمناً باید یادآوری کنم که حساب عملکرد مرکز بابت خرید کالا (توسط مرکز) و موجودی اول دوره مرکز بدهکار شده و بابت موجودی پایان دوره مرکز و مانده کالای ارسالی و سود و زیان شعبه بستانکار می گردد.
ثبت برگشت کالای معیوب:
کالای شعبه (به قیمت فروش) - بدهکار
......................... بدهکاران شعبه - بستانکار
------------------------------------------------------------------------
ثبت تخفیفات نقدی:
کالای شعبه (به مبلغ تخفیف) - بدهکار
..................................... بدهکاران شعبه - بستانکار
در این روش کالای ارسالی به شعبه بر مبانی قیمت تمام شده در حساب های مربوطه ثبت می شود.
چون کالای ارسالی به شعبه در بدهکار حساب کالای شعبه منظور می شود و کالای فروش رفته به قیمت فروش در بستانکار این حساب طبقه بندی می گردد و قیمت فروش نیز قیمت ثابتی نیست، بنابراین مانده این حساب در هر زمان نشان دهنده موجودی شعبه چه بر اساس بهای تمام شده یا قیمت فروش نمی باشد.
در روش فوق موجودی انتهای دوره به بهای تمام شده بعنوان مانده بدهکار در حساب کالای شعبه باقی مانده و در ترازنامه بعنوان موجودی کالای شعبه در کنار موجودی کالای مرکز نشان داده می شود. سود ناویژه نیز پس از نقل موجودی پایان دوره شعبه به ذیل حساب کالای شعبه، از این حساب که عملاً نقش حساب عملکرد شعبه را ایفا می کند بدست آمده و به حساب عملکرد شرکت منتقل می شود.
مانده حساب کالای ارسالی به شعبه که نشان دهنده میزان خالص کالای ارسال شده برای شعبه طی دوره می باشد، به حساب عملکرد مرکز بسته می شود. بدین ترتیب نتایج عملیات شعبه به صورت دو رقم در حساب عملکرد مرکز وارد می شود. رقم اول سود ناویژه شعبه است که به حساب عملکرد شرکت بستانکار می شود و در نتیجه سود ناویژه شعبه و مرکز را در یک حساب مجتمع می سازد و رقم دوم مانده حساب کالای ارسالی است که آنهم به بستانکار حساب عملکرد مرکز منظور شده و رقم حساب خرید را اصلاح می کند. این کار سبب می شود که سود ناویژه مرکز به درستی محاسبه شود.
(روش دیگر بستن حساب کالای ارسالی به حساب خرید است که البته نتیجه هر دو روش یکسان است).
ضمناً باید یادآوری کنم که حساب عملکرد مرکز بابت خرید کالا (توسط مرکز) و موجودی اول دوره مرکز بدهکار شده و بابت موجودی پایان دوره مرکز و مانده کالای ارسالی و سود و زیان شعبه بستانکار می گردد.
ثبت برگشت کالای معیوب:
کالای شعبه (به قیمت فروش) - بدهکار
......................... بدهکاران شعبه - بستانکار
------------------------------------------------------------------------
ثبت تخفیفات نقدی:
کالای شعبه (به مبلغ تخفیف) - بدهکار
..................................... بدهکاران شعبه - بستانکار