yasaman hedayati
15th September 2012, 12:10 AM
يك تيم بين‌المللي از دانشمندان به رهبري فيزيكدانان دانشگاه تورنتوي كانادا با همكاري دانشمند ايراني، موفق به ايجاد شيوه جديد ساده با استفاده از يك نوار چسب شده‌اند كه آنها را قادر به القاي ابررسانايي دماي بالا در يك نيمه‌رسانا براي اولين بار كرده است.
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، شيوه ابداعي پريسا زارعپور و همكارانش مي‌تواند راه را براي دستگاههاي جديد منحصربفرد قابل استفاده در محاسبات كوانتومي و ارتقاي بازده انرژي هموار كند.
مواد ابررساناي دماي بالا به موادي گفته مي‌شود كه برق را بدون گرم كردن و از دست دادن انرژي در دماهاي نيتروژن مايع هدايت مي‌كنند. در حال حاضر از آنها براي انتقال برق با كمترين ميزان اتلاف و به عنوان بخش اصلي نسل بعدي دستگاههايي مانند رايانه‌هاي كوانتومي استفاده مي‌شود.
http://media.isna.ir/content/getty-508.jpg/6
اين درحاليست كه تنها تركيبات خاصي از آهن، مس و اكسيژن يا کوپراتها مي‌توانند ويژگيهاي ابررسانايي دماي بالا را نمايش دهند. باورها بر اين است كه کوپراتها با نيمه‌رساناها قابل تركيب نبوده و از اين رو كاربرد دنياي واقعي آنها به شدت محدود است.
براي مثال در زمان مشاهده اثر مجاورت كه در آن ابر رسانايي در يك ماده باعث ايحاد ابررسانايي در يك نيمه‌رساناي عادي ديگر شده، بسيار مشكل است چرا كه مكانيك كوانتومي بنيادي به موادي براي قرار گرفتن در يك تماس تقريبا كامل نياز دارد.
در اين جا بود كه محققان از نوار چسب و اسلايدهاي شيشه‌اي براي قرار دادن ابررساناي دماي بالا در مجاورت با يك نمونه خاص از نيمه رسانا موسوم به يك عايق توپولوژیکي استفاده كرده‌اند. نتيجه اين كار يك ابررسانايي القا شده در اين نيمه‌رساناهاي بديع بود كه براي اولين بار در دنياي فيزيك مشاهده شده است.
نتايج اين پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، شيوه ابداعي پريسا زارعپور و همكارانش مي‌تواند راه را براي دستگاههاي جديد منحصربفرد قابل استفاده در محاسبات كوانتومي و ارتقاي بازده انرژي هموار كند.
مواد ابررساناي دماي بالا به موادي گفته مي‌شود كه برق را بدون گرم كردن و از دست دادن انرژي در دماهاي نيتروژن مايع هدايت مي‌كنند. در حال حاضر از آنها براي انتقال برق با كمترين ميزان اتلاف و به عنوان بخش اصلي نسل بعدي دستگاههايي مانند رايانه‌هاي كوانتومي استفاده مي‌شود.
http://media.isna.ir/content/getty-508.jpg/6
اين درحاليست كه تنها تركيبات خاصي از آهن، مس و اكسيژن يا کوپراتها مي‌توانند ويژگيهاي ابررسانايي دماي بالا را نمايش دهند. باورها بر اين است كه کوپراتها با نيمه‌رساناها قابل تركيب نبوده و از اين رو كاربرد دنياي واقعي آنها به شدت محدود است.
براي مثال در زمان مشاهده اثر مجاورت كه در آن ابر رسانايي در يك ماده باعث ايحاد ابررسانايي در يك نيمه‌رساناي عادي ديگر شده، بسيار مشكل است چرا كه مكانيك كوانتومي بنيادي به موادي براي قرار گرفتن در يك تماس تقريبا كامل نياز دارد.
در اين جا بود كه محققان از نوار چسب و اسلايدهاي شيشه‌اي براي قرار دادن ابررساناي دماي بالا در مجاورت با يك نمونه خاص از نيمه رسانا موسوم به يك عايق توپولوژیکي استفاده كرده‌اند. نتيجه اين كار يك ابررسانايي القا شده در اين نيمه‌رساناهاي بديع بود كه براي اولين بار در دنياي فيزيك مشاهده شده است.
نتايج اين پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.