h.jabbari
10th September 2012, 08:00 AM
آیا میدانیدنحوه برخورد حسابداری نسبت به حسابهای زمین ، تأسیسات ایجاد شده از محل پیشدریافتهای اخذ شده در شرکت های شهر صنعتی چگونه می باشد ؟
نظر به اینکه هدف از تأسیس شرکت شهر صنعتی ، خرید زمین و ایجاد تأسیسات و امکانات لازم ، برای ارائه خدمات مستمر ، ایجاد راههای اصلی و فرعی و تقسیم زمین خریداری شده به قطعات جزئی و فروش آنها به واحدهای صنعتی ، تولیدی و حرفه ای می باشد ، بنابراین ، اینگونه شرکتها تأسیسات و امکانات خود را به قصد واگذاری بعدی به دیگران ایجاد نمی کنند بلکه تأسیسات و امکانات ایجاد شده ابزار لازم برای ارائه خدمات مورد نظر است و اساساً طبق مفاد قراردادهای منعقده با اشخاص ، حق انتفاع تأسیسات، و نه عین آنها ، واگذار می شود . با وجه به مطالب بالا که در راستای تداوم فعالیت شرکت های مزبور نیز می باشد ، نحوه حسابداری برخی از داراییها و بدهیهای این گونه شرکت ها که جنبه خاص دارد: 1- زمین هایی که به متقاضیان واگذار می شود ، درصورت تحقق تمام شرایط زیر مبلغ فروش آنها باید به عنوان درآمد دوره فروش شناسایی شود : الف ـ زمین تحویل شده باشد . ب ـ مابه ازای فروش کلاً دریافت یا نسبت به دریافت آن اطمینان معقول وجود داشته باشد . ج ـ مخاطرات و مزایای عمده مالکیت به خریداران منتقل شده باشد . د ـ نسبت به عدم برگشت زمین های واگذار شده ، اطمینان معقول وجود داشته باشد . 2- از آنجا که در حسابداری برای شناسایی یک قلم به عنوان دارایی ، ضابطه تصرف مالکانه و انحصاری ، حتی علیرغم نبود مالکیت ، در کنار سایر ضوابط ، مهم و تعیین کننده است ، بنابراین کلیه داراییهایی که توسط شرکت تحصیل می شود و شرکت علاوه بر مالکیت ، بر آنها تصرف مالکانه و انحصاری نیز دارد ، نظیر تأسیسات آبرسانی ، باید همچنان به عنوان دارایی در حسابها باقی بماند ، صرف نظر از این که وجوه لازم برای تحصیل آنها از چه منابعی تأمین شده است . از سوی دیگر ، مخارج انجام شده برای آن گروه از داراییهای ایجاد شده توسط شرکت که بهره برداری از آنها جنبه عام دارد و یا به بیان دیگر ، از تصرف مالکانه و انحصاری شرکت خارج شده است ، نظیر ضای سبز و بهداری ، باید همراه سهم متناسبی از پیش دریافت حق انتفاع مربوط (بند 3 زیر ) به حساب سود و زیان منظور گردد . تفاوت اساسی بین دو گروه دارایی مزبور در این است که داراییهای گروه اول عیناً و به شکل انحصاری توسط شرکت مورد بهره برداری قرارمی گیرند ، اگر چه این استفاده در جهت ارائه خدمات مستمر به دیگران است ، اما دیگران به طور مشخص از بهره برداری مستقیم و عینی مستثنی شده اند . در حالی که داراییهای گروه دوم عیناً توسط عموم مورد استفاده قرار می گیرند ، یا به بیان دیگر از تصرف مالکانه و بهره برداری انحصاری توسط شرکت خارج شده اند . 3- آن بخش از مبالغ دریافتی از متقاضیان زمین که به ارائه خدمات در آینده مربوط می شود , پیش دریافت تلقی و هنگام دریافت , درگروه بدهیها طبقه بندی می شود . پیش دریافت مربوط به حق انتفاع داراییهای گروه اول فوق پس از تکمیل و راه اندازی تأسیسات , در حساب ’’ تعهدات بابت خدمات آتی ‘‘ منظور و طی عمر مفید تأسیسات , بر اساس مبانی مناسب به درآمد سنوات مختلف تخصیص می یابد . از سوی دیگر , پیش دریافت مربوط به ایجاد داراییهای گروه دوم , متناسب با مخارج انجام شده برای اینگونه داراییها به حساب درآمد منظور می گردد . نحوه برخورد با هر گونه پیش دریافت برای بازسازی داراییها نیز مشابه روش های بالا خواهد بود.
نظر به اینکه هدف از تأسیس شرکت شهر صنعتی ، خرید زمین و ایجاد تأسیسات و امکانات لازم ، برای ارائه خدمات مستمر ، ایجاد راههای اصلی و فرعی و تقسیم زمین خریداری شده به قطعات جزئی و فروش آنها به واحدهای صنعتی ، تولیدی و حرفه ای می باشد ، بنابراین ، اینگونه شرکتها تأسیسات و امکانات خود را به قصد واگذاری بعدی به دیگران ایجاد نمی کنند بلکه تأسیسات و امکانات ایجاد شده ابزار لازم برای ارائه خدمات مورد نظر است و اساساً طبق مفاد قراردادهای منعقده با اشخاص ، حق انتفاع تأسیسات، و نه عین آنها ، واگذار می شود . با وجه به مطالب بالا که در راستای تداوم فعالیت شرکت های مزبور نیز می باشد ، نحوه حسابداری برخی از داراییها و بدهیهای این گونه شرکت ها که جنبه خاص دارد: 1- زمین هایی که به متقاضیان واگذار می شود ، درصورت تحقق تمام شرایط زیر مبلغ فروش آنها باید به عنوان درآمد دوره فروش شناسایی شود : الف ـ زمین تحویل شده باشد . ب ـ مابه ازای فروش کلاً دریافت یا نسبت به دریافت آن اطمینان معقول وجود داشته باشد . ج ـ مخاطرات و مزایای عمده مالکیت به خریداران منتقل شده باشد . د ـ نسبت به عدم برگشت زمین های واگذار شده ، اطمینان معقول وجود داشته باشد . 2- از آنجا که در حسابداری برای شناسایی یک قلم به عنوان دارایی ، ضابطه تصرف مالکانه و انحصاری ، حتی علیرغم نبود مالکیت ، در کنار سایر ضوابط ، مهم و تعیین کننده است ، بنابراین کلیه داراییهایی که توسط شرکت تحصیل می شود و شرکت علاوه بر مالکیت ، بر آنها تصرف مالکانه و انحصاری نیز دارد ، نظیر تأسیسات آبرسانی ، باید همچنان به عنوان دارایی در حسابها باقی بماند ، صرف نظر از این که وجوه لازم برای تحصیل آنها از چه منابعی تأمین شده است . از سوی دیگر ، مخارج انجام شده برای آن گروه از داراییهای ایجاد شده توسط شرکت که بهره برداری از آنها جنبه عام دارد و یا به بیان دیگر ، از تصرف مالکانه و انحصاری شرکت خارج شده است ، نظیر ضای سبز و بهداری ، باید همراه سهم متناسبی از پیش دریافت حق انتفاع مربوط (بند 3 زیر ) به حساب سود و زیان منظور گردد . تفاوت اساسی بین دو گروه دارایی مزبور در این است که داراییهای گروه اول عیناً و به شکل انحصاری توسط شرکت مورد بهره برداری قرارمی گیرند ، اگر چه این استفاده در جهت ارائه خدمات مستمر به دیگران است ، اما دیگران به طور مشخص از بهره برداری مستقیم و عینی مستثنی شده اند . در حالی که داراییهای گروه دوم عیناً توسط عموم مورد استفاده قرار می گیرند ، یا به بیان دیگر از تصرف مالکانه و بهره برداری انحصاری توسط شرکت خارج شده اند . 3- آن بخش از مبالغ دریافتی از متقاضیان زمین که به ارائه خدمات در آینده مربوط می شود , پیش دریافت تلقی و هنگام دریافت , درگروه بدهیها طبقه بندی می شود . پیش دریافت مربوط به حق انتفاع داراییهای گروه اول فوق پس از تکمیل و راه اندازی تأسیسات , در حساب ’’ تعهدات بابت خدمات آتی ‘‘ منظور و طی عمر مفید تأسیسات , بر اساس مبانی مناسب به درآمد سنوات مختلف تخصیص می یابد . از سوی دیگر , پیش دریافت مربوط به ایجاد داراییهای گروه دوم , متناسب با مخارج انجام شده برای اینگونه داراییها به حساب درآمد منظور می گردد . نحوه برخورد با هر گونه پیش دریافت برای بازسازی داراییها نیز مشابه روش های بالا خواهد بود.