نقد ادبی درباره ی ادبیات فارسی دیریست که دچار تکرار شده، لازم است موضوع های جدیدی را برای نقدهایمان بیابیم

[ونوس64]

در ادبیات فارسی نقد ادبی در حیطه ی زیبایی شناسی محدود به آرایه های ادبی شده است، هیچ یک از منتقدین آثار ادبی به زیبایی شناسی فلسفی نمی پردازند و مسائل زیبایی شناسی را پیرامون یک اثر مطرح نمی کنند، همانطور که می دانیم هگل یکی از بزرگترین فیلسوفانی است که اثرگذارترین مطالب را در حیطه ی زیبایی شناسی مطرح کرده است، مثلاً غایت هنر در فلسفه ی او بسیار مهم است و برای رسیدن به این غایت بسیار اندیشیده است. به نظر می رسد بهتر باشد نقد های عرفانی و اجتماعی و تاریخی را که در مورد ادبیات کلاسیک فارسی به حد تکرارا ملال آور رسیده اند کنار بگذاریم و به مسائلی از این دست که ذکر شد بپردازیم تا شاید بتوانیم راهگشای آفرینش های جدیدی در حیطه ی ادبیات شویم