h.jabbari
22nd August 2012, 11:15 AM
مدیریت ریسک و تقلب
آغاز سخن
در دهه ی اخیر، هزینه های تقلب یا تخلف های مالی در شرکت ها بسیار زیاد شده است به طوری که براساس برآورد صورت گرفته، هزینه ی تقلب شرکت هایی که این رخداد را تجربه کرده و متحمل زیان شده اند، حدود 250 میلیون دلار تخمین زده شده است. البته این فقط بخشی از پیامدهای تقلب و تخلف است و مواردی چون خدشه وارد شدن بر اعتبار شرکت و بازار سرمایه که موجب از بین رفتن اعتماد عموم و در نتیجه کاهش سرمایه گذاری می شود، مورد توجه قرار نگرفته است. چنین هزینه هایی (چه از بعد مالی و چه غیرمالی) بورس های اوراق بهادار، مراجع تدوین کننده ی استانداردها و حسابداران متعهد را بر آن داشته است که قوانین ضد تقلب و تخلف را تدوین و به مرحله ی اجرا بگذارند و مدیریت را ملزم به بررسی ساختارهای کنترلی شرکت و اطلاع رسانی اثربخشی آن به هیئت مدیره (در سطح سازمان) و فراتر از آن به بازار و مجامع حرفه ای، نمایند. البته چنین الزامی را در قانون ساربنس اکسلی در ایالت متحده، قانون تقلب بریتانیا و برنامه ی فعالیت های خدمات مالی (اتحادیه ی اروپا) می توان مشاهده کرد. اما سوالی که مطرح می شود این است که «آیا نگرش الزام آور می تواند به تنهایی، مانع تخلف و تقلب در سازمان گردد؟»
مدیریت ریسک و تقلب
مدیریت ریسک عبارت است از فرآیندی که از طریق آن یک سازمان یا سرمایه گذار با روش بهینه در مقابل انواع ریسک ها از خود واکنش نشان می دهد. کلیه ی سازمان ها، اعم از تولیدی و خدماتی، منابعی را جمع آوری و در پروژه های خاصی سرمایه گذاری می کنند که شرایط عدم اطمینان بر کلیه ی این سرمایه گذاری ها حاکم است. سازمان های موفق با احاطه بر این شرایط، مانع شکست سازمان خویش می شوند. بر این اساس مدیریت ریسک ابتدا انواع ریسک ها را شناسایی می کند و سپس روش کنترل آن را مشخص می سازد. درواقع مدیریت ریسک، مجموعه تدابیر و فرآیندهایی است که از طریق آن، شرکت در مقابل انواع ریسک ها واکنش نشان می دهد و باعث موفقیت و پایداری شرکت می گردد.
هدف از رویکرد مدیریت ریسک تقلب، مطمئن ساختن مدیریت در جلوگیری، کشف و تجسس نسبت به تقلب در سازمان است. این راهبرد به مدیران کمک می کند تا اهداف سازمان را بهتر دنبال کنند و عوامل مخاطره سازمان را بهتر شناسایی و راه حل منطقی برای آن بیابند. مدیریت ریسک تقلب از چند مرحله برای کنترل موفق ریسک کسب و کار سازمان، تشکیل می شود که عبارتند از:
1- شناسایی و تشخیص مانع ریسک (راه های تخلف و شکاف های ساختار کنترلی شرکت)
2- اندازه گیری و ارزیابی میزان ریسک
3- ارزیابی میزان تاثیر ریسک های تخلف تقلب در شرکت و تعیین اهمیت آن در میزان آسیب پذیری شرکت.
4- ارزیابی توانایی های شرکت در برنامه ریزی برای مدیریت ریسک با استفاده از ابزارهای مدیریت برای کاهش آن.
5- انتخاب ابزارهای مناسب و در خور موقعیت خاص شرکت.
آن چه در هر شرکت دارای اهمیت است مدیریت شرایط ریسک شرکت است که از بروز تخلف و تقلب که دارای اثر مالی با اهمیت در شرکت است جلوگیری کند. بنابراین، باتوجه به این که بیشترین موارد تقلب در سال های اخیر رخ داده است، ضروری به نظر می رسد آن را مورد تحلیل قرار دهیم تا علاوه بر درک از محیط پیرامون، با به دست آوردن آگاهی بیشتر از فعل تخلف یا تقلب (نحوه ی شناسایی آن) باتوجه به شرکت هایی که این مشکل را تجربه کرده اند، شرایط خویش را در محک مقایسه قرار دهیم. باتوجه به موارد بیان شده در استانداردهای حسابرسی(sas99) و قانون تقلب بریتانیا (2006)، تقلب در سه مرود رخ می دهد: اختلاس در دارایی ها، گزارشگری فریب آمیز مالی و فعالیت های غیرقانونی- اخلاقی.
آغاز سخن
در دهه ی اخیر، هزینه های تقلب یا تخلف های مالی در شرکت ها بسیار زیاد شده است به طوری که براساس برآورد صورت گرفته، هزینه ی تقلب شرکت هایی که این رخداد را تجربه کرده و متحمل زیان شده اند، حدود 250 میلیون دلار تخمین زده شده است. البته این فقط بخشی از پیامدهای تقلب و تخلف است و مواردی چون خدشه وارد شدن بر اعتبار شرکت و بازار سرمایه که موجب از بین رفتن اعتماد عموم و در نتیجه کاهش سرمایه گذاری می شود، مورد توجه قرار نگرفته است. چنین هزینه هایی (چه از بعد مالی و چه غیرمالی) بورس های اوراق بهادار، مراجع تدوین کننده ی استانداردها و حسابداران متعهد را بر آن داشته است که قوانین ضد تقلب و تخلف را تدوین و به مرحله ی اجرا بگذارند و مدیریت را ملزم به بررسی ساختارهای کنترلی شرکت و اطلاع رسانی اثربخشی آن به هیئت مدیره (در سطح سازمان) و فراتر از آن به بازار و مجامع حرفه ای، نمایند. البته چنین الزامی را در قانون ساربنس اکسلی در ایالت متحده، قانون تقلب بریتانیا و برنامه ی فعالیت های خدمات مالی (اتحادیه ی اروپا) می توان مشاهده کرد. اما سوالی که مطرح می شود این است که «آیا نگرش الزام آور می تواند به تنهایی، مانع تخلف و تقلب در سازمان گردد؟»
مدیریت ریسک و تقلب
مدیریت ریسک عبارت است از فرآیندی که از طریق آن یک سازمان یا سرمایه گذار با روش بهینه در مقابل انواع ریسک ها از خود واکنش نشان می دهد. کلیه ی سازمان ها، اعم از تولیدی و خدماتی، منابعی را جمع آوری و در پروژه های خاصی سرمایه گذاری می کنند که شرایط عدم اطمینان بر کلیه ی این سرمایه گذاری ها حاکم است. سازمان های موفق با احاطه بر این شرایط، مانع شکست سازمان خویش می شوند. بر این اساس مدیریت ریسک ابتدا انواع ریسک ها را شناسایی می کند و سپس روش کنترل آن را مشخص می سازد. درواقع مدیریت ریسک، مجموعه تدابیر و فرآیندهایی است که از طریق آن، شرکت در مقابل انواع ریسک ها واکنش نشان می دهد و باعث موفقیت و پایداری شرکت می گردد.
هدف از رویکرد مدیریت ریسک تقلب، مطمئن ساختن مدیریت در جلوگیری، کشف و تجسس نسبت به تقلب در سازمان است. این راهبرد به مدیران کمک می کند تا اهداف سازمان را بهتر دنبال کنند و عوامل مخاطره سازمان را بهتر شناسایی و راه حل منطقی برای آن بیابند. مدیریت ریسک تقلب از چند مرحله برای کنترل موفق ریسک کسب و کار سازمان، تشکیل می شود که عبارتند از:
1- شناسایی و تشخیص مانع ریسک (راه های تخلف و شکاف های ساختار کنترلی شرکت)
2- اندازه گیری و ارزیابی میزان ریسک
3- ارزیابی میزان تاثیر ریسک های تخلف تقلب در شرکت و تعیین اهمیت آن در میزان آسیب پذیری شرکت.
4- ارزیابی توانایی های شرکت در برنامه ریزی برای مدیریت ریسک با استفاده از ابزارهای مدیریت برای کاهش آن.
5- انتخاب ابزارهای مناسب و در خور موقعیت خاص شرکت.
آن چه در هر شرکت دارای اهمیت است مدیریت شرایط ریسک شرکت است که از بروز تخلف و تقلب که دارای اثر مالی با اهمیت در شرکت است جلوگیری کند. بنابراین، باتوجه به این که بیشترین موارد تقلب در سال های اخیر رخ داده است، ضروری به نظر می رسد آن را مورد تحلیل قرار دهیم تا علاوه بر درک از محیط پیرامون، با به دست آوردن آگاهی بیشتر از فعل تخلف یا تقلب (نحوه ی شناسایی آن) باتوجه به شرکت هایی که این مشکل را تجربه کرده اند، شرایط خویش را در محک مقایسه قرار دهیم. باتوجه به موارد بیان شده در استانداردهای حسابرسی(sas99) و قانون تقلب بریتانیا (2006)، تقلب در سه مرود رخ می دهد: اختلاس در دارایی ها، گزارشگری فریب آمیز مالی و فعالیت های غیرقانونی- اخلاقی.