وحید 0319
18th August 2012, 04:37 PM
انسان بدون معماری نمی تواند در این کره خاکی به راحتی زندگی کند. محیط زیست طبیعی و محیط زیست مصنوعی (ساختمان) هر دو محیط زیست هستند و هر دو لازم برای زندگی بشری. ولی وقتی به رابطه میان این دو محیط زیست توجه کنیم متوجه می شویم که معمولا معماری در نقطه مقابل حفاظت محیط زیست طبیعی قرار دارد.
http://www.architects.ir/architects/file/H1.jpg
هدف از معماری ساختن محیط زیستی بهتر برای انسان و جامعه بشری است. ولی برای رسیدن به این هدف انسان چاره ای جز تخریب طبیعت نداشته، ندارد و شاید نخواهد داشت! این تخریب تا بدانجاست که امروزه صنعت ساختمان سازی یکی از مخرب ترین صنایع جامعه بشری است. «شیگرو بان» از آن سری از معماران است که هموار سعی دارند تا این تخریب را به حداقل کاهش دهند. در اکثر آثار «بان» می‌توان این اراده را لمس کرد. به عنوان مثال به راحتی می توان در پروژه آپارتمان جنگل هانگی (HANEGI FOREST - Tokyo) این حقیقت را درک کرد.
http://www.architects.ir/architects/file/H2.jpg
سایت این پروژه باغی است با درختان سر به فلک کشیده. هر روز در ده‌ها نقطه از دنیا در زمین‌هایی با شرایط مشابه معماران بدون هیچ شکی درختان را قطع می کنند تا ساختمان مورد نظر خود را بنا کنند. ولی «بان» در این پروژه درختان را قطع نمی کند بلکه ساختمان را در مابین درختان می سازد و یک هم زیستی مسالمت آمیز میان درختان (محیط زیست طبیعی) و ساختمان (محیط زیست مصنوعی) ایجاد می کند که کمتر می توان مانند آن را در دیگر آثار معماری دید. «بان» با این کار خود نه تنها درختان را از سرنوشت تلخ قطع شدن نجات می دهد بلکه فضاهای بسیار غنی معماری را نیز می آفریند.
http://www.architects.ir/architects/file/H1.jpg
هدف از معماری ساختن محیط زیستی بهتر برای انسان و جامعه بشری است. ولی برای رسیدن به این هدف انسان چاره ای جز تخریب طبیعت نداشته، ندارد و شاید نخواهد داشت! این تخریب تا بدانجاست که امروزه صنعت ساختمان سازی یکی از مخرب ترین صنایع جامعه بشری است. «شیگرو بان» از آن سری از معماران است که هموار سعی دارند تا این تخریب را به حداقل کاهش دهند. در اکثر آثار «بان» می‌توان این اراده را لمس کرد. به عنوان مثال به راحتی می توان در پروژه آپارتمان جنگل هانگی (HANEGI FOREST - Tokyo) این حقیقت را درک کرد.
http://www.architects.ir/architects/file/H2.jpg
سایت این پروژه باغی است با درختان سر به فلک کشیده. هر روز در ده‌ها نقطه از دنیا در زمین‌هایی با شرایط مشابه معماران بدون هیچ شکی درختان را قطع می کنند تا ساختمان مورد نظر خود را بنا کنند. ولی «بان» در این پروژه درختان را قطع نمی کند بلکه ساختمان را در مابین درختان می سازد و یک هم زیستی مسالمت آمیز میان درختان (محیط زیست طبیعی) و ساختمان (محیط زیست مصنوعی) ایجاد می کند که کمتر می توان مانند آن را در دیگر آثار معماری دید. «بان» با این کار خود نه تنها درختان را از سرنوشت تلخ قطع شدن نجات می دهد بلکه فضاهای بسیار غنی معماری را نیز می آفریند.