نارون1
14th August 2012, 01:32 PM
فريدون بردبار كارشناس بهداشت روان در گفتگو با خبرنگار بهداشت درمان باشگاه خبرنگاران (http://yjc.ir/fa/services/7) گفت: متاسفانه در روانشناسي امروز با تاكيد به آرزو پروري در جهت بالا بردن روحيه شخصي كه امري مفيد طلقي مي‌كنند نقطه نقص روانشناسي فردي امروز است.
اين روانشناس عمومي عنوان كرد: در بررسي‌هاي به عمل آمده در نهج‌البلاغه مؤكد اين موضوع است كه آرزو پروري با ايجاد توهمات در ذهن و تلاش نكردن در راستاي آن باعث حزن و اندوه در اشخاص مي‌شود.
اما آنچه از منظر نهج‌البلاغه موجب پيشرفت انساني بوده اميد است زيرا اميد تفكري ذهني است كه انسان در راستاي آن تلاش مي‌كند و نشاط روحي را در خود پرورش مي‌دهد.
بردبار اظهار داشت: آرزو پروري پس از ايجاد حزن و اندوه در شخص پيري زود‌رس را در انسان‌ها افزايش مي‌دهد و انسان‌ها را از اميد و شادابي روحي دور مي‌كند.
وي در پايان خاطر نشان كرد: انسان باداشتن اميد مي‌تواند گذشته خود را جبران كند ولي آرزو پروري باعث تلف شدن عمر انسان مي‌شود كه ديگر قابل جبران نيست
اين روانشناس عمومي عنوان كرد: در بررسي‌هاي به عمل آمده در نهج‌البلاغه مؤكد اين موضوع است كه آرزو پروري با ايجاد توهمات در ذهن و تلاش نكردن در راستاي آن باعث حزن و اندوه در اشخاص مي‌شود.
اما آنچه از منظر نهج‌البلاغه موجب پيشرفت انساني بوده اميد است زيرا اميد تفكري ذهني است كه انسان در راستاي آن تلاش مي‌كند و نشاط روحي را در خود پرورش مي‌دهد.
بردبار اظهار داشت: آرزو پروري پس از ايجاد حزن و اندوه در شخص پيري زود‌رس را در انسان‌ها افزايش مي‌دهد و انسان‌ها را از اميد و شادابي روحي دور مي‌كند.
وي در پايان خاطر نشان كرد: انسان باداشتن اميد مي‌تواند گذشته خود را جبران كند ولي آرزو پروري باعث تلف شدن عمر انسان مي‌شود كه ديگر قابل جبران نيست