کودک هیجان و کنترل اجتماعی را در بازی با پدر یاد می‌گیرد

[نارون1]

تحقیقات نشان می‌دهند نقش پدر در تربیت فرزندان چیزی فراتر از یک دستیار است. نحوه ارتباط پدرها متفاوت از مادرها است؛ بدین معنا که پدران نقش فعالی در پرورش هیجان و توانایی‌های اجتماعی دارند.

تاثیر پدران از همان ابتدای زندگی آغاز می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد اطفالی که با پدر خود بیشتر تماس دارند، هنگام رویارویی با غریبه‌ها بیشتر خوشحال بودند و راحت‌تر بغل آن‌ها می‌رفتند. در واقع پدرها کمتر حرف می‌زنند اما تماس پوستی بیشتری برقرار می‌کنند، بیشتر صداهای موزون در می‌آورند و بیشتر سعی می‌کنند فرزندانشان را به هیجان آورند. بازی‌های که پدرها با فرزندان خود انجام می‌دهند هیجان انگیز تر و مستلزم فعالیت جسمانی بیشتر است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از برنا ؛ بیشتر امکان دارد که پدرها بازی های به اصطلاح «خرکی» را انجام می دهند. جنب و جوش می‌کنند، دنبال هم می دوند، دعوا می‌کنند اما مادرها بیشتر بازی‌های متداول و آرام مانند عروسک بازی را ترجیح می‌دهند.

قواعد بازی‌های مشترک که جز بازی‌های دست جمعی محسوب می‌شود بیشتر توسط بازی با پدر یادگرفته می‌شود. در واقع کودکان با بازی با پدر خود یاد می‌گیرند که کجا باید هیجانی شوند، کجا خود را کنترل کنند و چگونه به بازی پایان دهند. در واقع این پدر است که مهارت‌های اجتماعی را از طریق بازی به فرزندان خود یاد می‌دهد. رابطه مثبت با پدر به کودکان احساس غرور و اطمینان می‌دهد و به آن‌ها در روابط با دوستان جایگاه خاصی می‌دهد. حضور پدر به عنوان یکی از تکیه گاه‌های روانی برای پرورش فرزندان امری ضروری است.