M@hdi42
10th August 2012, 09:35 PM
کیانگ -5 یا کیانگجی -5 ( به اختصار Q-5) با نام صادراتی A-5 که در ناتو با نام Fantan شناخته میشود، هواپیمای تک سرنشین ، دوموتوره و مافوق صوتی است که با هدف پشتیبانی نزدیک هوایی (close air support) و ممانعت کننده هوایی(air interdiction ) توسط صنایع هواپیما سازی هونگدو واقع در نانچانگ طراحی و ساخته شده است. این هواپیما اولین پرواز خود را در چهار ژوئن سال 1965 انجام داد و در سال 1970 رسما معرفی شد.کیانگ -5 پس از تولید انبود در اختیار نیروی هوایی و واحدهای هوایی نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق قرار گرفت. لازم به ذکر است که ارتش چین به دنبال جایگزین مناسبی برای جنگنده کیانگ -5 است که از طراحی قدیمی بهره میبرد اما تا کنون به نتیجه ای نرسیده و صرفا به روز رسانی هایی در زمینه آویونیک و تسلیحات مورد استفاده کیانگ -5 انجام داده است تا این هواپیما با افزایش قابلیت های رزمی همچنان در خدمت باقی بماند. طراحی کیانگ 5 بر پایه طرح جنگنده جیان 6 ( کپی چینی جنگنده میگ 19) صورت گرفته با این تفاوت که کیانگ -5 از دماغه ای کشیده برخوردار است و ورودی هوای موتور های آن به کناره بدنه منتقل شده است. کیانگ 5 به نسبت جیان 6 از وزن بیشتر( تا میزان 1360 کیلوگرم) ، مانورپذیری کمتر ، سقف پروازی پایین تر و سرعت کمتری( تا میزان 0.23 ماخ) برخوردار است. علاوه بر این کیانگ 5 برای برخاست و فرود به باند طولانی تری نیاز دارد .Q-5 از دماغه ای با طراحی رو به پایین بهره میبرد تا دید کافی برای خلبان فراهم شود علاوه بر این کابین و مخازن سوخت داخلی آن از حفاظت زرهی برخوردارند. این هواپیما دارای دو دستگاه پیشرانه توربوجت مدل 6WP- است که در قسمت خروجی خود به دو نازل هیدرولیکی مجهز هستند. هر کدام از پیشرانه های 6WP- توانی برابر 25.5 کیلونیوتن در حالت خشک و 31.87 کیلو نیوتن در حالت پس سوز دارند .Q-5 به قطب نمای رادیویی ، ارتفاع سنج رادیویی و سیستم هدفگیری اپتیکال مجهز است علاوه بر این هواپیما دارای صندلی های پرتاب شونده مشابه صندلی های پرتاب شونده جیان 6 است که خروج اضطراری از هواپیما در سرعت های مابین 250 تا 850 کیلومتر را فراهم میکند. شعاع عملیاتی کیانگ 5 بسته به میزان حمل تسلیحات و همچنین مخازن سوخت نصب شده از 400 تا 600 کیلومتر متغیر است. اما مدل های این هواپیما :
http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Fighters/Nanchang_Q-5/37176712313609153702.jpg
Q-5A (بمب افکن اتمی)
نمونه تغییر یافته کیانگ 5 است که به منظور حمل و پرتاب بمب گداختی (هیدروژنی) KuangBiao 1 ساخته شده است. به منظور حمل بمب هیدروژنی تغییراتی در بدنه این هواپیما ایجاد شده که حذف جایگاه های نصب تسلیحات بر روی بال ها ، ایجاد یک جایگاه نیمه داخلی تسلیحات در وسط بدنه (جایگاه نیمه داخلی بدین معنی است که نیمی از بمب در بیرون از بدنه و نیم دیگر آن به همراه سیستم پرتاب در داخل بدنه قرار میگیرد) ، افزایش گنجایش مخازن سوخت داخلی به میزان 2155 لیتر و افزایش گنجایش مخازن سوخت خارجی تا 1560 لیتر را شامل میشود. کیانگ 5A به سیستم کنترل جنگ افزار اتمی ساخت صنایع (124) و سیستم هدفگیری اپتیکال ساخت صنایع (5714) مجهز است . این هواپیما برای پرتاب بمب از تکنیک loft bombing بهره میگیرد . بمباران با این تکنیک (كه گاهي اوقات به آن Toss bombing نیز ميگويند) روش خاصی از بمباران است كه در آن هواپيماي بمباران كننده به سمت بالا اوج ميگيرد و سپس بمبهاي خود را رها ميكند. اين امر به بمبها، شتاب پيشبرنده بيشتری ميبخشد. اگر چه اين روش، روشي در جهت عكس بمباران به شكل شيرجه ميباشد كه در آن هواپيما به سمت پائين سرازير ميشود تا بر روی اهداف مورد نظر خود، نشانهگيری نمايد. بمباران به روش Toss (يا Loft) اغلب با شيرجهای كوتاه به سمت پائين آغاز ميشود تا هواپيمای بمبافكن به راحتي قادر باشد دماغهء خود را بالا برده و عمل رهاسازي بمبها را انجام دهد. اين امر، باعث افزايش انرژی جنبشی بمب و هواپيما ميشود، بنابراين به هواپيما كمک ميكند تا ارتفاع صحيح خود را مجددن كسب نمايد. بمباران به روش Toss، اغلب در ارتفاعات پست انجام ميشود و این به هواپیما امکان میدهد تا حتی المکان از دید رادارها پنهان بماند.عمل رهاسازی بمب در این روش اغلب بين زاويه 45 تا 90 درجه نسبت به سطح افق انجام ميشود. اين امر سبب ميشود بمب، همانند يک توپ پرانرژی، به سمت مقابل پرتاب شود.
اولین عملیات پرتاب آزمایشی بمب توسط کیانگ 5A با شماره سریال 11264 در 30 دسامبر سال 1970 و به خلبانی یانگ گوا شیانگ انجام شد. در این آزمایش هواپیما به محدوده رها سازی بمب رسیده اما موفق به پرتاب رها سازی نشد . پس از اولین تلاش ناموفق ، خلبان دو بار نسبت به جداسازی اضطراری بمب اقدام کرد که هیچ کدام حاصلی در بر نداشت. پس از شکست در اولین عملیات رها سازی آزمایشی بمب مجددا عملیات رها سازی در 7 ژانویه سال 1972 صورت گرفت که اینبار موفقیت آمیز بوده و بمب با به محدوده تعیین شده اصابت کرد.
http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Fighters/Nanchang_Q-5/47999749703803750318.jpg
Q-5B (اژدر افکن)
در سال 1965 صنایع هواپیماسازی هونگدو کار بر روی ساخت نمونه دریایی گیانگ 5 را آغاز کرد و پس از مدتی سه نمونه آزمایش از آن را به ساخت رساند. پس از طی آزمایشات مختلف و تایید قابلیت ها سرانجام در سال 1968 نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین طرح ساخت و توسعه کیانگB 5 را به تصویب رساند. این هواپیما از طراحی جدید دماغه و برخی بخش های بدنه به منظور ارتقای عملکرد آیرودینامیکی ، گنجایش بیشتر مخازن سوخت داخلی ، رادار جیا-13 ، رادار ناوبری داپلر ، سیستم خلبان خودکار 4 KJ- ، تجهیزات اپتیکال 45 .No و دو دستگاه پیشرانه توربوجت WP-6A با حداکثر توان 36.8 کیلونیوتن در حالت پس سوز برخوردار است. کیانگ 5B از قابلیت حمل دو اژدر و یا بمب های سقوط آزاد 1000 تا 1500 کیلوگرمی برخوردار است و با توجه به افزایش وزن ارابه های فرود آن نیز تقویت شده است. این هواپیما اولین پرواز خود را در سال 1970 انجام داد اما به دلیل روند آهسته توسعه اویونیک ، پروژه ساخت و توسعه آن در سال 1979 به صورت کامل لغو شد و تنها شش نمونه از آن به نیروی دریایی تحویل شد.
Q-5B (حامل موشک ضد کشتی)
نمونه حامل موشک ضد کشتی در اواخر سال 1970 به منظور جایگزینی با نمونه اصلی اژدر افکن ساخته شد.این هواپیما مجهز به رادار کنترل آتش تایپ 317A ، از قابلیت حمل و به کارگیری دو فروند موشک ضد کشتی YJ-81 برخوردار بود. پروژه ساخت این هواپیما با توجه به برآورده نکردن خواسته های نیروی دریایی لغو شد.
مترجم : سینا نوریخانی
منبع : انجمن های تخصصی سنترال کلابز
http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Fighters/Nanchang_Q-5/37176712313609153702.jpg
Q-5A (بمب افکن اتمی)
نمونه تغییر یافته کیانگ 5 است که به منظور حمل و پرتاب بمب گداختی (هیدروژنی) KuangBiao 1 ساخته شده است. به منظور حمل بمب هیدروژنی تغییراتی در بدنه این هواپیما ایجاد شده که حذف جایگاه های نصب تسلیحات بر روی بال ها ، ایجاد یک جایگاه نیمه داخلی تسلیحات در وسط بدنه (جایگاه نیمه داخلی بدین معنی است که نیمی از بمب در بیرون از بدنه و نیم دیگر آن به همراه سیستم پرتاب در داخل بدنه قرار میگیرد) ، افزایش گنجایش مخازن سوخت داخلی به میزان 2155 لیتر و افزایش گنجایش مخازن سوخت خارجی تا 1560 لیتر را شامل میشود. کیانگ 5A به سیستم کنترل جنگ افزار اتمی ساخت صنایع (124) و سیستم هدفگیری اپتیکال ساخت صنایع (5714) مجهز است . این هواپیما برای پرتاب بمب از تکنیک loft bombing بهره میگیرد . بمباران با این تکنیک (كه گاهي اوقات به آن Toss bombing نیز ميگويند) روش خاصی از بمباران است كه در آن هواپيماي بمباران كننده به سمت بالا اوج ميگيرد و سپس بمبهاي خود را رها ميكند. اين امر به بمبها، شتاب پيشبرنده بيشتری ميبخشد. اگر چه اين روش، روشي در جهت عكس بمباران به شكل شيرجه ميباشد كه در آن هواپيما به سمت پائين سرازير ميشود تا بر روی اهداف مورد نظر خود، نشانهگيری نمايد. بمباران به روش Toss (يا Loft) اغلب با شيرجهای كوتاه به سمت پائين آغاز ميشود تا هواپيمای بمبافكن به راحتي قادر باشد دماغهء خود را بالا برده و عمل رهاسازي بمبها را انجام دهد. اين امر، باعث افزايش انرژی جنبشی بمب و هواپيما ميشود، بنابراين به هواپيما كمک ميكند تا ارتفاع صحيح خود را مجددن كسب نمايد. بمباران به روش Toss، اغلب در ارتفاعات پست انجام ميشود و این به هواپیما امکان میدهد تا حتی المکان از دید رادارها پنهان بماند.عمل رهاسازی بمب در این روش اغلب بين زاويه 45 تا 90 درجه نسبت به سطح افق انجام ميشود. اين امر سبب ميشود بمب، همانند يک توپ پرانرژی، به سمت مقابل پرتاب شود.
اولین عملیات پرتاب آزمایشی بمب توسط کیانگ 5A با شماره سریال 11264 در 30 دسامبر سال 1970 و به خلبانی یانگ گوا شیانگ انجام شد. در این آزمایش هواپیما به محدوده رها سازی بمب رسیده اما موفق به پرتاب رها سازی نشد . پس از اولین تلاش ناموفق ، خلبان دو بار نسبت به جداسازی اضطراری بمب اقدام کرد که هیچ کدام حاصلی در بر نداشت. پس از شکست در اولین عملیات رها سازی آزمایشی بمب مجددا عملیات رها سازی در 7 ژانویه سال 1972 صورت گرفت که اینبار موفقیت آمیز بوده و بمب با به محدوده تعیین شده اصابت کرد.
http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Fighters/Nanchang_Q-5/47999749703803750318.jpg
Q-5B (اژدر افکن)
در سال 1965 صنایع هواپیماسازی هونگدو کار بر روی ساخت نمونه دریایی گیانگ 5 را آغاز کرد و پس از مدتی سه نمونه آزمایش از آن را به ساخت رساند. پس از طی آزمایشات مختلف و تایید قابلیت ها سرانجام در سال 1968 نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین طرح ساخت و توسعه کیانگB 5 را به تصویب رساند. این هواپیما از طراحی جدید دماغه و برخی بخش های بدنه به منظور ارتقای عملکرد آیرودینامیکی ، گنجایش بیشتر مخازن سوخت داخلی ، رادار جیا-13 ، رادار ناوبری داپلر ، سیستم خلبان خودکار 4 KJ- ، تجهیزات اپتیکال 45 .No و دو دستگاه پیشرانه توربوجت WP-6A با حداکثر توان 36.8 کیلونیوتن در حالت پس سوز برخوردار است. کیانگ 5B از قابلیت حمل دو اژدر و یا بمب های سقوط آزاد 1000 تا 1500 کیلوگرمی برخوردار است و با توجه به افزایش وزن ارابه های فرود آن نیز تقویت شده است. این هواپیما اولین پرواز خود را در سال 1970 انجام داد اما به دلیل روند آهسته توسعه اویونیک ، پروژه ساخت و توسعه آن در سال 1979 به صورت کامل لغو شد و تنها شش نمونه از آن به نیروی دریایی تحویل شد.
Q-5B (حامل موشک ضد کشتی)
نمونه حامل موشک ضد کشتی در اواخر سال 1970 به منظور جایگزینی با نمونه اصلی اژدر افکن ساخته شد.این هواپیما مجهز به رادار کنترل آتش تایپ 317A ، از قابلیت حمل و به کارگیری دو فروند موشک ضد کشتی YJ-81 برخوردار بود. پروژه ساخت این هواپیما با توجه به برآورده نکردن خواسته های نیروی دریایی لغو شد.
مترجم : سینا نوریخانی
منبع : انجمن های تخصصی سنترال کلابز