نارون1
7th August 2012, 12:38 PM
[ساینس دیلی - پژوهشکده علوم شناختی:] فناوری های تازه به ساخت انسان های مجازی انجامیده است که می توانند از راه صفحه رایانه با روان درمانگران تعامل کرده و به صورت واقعی عارضه های یک بیمار مبتلا به اختلال های روانی بالینی را تقلید نمایند. این مطلب بر پایه پژوهش تازه ای است که در 120-مین نشست سالانه انجمن آمریکایی روان شناسی ارایه گردید.
البرت "اسکیپ" ریززو، روان شناس دارنده دکترا و متخصص فناوری مجازی، اظهار داشت: " این فناوری با بهتر شدن خود تاثیر چشمگیری بر چگونگی آموزش های بالینی در زمینه های روان شناسی و پزشکی خواهد داشت." وی پیشرفت های اخیر واقعیت مجازی برای به کار گیری در روان شناسی را به نمایش گذاشت.
http://www.iricss.org/fa/NewsRelease/News/PublishingImages/1391/910515_Virtual_Human_Denise.jpg به گفته ریززو، انسان های مجازی اکنون می توانند به صورت فوق العاده متعامل بوده، به گونه مصنوعی هوشمند بوده و قادر باشند که با انسان های واقعی گفت و گو کنند.
این دانشمند پژوهشگر در موسسه فناوری های خلاق وابسته به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی افزود: "اینها زمینه را برای «تولد» انسان های مجازی هوشمند که بتوانند در آموزش های بالینی به کار گرفته شوند فراهم آورد."
ریززو ویدیوهایی از کارآموزان روانپزشکی بالینی را نشان داد که با بیماران مجازی که "جاستین" و "جاستینا" نامیده می شوند در تعامل بودند.
جاستین [شخصیت] 16 ساله ای با اختلال رفتاری است که خانواده اش وی را مجبور کرده اند تا در درمان شرکت کند. جاستینا، یک مورد دوم و پیشرفته تر از زنجیره این فناوری، قربانی یک خشونت جنسی است که به این منظور طراحی شده تا عارضه های اختلال فشار روانی پس-آسیبی را داشته باشد.
در یک آزمایش ابتدایی، از 15 کارورز روان پزشکی، که در میان آنها شش نفر زن بودند، خواسته شد تا تعامل 15 دقیقه ای با جاستینا داشته باشند.
ویدیوی یکی از کنش-واکنش ها کارورزی را نشان می دهد که با طرح پرسش های گوناگونی در حال گردآوری یک تاریخچه ابتدایی است. جاستینا با داشتن نرم افزار تشخیص صدا به پرسش ها پاسخ می دهد و کارورز می تواند به یک تشخیص مقدماتی برسد.
البرت "اسکیپ" ریززو، روان شناس دارنده دکترا و متخصص فناوری مجازی، اظهار داشت: " این فناوری با بهتر شدن خود تاثیر چشمگیری بر چگونگی آموزش های بالینی در زمینه های روان شناسی و پزشکی خواهد داشت." وی پیشرفت های اخیر واقعیت مجازی برای به کار گیری در روان شناسی را به نمایش گذاشت.
http://www.iricss.org/fa/NewsRelease/News/PublishingImages/1391/910515_Virtual_Human_Denise.jpg به گفته ریززو، انسان های مجازی اکنون می توانند به صورت فوق العاده متعامل بوده، به گونه مصنوعی هوشمند بوده و قادر باشند که با انسان های واقعی گفت و گو کنند.
این دانشمند پژوهشگر در موسسه فناوری های خلاق وابسته به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی افزود: "اینها زمینه را برای «تولد» انسان های مجازی هوشمند که بتوانند در آموزش های بالینی به کار گرفته شوند فراهم آورد."
ریززو ویدیوهایی از کارآموزان روانپزشکی بالینی را نشان داد که با بیماران مجازی که "جاستین" و "جاستینا" نامیده می شوند در تعامل بودند.
جاستین [شخصیت] 16 ساله ای با اختلال رفتاری است که خانواده اش وی را مجبور کرده اند تا در درمان شرکت کند. جاستینا، یک مورد دوم و پیشرفته تر از زنجیره این فناوری، قربانی یک خشونت جنسی است که به این منظور طراحی شده تا عارضه های اختلال فشار روانی پس-آسیبی را داشته باشد.
در یک آزمایش ابتدایی، از 15 کارورز روان پزشکی، که در میان آنها شش نفر زن بودند، خواسته شد تا تعامل 15 دقیقه ای با جاستینا داشته باشند.
ویدیوی یکی از کنش-واکنش ها کارورزی را نشان می دهد که با طرح پرسش های گوناگونی در حال گردآوری یک تاریخچه ابتدایی است. جاستینا با داشتن نرم افزار تشخیص صدا به پرسش ها پاسخ می دهد و کارورز می تواند به یک تشخیص مقدماتی برسد.