شعر

[sed ali]

بگذشت چون نسیم بهاری جوانیم
طی شد چوعمرلاله وگل زندگانیم
نامهربان شوای دل خونین که درجهان
شد خصم زندگانی من مهربانیم
ای بهترازجوانی وای خوشترازامید
طی گشت درامید وصالت جوانیم
بی روی چون بهارتوای نوگل وجود
زرد وشکسته رنگ چو برگ خزانیم
تاکی به بزم غیر بِدان روی آتشین
بنشینی وبرآتش حسرت نشانیم
بازآ که سنگ خاره وگل خنده میکنند
برسست عهدی تو وبرسخت جانیم
ازفیض وصف آن لب شیرین بُود که من
باکام تلخ شهره به شیرین زبانیم
بی دوست چیست حاصلی از زندگی رهی!
ای نیست باد بی رخ او زندگانیم