وحید 0319
21st July 2012, 03:57 PM
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/menar%20ghotb.jpg
معماری (http://www.naghsh-negar.ir/) در کشورهند
هند تادوره قبل از اسلام هنری پر رمز و راز و دارای نماد واستعاره بود. معماری اسلامی هند از دوران سلاطین دهلی آغاز می شود و در دورهی «اکبر شاه» به اوج شکوفایی خود می رسد. آثار اسلامی هند تلفیقی از سنت های بومی هند وسبک اسلامی است. مهم ترین بناهای برجای مانده از عهد تیموریان هند،بناهای آرامگاهی است. این آرامگاه ها از سنگ های«سرخ» و «مرمر» نماسازی شده و در فضاهای وسیع و سرسبز با تزیینات فراوان قرار گرفته است. معروف ترین این آرامگاه ها،”آرامگاه همایون شاه”در دهلی “آرامگاه اکبر شاه” و”نیز “تاج محل”در شهر «آگرا » می باشد.
مسجد و منار قطب (قوت الاسلام)
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/itm_39.jpg
این منار بزرگ در سال ۱۱۹۳ میلادی به دستور قطب الدین آیبک شاه تورانی نژاد هندوستان به تقلید از “مناره ی جم ” افغانستان, در دهلی برپا شد.
قطب الدین برده ای مسلمان بود از قبیله ی “آیبک” که در کودکی توسط یک قاضی ایرانی خریداری شده و به نیشابور آورده شد. از آنجا که برده در اسلام دارای حقوق مساوی با ارباب خویش است آن قاضی قطب الدین را همراه پسران خود به مدرسه فرستاد و او در شمشیرزنی و علوم دینی استاد شد.پس از آکه قاضی فوت کرد قطب الدین توسط محمد غوری که پادشاه بود خریداری شد. محمد غوری سلسله ی ایرانی-اسلامی گورکانی (غورکانی) را در هند بنا نهاد و پس از فوت او غلامش که همین قطب الدین باشد حکومت را در دست گرفت و سلسله ای را ایجاد کرد.( تاریخ نویسان غربی به این سلسله نام “برده” داده اند).
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/menar%20ghotb.jpg
به دستور او معابد بت پرستی شهر دهلی خراب شده و به جای آنها مسجد بسیار عظیمی به نام” مسجد قوت الاسلام “ساخته شد و قطب منار نیز مناره ی همین مسجد است و ارتفاع آن ۷۲ و نیم متر می باشد.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/180px-Qminar.jpg
آنچه این مسجد را جذابتر میکند وجود یک ستون مرموز از فلزی نا شناخته است. این ستون فلزی از آلیاژ ناشناخته ای ساخته شده که هرگز زنگ نمی زند و رنگ عوض نمیکند و فرسوده نیز نمیشود. بر اساس اسناد تاریخی این ستون در زمان سلطنت پادشاهان آریایی گوپتا (که با ساسانیان ارتباطات بسیار دوستانه ای داشتند) پیدا شد و خود آنها هم از ماهیت این ستون خبر نداشتند از اینرو آن را به احترام خدای آریایی ویشنو در مقابل معبد او قرار دادند و بعد که مسلمانان در جای معبد مسجدی بنا کردند این ستون همچنان باقی است . نویسندگانی مانند اریک فون دانیکن این ستون را ساخته ی دست بشر نمی دانند.
مناره در کنار ستون فلزی
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/Qutub%20Minar.jpg
وزن ستون فلزی بیشتر از شش هزار کیلو است
تاج محل
http://www.naghsh-negar.ir/wp-content/plugins/ncode-image-resizer/images/uyari.gif
This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 750x528px.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%201.jpgویل دورانت :تاج محل، عالی ترین بناها نیست، بلکه زیباترین آن هاست. هنگامی که از آن دور می شویم، جزئیات ظریف آن از نظر پنهان می شود. و دیگر شوکتی ندارد، بلکه فقط منظرة آن به دل می نشیند. تنها اگر از نزدیک به آن نگاه کنند، آشکار می شود که کمال ظرافت آن، هیچ تناسبی با حجم بنا ندارد. اگر به این نکته توجه کنیم که در عصر پرشتاب ما، این ساختمان های غول پیکر صد طبقه در یکی دو سال برپا می شود، و بعد در نظر بگیریم که چگونه بیست و دو هزار مرد در مدت بیست و دو سال برای ساختن این مقبرة کوچک که به زحمت سی متر ارتفاع دارد، رنج کشیدند، آن گاه کم کم تفاوت میان صنعت و هنر را حس می کنیم. شاید آن اراده ای که در ساختن بنایی چون تاج محل به کار رفت، بزرگ تر و ژرف تر از ارادة بزرگ ترین فاتحان بوده باشد.هنگامی که به معماری هندی می اندیشیم می بینیم که دو زمینة مهم دارد: هندی و اسلامی. این سمفونی ساختمانی، کلا بر این دو زمینه پرداخته شده است.همان گونه که در سمفونی های مشهور، پس از بخش اول که تند و پر جنب و جوش است، نغمه ای بی نهایت لطیف و نرم آغاز می شود
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%202.JPG
در معماری هندو، جسامت بنا نظر گیر است، و در معماری اسلامی، ریزه کاری ها. آن یک عظمت و قدرت داشت، و این کمال و زیبایی. هندوان شور و بارآوری داشتند، و مسلمانان ذوق و خویشتنداری. هندوان بنای خویش را چندان با مجسمه پوشاندند که انسان به تردید می افتد که آن ها را بنا به شمار آورد یا گالری مجسمه. مسلمانان از هر گونه تمثال و مجسمه بیزار بودند و خود را به آرایش گل و نقوش هندسی محدود کردند تاج محل بنایی است با ۵۸ متر ارتفاع که در نزدیکی اگرا در ایالت اوتار پرادش هندوستان ساخته شده‌است.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal.jpg
http://www.naghsh-negar.ir/wp-content/plugins/ncode-image-resizer/images/uyari.gif
This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 665x498px.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj_mahal.jpg تاج محل به دستور شاه جهان برای یادبود از همسرش ممتاز محل که در سال ۱۶۳۱ فوت کرد بنا شده است. وى از شوهرش درخواست کرد که بعد از مرگش دوباره ازدواج نکند و براى او مقبره‌اى بسازد.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%203.jpeg
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%204.jpg
شاه تصمیم گرفت بعد از مرگ همسرش با ساخت بنایی زیبا وعظیم همسرش را جاودانه کند. از اینرو آرامگاهی زیبا در کنار رود جمنا ساخت
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%205.jpg
وی قصد داشت برای خود نیز آرامگاهی در کران دیگر رود جمنا بسازد و این دو بنا را با پلی به یکدیگر متصل کند تا نشانه‌ای برای پیوند همیشگی او و همسرش باشد.شاه می‌خواست بر خلاف نمای تاج محل که از مرمر سفید بود، آرامگاه خودش از مرمر سیاه ساخته شود اما این آرامگاه هیچ‌وقت
ساخته نشد.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%207.jpg
آرامگاه همایون شاه
آرامگاه همایون اولین باغ ساخته شده به سبک ایرانی در شبه قاره در این آرامگاه ساخته شد
آرامگاه با شکوه او در دهلی است که به دستور همسر وی حمیده بانو بیگم که در ایران با معماری ایرانی آشنا شده بود، طی هشت سال ساخته شد. ساخت این بنا یک سال پس از مرگ همایون آغاز و در سال ۱۵۶۵ پایان یافت. این مقبره با الهام از مقابر ایرانی و فضای چهار باغ یا باغ جنت ساخته شده که اولین باغ به این سبک در هندوستان به شمار می‌رود. معماران این باغ سید محمد بن میرک غیاث الدین و پدر وی میرک غیاث الدین بودند که از هرات که در آن زمان از شهرهای ایران محسوب می‌شد به دهلی آورده شده بودند.
آرامگاه اکبر شاه
مَقْبَره اکْبَرْشاه، از بناهای برجستة دورةتیموریان هند در سکندره واقع در ۶ مایلى آگره. مقبرة اکبر (۱۰۱۴ق/۱۶۰۵م) یکى از آثار مهم معماری هند در دورة وی و پسرش جهانگیر (۱۰۳۷ق/۱۶۲۸م) است که مى‌توان آن را حاصل ذوق آزمایى هنری اکبر در تلفیق سبکهای مختلف معماری پیش از عصر خود در هند دانست. اکبر با سلیقة ویژه، برای اجرای نظریات خود در هنرمعماری و پیشرفت آن، دست به کارهای متفاوتى زد. به عنوان نمونه باید به تلفیق مکاتب معماری هندی با سبکهای معماری دورة اسلامى‌اشاره کرد
طراحى ظاهری باغ همانند باغ مقبرة همایون است. در این باغ نیز ۴ جوی که از یک منبع سرچشمه مى‌گرفته، جاری بوده است که با بهره‌گیری از اندیشة رودهای بهشت در روایات اسلامى تعبیه شده بوده است
معماری (http://www.naghsh-negar.ir/) در کشورهند
هند تادوره قبل از اسلام هنری پر رمز و راز و دارای نماد واستعاره بود. معماری اسلامی هند از دوران سلاطین دهلی آغاز می شود و در دورهی «اکبر شاه» به اوج شکوفایی خود می رسد. آثار اسلامی هند تلفیقی از سنت های بومی هند وسبک اسلامی است. مهم ترین بناهای برجای مانده از عهد تیموریان هند،بناهای آرامگاهی است. این آرامگاه ها از سنگ های«سرخ» و «مرمر» نماسازی شده و در فضاهای وسیع و سرسبز با تزیینات فراوان قرار گرفته است. معروف ترین این آرامگاه ها،”آرامگاه همایون شاه”در دهلی “آرامگاه اکبر شاه” و”نیز “تاج محل”در شهر «آگرا » می باشد.
مسجد و منار قطب (قوت الاسلام)
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/itm_39.jpg
این منار بزرگ در سال ۱۱۹۳ میلادی به دستور قطب الدین آیبک شاه تورانی نژاد هندوستان به تقلید از “مناره ی جم ” افغانستان, در دهلی برپا شد.
قطب الدین برده ای مسلمان بود از قبیله ی “آیبک” که در کودکی توسط یک قاضی ایرانی خریداری شده و به نیشابور آورده شد. از آنجا که برده در اسلام دارای حقوق مساوی با ارباب خویش است آن قاضی قطب الدین را همراه پسران خود به مدرسه فرستاد و او در شمشیرزنی و علوم دینی استاد شد.پس از آکه قاضی فوت کرد قطب الدین توسط محمد غوری که پادشاه بود خریداری شد. محمد غوری سلسله ی ایرانی-اسلامی گورکانی (غورکانی) را در هند بنا نهاد و پس از فوت او غلامش که همین قطب الدین باشد حکومت را در دست گرفت و سلسله ای را ایجاد کرد.( تاریخ نویسان غربی به این سلسله نام “برده” داده اند).
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/menar%20ghotb.jpg
به دستور او معابد بت پرستی شهر دهلی خراب شده و به جای آنها مسجد بسیار عظیمی به نام” مسجد قوت الاسلام “ساخته شد و قطب منار نیز مناره ی همین مسجد است و ارتفاع آن ۷۲ و نیم متر می باشد.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/180px-Qminar.jpg
آنچه این مسجد را جذابتر میکند وجود یک ستون مرموز از فلزی نا شناخته است. این ستون فلزی از آلیاژ ناشناخته ای ساخته شده که هرگز زنگ نمی زند و رنگ عوض نمیکند و فرسوده نیز نمیشود. بر اساس اسناد تاریخی این ستون در زمان سلطنت پادشاهان آریایی گوپتا (که با ساسانیان ارتباطات بسیار دوستانه ای داشتند) پیدا شد و خود آنها هم از ماهیت این ستون خبر نداشتند از اینرو آن را به احترام خدای آریایی ویشنو در مقابل معبد او قرار دادند و بعد که مسلمانان در جای معبد مسجدی بنا کردند این ستون همچنان باقی است . نویسندگانی مانند اریک فون دانیکن این ستون را ساخته ی دست بشر نمی دانند.
مناره در کنار ستون فلزی
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/Qutub%20Minar.jpg
وزن ستون فلزی بیشتر از شش هزار کیلو است
تاج محل
http://www.naghsh-negar.ir/wp-content/plugins/ncode-image-resizer/images/uyari.gif
This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 750x528px.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%201.jpgویل دورانت :تاج محل، عالی ترین بناها نیست، بلکه زیباترین آن هاست. هنگامی که از آن دور می شویم، جزئیات ظریف آن از نظر پنهان می شود. و دیگر شوکتی ندارد، بلکه فقط منظرة آن به دل می نشیند. تنها اگر از نزدیک به آن نگاه کنند، آشکار می شود که کمال ظرافت آن، هیچ تناسبی با حجم بنا ندارد. اگر به این نکته توجه کنیم که در عصر پرشتاب ما، این ساختمان های غول پیکر صد طبقه در یکی دو سال برپا می شود، و بعد در نظر بگیریم که چگونه بیست و دو هزار مرد در مدت بیست و دو سال برای ساختن این مقبرة کوچک که به زحمت سی متر ارتفاع دارد، رنج کشیدند، آن گاه کم کم تفاوت میان صنعت و هنر را حس می کنیم. شاید آن اراده ای که در ساختن بنایی چون تاج محل به کار رفت، بزرگ تر و ژرف تر از ارادة بزرگ ترین فاتحان بوده باشد.هنگامی که به معماری هندی می اندیشیم می بینیم که دو زمینة مهم دارد: هندی و اسلامی. این سمفونی ساختمانی، کلا بر این دو زمینه پرداخته شده است.همان گونه که در سمفونی های مشهور، پس از بخش اول که تند و پر جنب و جوش است، نغمه ای بی نهایت لطیف و نرم آغاز می شود
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%202.JPG
در معماری هندو، جسامت بنا نظر گیر است، و در معماری اسلامی، ریزه کاری ها. آن یک عظمت و قدرت داشت، و این کمال و زیبایی. هندوان شور و بارآوری داشتند، و مسلمانان ذوق و خویشتنداری. هندوان بنای خویش را چندان با مجسمه پوشاندند که انسان به تردید می افتد که آن ها را بنا به شمار آورد یا گالری مجسمه. مسلمانان از هر گونه تمثال و مجسمه بیزار بودند و خود را به آرایش گل و نقوش هندسی محدود کردند تاج محل بنایی است با ۵۸ متر ارتفاع که در نزدیکی اگرا در ایالت اوتار پرادش هندوستان ساخته شده‌است.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal.jpg
http://www.naghsh-negar.ir/wp-content/plugins/ncode-image-resizer/images/uyari.gif
This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 665x498px.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj_mahal.jpg تاج محل به دستور شاه جهان برای یادبود از همسرش ممتاز محل که در سال ۱۶۳۱ فوت کرد بنا شده است. وى از شوهرش درخواست کرد که بعد از مرگش دوباره ازدواج نکند و براى او مقبره‌اى بسازد.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%203.jpeg
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%204.jpg
شاه تصمیم گرفت بعد از مرگ همسرش با ساخت بنایی زیبا وعظیم همسرش را جاودانه کند. از اینرو آرامگاهی زیبا در کنار رود جمنا ساخت
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%205.jpg
وی قصد داشت برای خود نیز آرامگاهی در کران دیگر رود جمنا بسازد و این دو بنا را با پلی به یکدیگر متصل کند تا نشانه‌ای برای پیوند همیشگی او و همسرش باشد.شاه می‌خواست بر خلاف نمای تاج محل که از مرمر سفید بود، آرامگاه خودش از مرمر سیاه ساخته شود اما این آرامگاه هیچ‌وقت
ساخته نشد.
http://up.naghsh-negar.ir/uploads/taj%20mahal%207.jpg
آرامگاه همایون شاه
آرامگاه همایون اولین باغ ساخته شده به سبک ایرانی در شبه قاره در این آرامگاه ساخته شد
آرامگاه با شکوه او در دهلی است که به دستور همسر وی حمیده بانو بیگم که در ایران با معماری ایرانی آشنا شده بود، طی هشت سال ساخته شد. ساخت این بنا یک سال پس از مرگ همایون آغاز و در سال ۱۵۶۵ پایان یافت. این مقبره با الهام از مقابر ایرانی و فضای چهار باغ یا باغ جنت ساخته شده که اولین باغ به این سبک در هندوستان به شمار می‌رود. معماران این باغ سید محمد بن میرک غیاث الدین و پدر وی میرک غیاث الدین بودند که از هرات که در آن زمان از شهرهای ایران محسوب می‌شد به دهلی آورده شده بودند.
آرامگاه اکبر شاه
مَقْبَره اکْبَرْشاه، از بناهای برجستة دورةتیموریان هند در سکندره واقع در ۶ مایلى آگره. مقبرة اکبر (۱۰۱۴ق/۱۶۰۵م) یکى از آثار مهم معماری هند در دورة وی و پسرش جهانگیر (۱۰۳۷ق/۱۶۲۸م) است که مى‌توان آن را حاصل ذوق آزمایى هنری اکبر در تلفیق سبکهای مختلف معماری پیش از عصر خود در هند دانست. اکبر با سلیقة ویژه، برای اجرای نظریات خود در هنرمعماری و پیشرفت آن، دست به کارهای متفاوتى زد. به عنوان نمونه باید به تلفیق مکاتب معماری هندی با سبکهای معماری دورة اسلامى‌اشاره کرد
طراحى ظاهری باغ همانند باغ مقبرة همایون است. در این باغ نیز ۴ جوی که از یک منبع سرچشمه مى‌گرفته، جاری بوده است که با بهره‌گیری از اندیشة رودهای بهشت در روایات اسلامى تعبیه شده بوده است