emir.yanliz
10th July 2012, 04:28 PM
تحليل جريانهاي گردابي روي بالهاي دلتاي پهن
چكيده
آنچه در اين مقاله گرد آوري شده است نتايج تحقيقات متعددي روي بالهاي دلتا و بخصوص بالهاي دلتاي پهن است. هدف اين مقاله تشريح جريان هاي گردابي ناپايدار بالهاي دلتاي پهن بر اساس نتايج آزمايشات ارائه شده در اين تحقيقات است. در اين آزمايشات از مجسم سازي جريان سطح استفاده شده است. نتايج اين آزمايشها حاكي از آن است كه عدد رينولدز تاثير زيادي بر ساختار جريان هاي گردابي دارد. در اعداد رينولدز پايين تجزيه ورتكس هاي لبه حمله به طور قابل ملاحظه اي به تاخير مي افتد و ورتكس ها بيشتر به سمت مركز صفحه بال شكل مي گيرند. در زواياي حمله كوچك، ورتكس دوم بطور موثري ورتكس اوليه را به دو تمركز حالت گردابي مي شكافد و باعث ايجاد يك سازه گردابي دوگانه مي شود. در اعداد رينولدز بالاتر (در حدود ۳^۱۰´۴) جريان به يك حالت مماسي مي رسد. فزايش بيشتر عدد رينولدز فقط موجب تغييرات كوچكي در موقعيت هسته ورتكس و تجزيه آن مي شود. تجزيه ورتكس ضعيف در زواياي حمله كم، با افزايش زاويه حمله با يك تجزيه مخروطي جايگزين مي شود.
مقدمه
جريان گردابي حول بالهاي دلتاي پهن ( L£۵۵° ) اخيرا" به موضوع جالب توجهي در آيروديناميك تبديل شده است. چنين بالهايي در طراحي وسايل نقليه هوايي بدون سرنشين و وسايل نقليه هوايي در ابعاد ميكرو مورد استفاده قرار مي گيرد. اگرچه مكان شناسي جريان روي بالهاي باريكتر ( L³۶۵° ) بسيار مورد مطالعه قرار گرفته و به خوبي شناخته شده است جريان روي بالهاي با زاويه عقب رفتگي كم، به ندرت مورد بررسي قرار گرفته است.
تحقيقات اوليه در اين زمينه گزارش مي كند كه براي زواياي عقب رفتگي °۵۵ و °۴۵ هسته ورتكس بسيار ناپايدار بوده و تشخيص تجزيه ورتكس مشكل است. براي با ل با زاويه عقب رفتگي°۵۰ تجزيه ورتكس تنها در منطقه اي نزديك به نوك بال ديده مي شود و براي بال با زاويه عقب رفتگي°۴۵ محل تجزيه ورتكس اگرچه بسيار نزديك به نوك با ل است، قابل تشخيص نيست.
بر اساس آنچه در مرجع شماره ۱ ارائه شده است، براي بالي با زاويه عقب رفتگي ۵۰ درجه با وجود اينكه در اعداد رينولدز بالا ورتكس هاي لبه حمله به سرعت تجزيه مي شوند، در اعداد رينولدز پايين (در حدود ۳^۱۰´۸ ) ورتكس هاي مشخصي به خوبي قابل مشاهده هستند. در اعداد رينولدز پايين ورتكس ها بسيار نزديك به سطح بال شكل مي گيرند و اثر متقابل لايه مرزي و ورتكس مهم مي شود.
شواهد نشان مي دهد كه در اعداد رينولدز بالا، حتي در زواياي حمله كوچك تجزيه ورتكس در نزديكي نوك بال اتفاق مي افتد. با وجود اينكه انتظار مي رود تفاوت هاي اساسي با تجزيه ورتكس هاي بالهاي باريك وجود داشته باشد، نتايج نشان دهنده جرياني بسيار ناپايدار روي بال است. با افزايش زاويه حمله، تجزيه ورتكس به لبه بال مي رسد و لايه هاي برشي جدا شده شكل غالب جريان را تشكيل مي دهند. اطلاعات بسيار اندكي از ساختار و خصوصيات پديده جريان ناپايدار حول بال هاي دلتاي پهن در دست است. بيشتر دانش موجود درباره جريانهاي گردابي به ورتكس بالهاي باريك مربوط مي شود.
برای دیدن ادامه مطلب کلیک کنید
http://daneshju-club.com/%D8%AA%D8%AD%D9%84%D9%8A%D9%84-%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%A7%D9%86%D9%87%D8%A7%D9%8A-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%A8%D9%8A-%D8%B1%D9%88%D9%8A-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%84%D8%AA%D8%A7%D9%8A-%D9%BE%D9%87%D9%86.html
چكيده
آنچه در اين مقاله گرد آوري شده است نتايج تحقيقات متعددي روي بالهاي دلتا و بخصوص بالهاي دلتاي پهن است. هدف اين مقاله تشريح جريان هاي گردابي ناپايدار بالهاي دلتاي پهن بر اساس نتايج آزمايشات ارائه شده در اين تحقيقات است. در اين آزمايشات از مجسم سازي جريان سطح استفاده شده است. نتايج اين آزمايشها حاكي از آن است كه عدد رينولدز تاثير زيادي بر ساختار جريان هاي گردابي دارد. در اعداد رينولدز پايين تجزيه ورتكس هاي لبه حمله به طور قابل ملاحظه اي به تاخير مي افتد و ورتكس ها بيشتر به سمت مركز صفحه بال شكل مي گيرند. در زواياي حمله كوچك، ورتكس دوم بطور موثري ورتكس اوليه را به دو تمركز حالت گردابي مي شكافد و باعث ايجاد يك سازه گردابي دوگانه مي شود. در اعداد رينولدز بالاتر (در حدود ۳^۱۰´۴) جريان به يك حالت مماسي مي رسد. فزايش بيشتر عدد رينولدز فقط موجب تغييرات كوچكي در موقعيت هسته ورتكس و تجزيه آن مي شود. تجزيه ورتكس ضعيف در زواياي حمله كم، با افزايش زاويه حمله با يك تجزيه مخروطي جايگزين مي شود.
مقدمه
جريان گردابي حول بالهاي دلتاي پهن ( L£۵۵° ) اخيرا" به موضوع جالب توجهي در آيروديناميك تبديل شده است. چنين بالهايي در طراحي وسايل نقليه هوايي بدون سرنشين و وسايل نقليه هوايي در ابعاد ميكرو مورد استفاده قرار مي گيرد. اگرچه مكان شناسي جريان روي بالهاي باريكتر ( L³۶۵° ) بسيار مورد مطالعه قرار گرفته و به خوبي شناخته شده است جريان روي بالهاي با زاويه عقب رفتگي كم، به ندرت مورد بررسي قرار گرفته است.
تحقيقات اوليه در اين زمينه گزارش مي كند كه براي زواياي عقب رفتگي °۵۵ و °۴۵ هسته ورتكس بسيار ناپايدار بوده و تشخيص تجزيه ورتكس مشكل است. براي با ل با زاويه عقب رفتگي°۵۰ تجزيه ورتكس تنها در منطقه اي نزديك به نوك بال ديده مي شود و براي بال با زاويه عقب رفتگي°۴۵ محل تجزيه ورتكس اگرچه بسيار نزديك به نوك با ل است، قابل تشخيص نيست.
بر اساس آنچه در مرجع شماره ۱ ارائه شده است، براي بالي با زاويه عقب رفتگي ۵۰ درجه با وجود اينكه در اعداد رينولدز بالا ورتكس هاي لبه حمله به سرعت تجزيه مي شوند، در اعداد رينولدز پايين (در حدود ۳^۱۰´۸ ) ورتكس هاي مشخصي به خوبي قابل مشاهده هستند. در اعداد رينولدز پايين ورتكس ها بسيار نزديك به سطح بال شكل مي گيرند و اثر متقابل لايه مرزي و ورتكس مهم مي شود.
شواهد نشان مي دهد كه در اعداد رينولدز بالا، حتي در زواياي حمله كوچك تجزيه ورتكس در نزديكي نوك بال اتفاق مي افتد. با وجود اينكه انتظار مي رود تفاوت هاي اساسي با تجزيه ورتكس هاي بالهاي باريك وجود داشته باشد، نتايج نشان دهنده جرياني بسيار ناپايدار روي بال است. با افزايش زاويه حمله، تجزيه ورتكس به لبه بال مي رسد و لايه هاي برشي جدا شده شكل غالب جريان را تشكيل مي دهند. اطلاعات بسيار اندكي از ساختار و خصوصيات پديده جريان ناپايدار حول بال هاي دلتاي پهن در دست است. بيشتر دانش موجود درباره جريانهاي گردابي به ورتكس بالهاي باريك مربوط مي شود.
برای دیدن ادامه مطلب کلیک کنید
http://daneshju-club.com/%D8%AA%D8%AD%D9%84%D9%8A%D9%84-%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%A7%D9%86%D9%87%D8%A7%D9%8A-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%A8%D9%8A-%D8%B1%D9%88%D9%8A-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%84%D8%AA%D8%A7%D9%8A-%D9%BE%D9%87%D9%86.html