zolfa
8th July 2012, 12:04 AM
http://konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/1008158400971341078647.jpeg
شايد اين مثل قديمي را شنيده باشيد كه اگر فكر مي‌كنيد در معرض خطر قرار گرفته‌ايد، بهتر است با چشماني باز بخوابيد تا مبادا زماني كه چشم‌هايتان را بسته و به خواب رفته‌ايد، خطر به شما نزديك تر شود.
بسياري از پرندگان به همين دليل با چشماني باز مي‌خوابند. گروهي از محققان دانشگاه ايالتي اينديانا به منظور بررسي ويژگي‌هاي رفتاري مرغابي‌هاي وحشي، تحقيقاتي را روي اين گروه از پرندگان انجام داده‌اند.
نتايج به دست آمده از اين تحقيقات نشان مي‌دهد، اگر مرغابي‌هاي وحشي در كنار همنوعانشان باشند با چشماني بسته مي‌خوابند و چنانچه در محيطي قرار گيرند كه احساس ناامني كنند با يك چشم باز مي‌خوابند و جالب‌تر اين‌كه بر حسب موقعيتشان تصميم مي‌گيرند كدام چشم را بسته و كدام يك را باز نگه دارند.
در حقيقت انتخاب چشم راست يا چپ بيانگر اين است كه اين گروه از پرندگان با اين كار به طور ارادي يك طرف مغزشان را بيدار نگه مي‌دارند و اين در حالي است كه همزمان طرف ديگر مغز در وضعيت استراحت قرار مي‌گيرد.
دانشمندان اين وضعيت را خواب يك نيمكره‌اي مغز مي‌نامند. به اين ترتيب چشمي كه توسط نيمكره به خواب رفته مغز كنترل مي‌شود، بسته شده و چشم ديگر كه توسط نيمكره هوشيار مغز كنترل مي‌شود، باز مي‌ماند و مي‌تواند آنچه را در محيط اطراف اتفاق مي‌افتد، نظاره‌گر باشد.
به اين ترتيب پرنده مي‌تواند به‌رغم اين‌كه مسووليت حفاظت از جانش را هنگام خواب به عهده مي‌گيرد، اندكي هم استراحت كند. در اسب‌ها نيز ويژگي‌هايي مشابه پرندگان ديده مي‌شود.
اين گروه از حيوانات نيز در حالت ايستاده به خواب مي‌روند. در اين وضعيت بخشي از بدن در حال استراحت بوده و بخش ديگر در حالت آماده باش قرار مي‌گيرد تا در صورت احساس خطر، اين حيوان بتواند واكنش مناسبي از خود نشان دهد.
كروكوديل‌ها بر خلاف ديگر مواقع كه ماندن در آب‌هاي راكد را ترجيح مي‌دهند، هنگام خواب از آب بيرون آمده و مقابل نور خورشيد به خواب مي‌روند، اما هرگز خواب عميقي را تجربه نمي‌كنند، زيرا هميشه به هوش هستند تا در صورت احساس هرگونه خطري بلافاصله خود را در اعماق آب مخفي كنند.
به اين ترتيب مي‌توان گفت هر يك از اين ويژگي‌ها به نوعي نشان‌دهنده اين است كه هر يك از خصوصيات رفتاري كه در دنياي حيوانات ديده مي‌شود، مي‌تواند نقش بسيار مهمي در حفظ و بقاي آن موجود داشته باشد و در صورتي كه به هر علتي اين توانايي در اين موجودات با اختلال مواجه شود، زندگي اين موجود در معرض تهديد و نابودي قرار مي‌گيرد
شايد اين مثل قديمي را شنيده باشيد كه اگر فكر مي‌كنيد در معرض خطر قرار گرفته‌ايد، بهتر است با چشماني باز بخوابيد تا مبادا زماني كه چشم‌هايتان را بسته و به خواب رفته‌ايد، خطر به شما نزديك تر شود.
بسياري از پرندگان به همين دليل با چشماني باز مي‌خوابند. گروهي از محققان دانشگاه ايالتي اينديانا به منظور بررسي ويژگي‌هاي رفتاري مرغابي‌هاي وحشي، تحقيقاتي را روي اين گروه از پرندگان انجام داده‌اند.
نتايج به دست آمده از اين تحقيقات نشان مي‌دهد، اگر مرغابي‌هاي وحشي در كنار همنوعانشان باشند با چشماني بسته مي‌خوابند و چنانچه در محيطي قرار گيرند كه احساس ناامني كنند با يك چشم باز مي‌خوابند و جالب‌تر اين‌كه بر حسب موقعيتشان تصميم مي‌گيرند كدام چشم را بسته و كدام يك را باز نگه دارند.
در حقيقت انتخاب چشم راست يا چپ بيانگر اين است كه اين گروه از پرندگان با اين كار به طور ارادي يك طرف مغزشان را بيدار نگه مي‌دارند و اين در حالي است كه همزمان طرف ديگر مغز در وضعيت استراحت قرار مي‌گيرد.
دانشمندان اين وضعيت را خواب يك نيمكره‌اي مغز مي‌نامند. به اين ترتيب چشمي كه توسط نيمكره به خواب رفته مغز كنترل مي‌شود، بسته شده و چشم ديگر كه توسط نيمكره هوشيار مغز كنترل مي‌شود، باز مي‌ماند و مي‌تواند آنچه را در محيط اطراف اتفاق مي‌افتد، نظاره‌گر باشد.
به اين ترتيب پرنده مي‌تواند به‌رغم اين‌كه مسووليت حفاظت از جانش را هنگام خواب به عهده مي‌گيرد، اندكي هم استراحت كند. در اسب‌ها نيز ويژگي‌هايي مشابه پرندگان ديده مي‌شود.
اين گروه از حيوانات نيز در حالت ايستاده به خواب مي‌روند. در اين وضعيت بخشي از بدن در حال استراحت بوده و بخش ديگر در حالت آماده باش قرار مي‌گيرد تا در صورت احساس خطر، اين حيوان بتواند واكنش مناسبي از خود نشان دهد.
كروكوديل‌ها بر خلاف ديگر مواقع كه ماندن در آب‌هاي راكد را ترجيح مي‌دهند، هنگام خواب از آب بيرون آمده و مقابل نور خورشيد به خواب مي‌روند، اما هرگز خواب عميقي را تجربه نمي‌كنند، زيرا هميشه به هوش هستند تا در صورت احساس هرگونه خطري بلافاصله خود را در اعماق آب مخفي كنند.
به اين ترتيب مي‌توان گفت هر يك از اين ويژگي‌ها به نوعي نشان‌دهنده اين است كه هر يك از خصوصيات رفتاري كه در دنياي حيوانات ديده مي‌شود، مي‌تواند نقش بسيار مهمي در حفظ و بقاي آن موجود داشته باشد و در صورتي كه به هر علتي اين توانايي در اين موجودات با اختلال مواجه شود، زندگي اين موجود در معرض تهديد و نابودي قرار مي‌گيرد