Joseph Goebbels
1st July 2012, 03:03 PM
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/0/0a/AB_41_NAfrica.jpg
پیشینه خودروهای زرهی اوتوبلایندا 40 و 41 به نیازمندی دولت ایتالیا بهیک خودرو با کارایی عالی برای استفاده توسط پلیس مستعمراتی ایتالیا در مستعمرات جدید این کشور در افریقا بر می گشت . شاخه سواره نظام ایتالیا نیازمند یک خودروی جدید زرهی در تقریبا همان زمان بود ، بنابراین دو پروژه با هم ترکیب شدند تا یک طرح خودروی جدید تولید کننده که در 1939 پدیدار شد . موتور این طرح جدید در عقب بوده و دارای یک برجک ( مجهز به یک تیربار ) در جلو بود . تیربار دیگری در عقب بدنه وجود داشت و این خودرو می توانست یا از موقعیت عادی جلویی و یا از موقعیت دیگری در عقب بدنه رانده شود . از این طرح خودروی اتوبلایندا 40 تکامل یلفت که تولید ان در اواسط 1940 اغاز شد .
هنگامی که سفارش اصلی تولید انجام شد ، تصریح شد که شمار اندکی از خودروهای اتوبلایندا 40 با یک توپ 20 م.م به جای دو قبضه تیربار 8 م.م برجک تولید شود . این با استفاده از برجک تانک سبک L 40/6 به جای برجک اصلی دستیابی شد و این نمونه با عنوان اتوبلایندا 41 شناخته شده ، مشخص شد که این اموزه خودرو / جنگ افزار بسیار موثرتر از نمونه دارای تیربار بوده و بعدا تولید بر روی اتوبلایندا 41 متمرکز شد . تعداد نسبتا اندکی از خودروهای اتوبلایندا 40 تولید شد و بسیاری از انها بعدا به پیکره بندی اتوبلایندا 41 تغییر یافتند .
اتوبلایندا 41 در زمان خود طرح پیشرفته ای به شمار می رفت و اجزای خوب ان دچار مشکلات هدایتی بود که هرگز به طور کامل برطرف نشدند . جنگ افزار اصلی یک توپ ضد هوایی تغییر یافته 20 م.م بردا مدل 35 بود و یک تیربار هم محور 8 م.م بردا مدل 38 خنک شونده با هوا که به طور ویژه ای برای استفاده در خودروهای زرهی طراحی یافته بود . نمونه دیگر این تیربار در عقب بدنه نصب شده بود . از هر 4 خودرو یکی دارای امکاناتی برای نصب یک قبضه تیربار ضد هوایی بر روی بالای برجک بود . تایرهای ویژه شن یا جاده معمولی قابل نصب بر روی ان بودند و یک کیت برای تبدیل این خودرو برای استفاده بر روی ریل های اهن موجود بود . این کیت شامل چرخ های راه اهن و وسایل اضافی سبک کننده و علامت دهنده ، به همراه یک نورافکن برای نصب بر روی برجک بود . اتوبلایندا 41 مجهز به این کیت ها به طور گسترده ای برای عملیات های گشت در بالکان استفاده می شدند .
اتوبلایندا 40 و 41 به طور گسترده ای توسط یگان های شناسایی ایتالیا در صحرای غربی و تونس استفاده شدند . در انتهای سپتامبر 1942 تعداد 298 دستگاه اتوبلایندا 41 در حال استفاده موجود بود و تعداد دیگری توسط پلیس مستعمراتی استفاده شد . مقداری کار توسعه ای بر روی طرح اصلی انجام شد که بعدا منتهی به نصب یک قبضه توپ 47 م.م در برجک شد در حالی که یک نمونه با بدنه باز مجهز یک قبضه توپ تانک 50 م.م المانی گردید اما هیچ یک از خودروها تولید نشدند . همچنین یک نمونه بدنه باز وجود داشت که در شمار اندکی به عنوان یک خودروی فرماندهی یا پست دیده وری متحرک برای یگان های توپخانه تولید شدند .
مشخصات اتوبلاندا 41 :
خدمه : 4 نفر .
وزن عملیاتی : 7/5 تن .
اندازه ها : طول کلی : 5/20 متر ؛ عرض : 1/92 متر ؛ ارتفاع : 2/48 متر .
پیشرانه : یک دستگاه موتور بنزینی 6 سیلندر خنک شونده با اب SAP Abml به قدرت 80 اسب بخار ( 60 کیلووات ) .
اجرا : بیشینه سرعت جاده ای : 78 کیلومتر بر ساعت ؛ بیشینه برد جاده ای : 400 کیلومتر ؛ عمق اب نفوذی عبور : 0/7 متر ؛ شیب قابل عبور : 40% ؛ مانع عمودی قابل عبور : 0/3 متر .
نویسنده : اقای علی رضا صارمی .
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 81
پیشینه خودروهای زرهی اوتوبلایندا 40 و 41 به نیازمندی دولت ایتالیا بهیک خودرو با کارایی عالی برای استفاده توسط پلیس مستعمراتی ایتالیا در مستعمرات جدید این کشور در افریقا بر می گشت . شاخه سواره نظام ایتالیا نیازمند یک خودروی جدید زرهی در تقریبا همان زمان بود ، بنابراین دو پروژه با هم ترکیب شدند تا یک طرح خودروی جدید تولید کننده که در 1939 پدیدار شد . موتور این طرح جدید در عقب بوده و دارای یک برجک ( مجهز به یک تیربار ) در جلو بود . تیربار دیگری در عقب بدنه وجود داشت و این خودرو می توانست یا از موقعیت عادی جلویی و یا از موقعیت دیگری در عقب بدنه رانده شود . از این طرح خودروی اتوبلایندا 40 تکامل یلفت که تولید ان در اواسط 1940 اغاز شد .
هنگامی که سفارش اصلی تولید انجام شد ، تصریح شد که شمار اندکی از خودروهای اتوبلایندا 40 با یک توپ 20 م.م به جای دو قبضه تیربار 8 م.م برجک تولید شود . این با استفاده از برجک تانک سبک L 40/6 به جای برجک اصلی دستیابی شد و این نمونه با عنوان اتوبلایندا 41 شناخته شده ، مشخص شد که این اموزه خودرو / جنگ افزار بسیار موثرتر از نمونه دارای تیربار بوده و بعدا تولید بر روی اتوبلایندا 41 متمرکز شد . تعداد نسبتا اندکی از خودروهای اتوبلایندا 40 تولید شد و بسیاری از انها بعدا به پیکره بندی اتوبلایندا 41 تغییر یافتند .
اتوبلایندا 41 در زمان خود طرح پیشرفته ای به شمار می رفت و اجزای خوب ان دچار مشکلات هدایتی بود که هرگز به طور کامل برطرف نشدند . جنگ افزار اصلی یک توپ ضد هوایی تغییر یافته 20 م.م بردا مدل 35 بود و یک تیربار هم محور 8 م.م بردا مدل 38 خنک شونده با هوا که به طور ویژه ای برای استفاده در خودروهای زرهی طراحی یافته بود . نمونه دیگر این تیربار در عقب بدنه نصب شده بود . از هر 4 خودرو یکی دارای امکاناتی برای نصب یک قبضه تیربار ضد هوایی بر روی بالای برجک بود . تایرهای ویژه شن یا جاده معمولی قابل نصب بر روی ان بودند و یک کیت برای تبدیل این خودرو برای استفاده بر روی ریل های اهن موجود بود . این کیت شامل چرخ های راه اهن و وسایل اضافی سبک کننده و علامت دهنده ، به همراه یک نورافکن برای نصب بر روی برجک بود . اتوبلایندا 41 مجهز به این کیت ها به طور گسترده ای برای عملیات های گشت در بالکان استفاده می شدند .
اتوبلایندا 40 و 41 به طور گسترده ای توسط یگان های شناسایی ایتالیا در صحرای غربی و تونس استفاده شدند . در انتهای سپتامبر 1942 تعداد 298 دستگاه اتوبلایندا 41 در حال استفاده موجود بود و تعداد دیگری توسط پلیس مستعمراتی استفاده شد . مقداری کار توسعه ای بر روی طرح اصلی انجام شد که بعدا منتهی به نصب یک قبضه توپ 47 م.م در برجک شد در حالی که یک نمونه با بدنه باز مجهز یک قبضه توپ تانک 50 م.م المانی گردید اما هیچ یک از خودروها تولید نشدند . همچنین یک نمونه بدنه باز وجود داشت که در شمار اندکی به عنوان یک خودروی فرماندهی یا پست دیده وری متحرک برای یگان های توپخانه تولید شدند .
مشخصات اتوبلاندا 41 :
خدمه : 4 نفر .
وزن عملیاتی : 7/5 تن .
اندازه ها : طول کلی : 5/20 متر ؛ عرض : 1/92 متر ؛ ارتفاع : 2/48 متر .
پیشرانه : یک دستگاه موتور بنزینی 6 سیلندر خنک شونده با اب SAP Abml به قدرت 80 اسب بخار ( 60 کیلووات ) .
اجرا : بیشینه سرعت جاده ای : 78 کیلومتر بر ساعت ؛ بیشینه برد جاده ای : 400 کیلومتر ؛ عمق اب نفوذی عبور : 0/7 متر ؛ شیب قابل عبور : 40% ؛ مانع عمودی قابل عبور : 0/3 متر .
نویسنده : اقای علی رضا صارمی .
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 81