AvAstiN
7th November 2008, 08:55 PM
دانشمندان براي ترميم عصب قطع شده در موش از آنزيم درماني استفاده كردند. اين موفقيت مي تواند روزنه اميدي به روي مبتلايان به آسيبهاي طناب نخاعي بگشايد. آنزيم "كندرويتينازاي بي سي chondroitinase ABC" همانند يك شمشير از انبوه سلولها و مولكولهايي كه به شكل تمشك در محل آسيب نخاعي تشكيل شده اند عبور مي كند.
اين آنزيم امكان باززايي آكسون يا پايانه عصبي آسيب ديده را فراهم مي كند. چنانچه كارايي اين آنزيم در انسان به اثبات برسد در آينده مي تواند در تركيب با ساير روشها بيماران مبتلا به فلج را درمان كند.
اليزابت برادبري متخصص نرولوژي كينگر كالج لندن گفت: اين كشف از اين جهت كه درماني نسبتاً آسان است و با يك آنزيم مي تواند به باززايي آكسون كمك كند و بخشي از وظايف و كاركرد نخاع را بهبود بخشد، بسيار با اهميت است. وي افزود: اما اين روش درمان جادويي نيست و موانع بسياري را بايد پشت سرگذاشت تا امكان ترميم طناب نخاعي در انسان فراهم شود.
بعد از بروز آسيب طناب نخاعي كه معمولاً در اثر حوادث ورزشي يا تصادفات رانندگي بروز مي كند، به علت اينكه رشته هاي عصبي مجدداً رشد نمي كنند و نمي توانند با ديگر سلولهاي عصبي ارتباط برقرار كنند، بيمار قدرت حس و حركت خود را از دست مي دهد.
محققان در اين مطالعه به موشها بعد از آنكه دچار آسيب شدند به مدت 10 روز اين آنزيم را تزريق كردند. در اين روش موشها بخشي از وظايف نرولوژيكي خود را مججداً بدست آوردند.
در اين مطالعه موشها ناتوان شدند، اما فلج نشدند. برادبري نتايج بدست آمده را اميدوار كننده توصيف كرد، زيرا به موشها كمك كرد بهتر و طبيعي تر راه بروند. باززايي عصبي نيز در اعصاب حركتي و حسي طناب نخاعي نيز مشاهده شد. اين روش يكي از چندين شيوه درماني خواهد بود كه اميد مي رود به بازيابي احساس و حركت در مبتلايان به آسيب طناب نخاعي كمك كند.
آسيب وارده به قسمتي از طناب نخاعي موشها در اين مطالعه برابر با آسيب شديد در انسان است. در اين مطالعه، تزريق آنزيم بلافاصله بعد از بروز آسيب انجام شد به همين دليل محققان نمي دانند آيا اين روش بر روي مبتلايان به آسيب نخاعي طولاني مؤثر خواهد بود يا خير.
مرحله بعدي تأخير در درمان بعد از بروز آسيب و نيز كاربرد اين روش در موشهايي است كه قسمتهاي گوناگون نخاعشان صدمه ديده است.
اين آنزيم امكان باززايي آكسون يا پايانه عصبي آسيب ديده را فراهم مي كند. چنانچه كارايي اين آنزيم در انسان به اثبات برسد در آينده مي تواند در تركيب با ساير روشها بيماران مبتلا به فلج را درمان كند.
اليزابت برادبري متخصص نرولوژي كينگر كالج لندن گفت: اين كشف از اين جهت كه درماني نسبتاً آسان است و با يك آنزيم مي تواند به باززايي آكسون كمك كند و بخشي از وظايف و كاركرد نخاع را بهبود بخشد، بسيار با اهميت است. وي افزود: اما اين روش درمان جادويي نيست و موانع بسياري را بايد پشت سرگذاشت تا امكان ترميم طناب نخاعي در انسان فراهم شود.
بعد از بروز آسيب طناب نخاعي كه معمولاً در اثر حوادث ورزشي يا تصادفات رانندگي بروز مي كند، به علت اينكه رشته هاي عصبي مجدداً رشد نمي كنند و نمي توانند با ديگر سلولهاي عصبي ارتباط برقرار كنند، بيمار قدرت حس و حركت خود را از دست مي دهد.
محققان در اين مطالعه به موشها بعد از آنكه دچار آسيب شدند به مدت 10 روز اين آنزيم را تزريق كردند. در اين روش موشها بخشي از وظايف نرولوژيكي خود را مججداً بدست آوردند.
در اين مطالعه موشها ناتوان شدند، اما فلج نشدند. برادبري نتايج بدست آمده را اميدوار كننده توصيف كرد، زيرا به موشها كمك كرد بهتر و طبيعي تر راه بروند. باززايي عصبي نيز در اعصاب حركتي و حسي طناب نخاعي نيز مشاهده شد. اين روش يكي از چندين شيوه درماني خواهد بود كه اميد مي رود به بازيابي احساس و حركت در مبتلايان به آسيب طناب نخاعي كمك كند.
آسيب وارده به قسمتي از طناب نخاعي موشها در اين مطالعه برابر با آسيب شديد در انسان است. در اين مطالعه، تزريق آنزيم بلافاصله بعد از بروز آسيب انجام شد به همين دليل محققان نمي دانند آيا اين روش بر روي مبتلايان به آسيب نخاعي طولاني مؤثر خواهد بود يا خير.
مرحله بعدي تأخير در درمان بعد از بروز آسيب و نيز كاربرد اين روش در موشهايي است كه قسمتهاي گوناگون نخاعشان صدمه ديده است.