نارون1
22nd April 2012, 01:13 PM
اثر سبک تبیینی بدبینانه
افرادی که از روی عادت علت رویدادهای بد را به صورت درونی ، پایدار و کلی می بینند ، از سبک تبیینی بدبینانه برخوردارند.
هنگامیکه این افراد با رویدادهای کنترل ناپذیر روبرو می شوند ، بشتر در معرض خطر درماندگی و افسردگی قرار دارند .
زیرا سبک تبیینی بدبینانه آنها حالت های روانی منفی را تقویت میکند و خطر بیماری و مرگ را افزایش می دهد .
داشتن چنین سبکی چه خطری برای بیمار دارد ؟
افراد بدبین ، ممکن است به بیماریهای بیشتری مبتلا شوند و در سنین پایینتر بمیرند ، در یک بررسی طولی که برای تحقیق
درباره وجود چنین رابطه ای ترتیب یافته بود . 5 درصد از دانشجویان دانشگاه هاروارد ، بین سالهای 1939-1944 بعد از ترک دانشگاه پیگیری شدند .( پترسون ، سلیگمن و ویلانت – 1988 )
در سن 27 سالگی زمانی که آنها از جنگ دوم جهانی برگشتند ، پرسشنامه های بازپاسخ را پر کردند که سبک تبیینی آنها
را به وسیله این پرسشنامه ها تعیین می کردند . هر 5 سال آنها را معاینه جسمانی می کردند و آنها اکنون در اوایل 70 سالگی هستند .
بدبینی در سن 25 سالگی ، شروع ضعف سلامتی در حدود 45 سالگی را پیش بینی کرد .
خوش بین ها تا میانسالی همچنان از سلامتی بهتری برخوردار بودند . اغلب مشکلات تندرستی در بین بدبین ها ، قلبی بودند .
بررسی بدبینی در بین قربانیان اولین حمله قلبی ، این یافته ها را به مرگ زودرس ناشی از حمله قلبی دوم مرتبط می سازد.
در شهر سانفرانسیسکو ، 126 مرد ، در اوئل دهه 1980 دچار اولین حمله قلبی خود شدند . در آن زمان با همه آنها درباره
زندگیشان مصاحبه شد ، سبک انتسابی آنها – بدبینی یا خوش بینی – از این مصاحبه ها به دست آمد .
ارزیاب های این مصاحبه ها از سلامتی این مردان بی خبر بودند . طی 8 سال بعدی ، نیمی از این مردان ، عمدتا در اثر سکته قلبی دوم مردند .
چه چیزی پیش بینی می کرد که چه کسی زنده خواهد ماند و چه کسی خواهد مرد ؟
آسیب وارده به قلب در اثر حمله قلبی اول ، تیپ a ، و عوامل خطر جسمانی مرسوم ، حمله قلبی دوم را پیش بینی نکردند .
درحالیکه ، بدبینی ، حمله قلبی دوم و مرگ را پیش بینی می کرد .
86 درصد افراد بسیار بدبین مردند ، در حالیکه 33 درصد افراد بسیار خوشبین مردند .(بوچان ، 1994 ) سبک تبیینی بدبینانه درماندگی را تقویت می کند و فرد را در معرض خطر افسردگی بعدی قرار می دهد ( سلیگمن ، 1991 ).
این احتمال وجود دارد که مردان بدبین ، بعد از اولین حمله قلبی شان به افسردگی بیشتری مبتلا شوند و افسردگی خطر حمله قلبی کشنده را در آنها افزایش می دهد .( کارنی ، فریدلند و جافه ، 1990 )
آسیب شناسی روانی ( جلد اول ) - مارتین .ال.سلیگمن - مترجم ( ترجمه یحیی سید محمدی ) - 1387 - نشر ساوالان
افرادی که از روی عادت علت رویدادهای بد را به صورت درونی ، پایدار و کلی می بینند ، از سبک تبیینی بدبینانه برخوردارند.
هنگامیکه این افراد با رویدادهای کنترل ناپذیر روبرو می شوند ، بشتر در معرض خطر درماندگی و افسردگی قرار دارند .
زیرا سبک تبیینی بدبینانه آنها حالت های روانی منفی را تقویت میکند و خطر بیماری و مرگ را افزایش می دهد .
داشتن چنین سبکی چه خطری برای بیمار دارد ؟
افراد بدبین ، ممکن است به بیماریهای بیشتری مبتلا شوند و در سنین پایینتر بمیرند ، در یک بررسی طولی که برای تحقیق
درباره وجود چنین رابطه ای ترتیب یافته بود . 5 درصد از دانشجویان دانشگاه هاروارد ، بین سالهای 1939-1944 بعد از ترک دانشگاه پیگیری شدند .( پترسون ، سلیگمن و ویلانت – 1988 )
در سن 27 سالگی زمانی که آنها از جنگ دوم جهانی برگشتند ، پرسشنامه های بازپاسخ را پر کردند که سبک تبیینی آنها
را به وسیله این پرسشنامه ها تعیین می کردند . هر 5 سال آنها را معاینه جسمانی می کردند و آنها اکنون در اوایل 70 سالگی هستند .
بدبینی در سن 25 سالگی ، شروع ضعف سلامتی در حدود 45 سالگی را پیش بینی کرد .
خوش بین ها تا میانسالی همچنان از سلامتی بهتری برخوردار بودند . اغلب مشکلات تندرستی در بین بدبین ها ، قلبی بودند .
بررسی بدبینی در بین قربانیان اولین حمله قلبی ، این یافته ها را به مرگ زودرس ناشی از حمله قلبی دوم مرتبط می سازد.
در شهر سانفرانسیسکو ، 126 مرد ، در اوئل دهه 1980 دچار اولین حمله قلبی خود شدند . در آن زمان با همه آنها درباره
زندگیشان مصاحبه شد ، سبک انتسابی آنها – بدبینی یا خوش بینی – از این مصاحبه ها به دست آمد .
ارزیاب های این مصاحبه ها از سلامتی این مردان بی خبر بودند . طی 8 سال بعدی ، نیمی از این مردان ، عمدتا در اثر سکته قلبی دوم مردند .
چه چیزی پیش بینی می کرد که چه کسی زنده خواهد ماند و چه کسی خواهد مرد ؟
آسیب وارده به قلب در اثر حمله قلبی اول ، تیپ a ، و عوامل خطر جسمانی مرسوم ، حمله قلبی دوم را پیش بینی نکردند .
درحالیکه ، بدبینی ، حمله قلبی دوم و مرگ را پیش بینی می کرد .
86 درصد افراد بسیار بدبین مردند ، در حالیکه 33 درصد افراد بسیار خوشبین مردند .(بوچان ، 1994 ) سبک تبیینی بدبینانه درماندگی را تقویت می کند و فرد را در معرض خطر افسردگی بعدی قرار می دهد ( سلیگمن ، 1991 ).
این احتمال وجود دارد که مردان بدبین ، بعد از اولین حمله قلبی شان به افسردگی بیشتری مبتلا شوند و افسردگی خطر حمله قلبی کشنده را در آنها افزایش می دهد .( کارنی ، فریدلند و جافه ، 1990 )
آسیب شناسی روانی ( جلد اول ) - مارتین .ال.سلیگمن - مترجم ( ترجمه یحیی سید محمدی ) - 1387 - نشر ساوالان