باستان شناس
20th April 2012, 12:22 PM
http://img.tebyan.net/big/1389/11/4965761110157996178232176605313218361.jpg
داستان دایناسورها و فسیل های منحصر به فرد کرمان سرانجام با بسته شدن در موزه دیرینه شناسی کرمان تمام شد.
در این موزه که سال 83 با همکاری محسن تجربه کار دیرینه شناس کرمانی و شهرداری کرمان تاسیس شد چهار هزار فسیل چیده شده بود و 30 هزار فسیل نیز در انبار نگهداری می شد.
اما پس از گذشت سه سال از کار موزه در نهایت برق موزه در سال 86 قطع شد
و به همین دلیل این مرکز تعطیل شد.
با این حال سال گذشته همزمان با بازدید یک هیئت فرانسوی به همراه چندین دانشمند دیرینه شناسی اروپایی برق مجددا وصل شد و روز بعد از این بازدید برق بار دیگر قطع شد!
محسن تجربه کار، مدیر موزه دیرینه شناسی کرمان در این باره می گوید:
«پس از سال ها تعطیلی موزه به دلیل قطع شدن برق و عدم همکاری مسئولان و با وجود تمام نامه نگاری ها و پیگیری هایی که در سطوح مختلف صورت گرفت، این موزه هم اکنون بسته شده است.»
http://img.tebyan.net/big/1389/11/20110122163837265_469769_orig.jpg
این در حالی است که هر کدام از فسیلهای این موزه دارای ارزش علمی و تاریخی بالایی است و از پنج تا 570 میلیون سال قدمت دارتد.
تجربه کار ادامه می دهد:
«چهار هزار فسیل در این موزه چیدمان شده بود و 40 هزار فسیل هم در صندوق هایی در انبار نگهداری می شد که برای جابجایی این فسیلها می بایست تدابیر خاصی در نظر گرفته شود و برخی از آنها باید لای روزنامه پیچیده می شد اما درنهایت با کامیون بار شده است.»
در استان کرمان سه محوطه مربوط به گورستان دایناسورها و حیوانات خزنده هم عصر با این جانوران وجود دارد
که تاکنون نمونه های منحصر به فردی مثل استخوانهای عظیم الجثه مهره های گردن و همچنین
چندین جمجمه سالم و پنجه یک حیوان عظیم الجثه از این محل کشف شده است.
http://img.tebyan.net/big/1389/11/20110122163837359_477020_orig.jpg
همچنین چندین نمونه استخوان گردن دایناسور نیز در معادن ذغالسنگ کشف شده است که به شکل استخوان باقیمانده و هم اکنون در موزه مردمی دشت خاک نگهداری می شود.
این در حالی است که یکی از گورستانهای دایناسورها که مملو از فسیلهای حیوانات هم عصر دایناسورها است به دلیل فعالیتهای عمرانی در نزدیکی شهر کرمان تخریب شده و ماشین های سنگین تاکنون بسیاری از نمونه های منحصر به فرد را تخریب کرده اند.
گفته می شود این فسیل ها گاهی تا 200 کیلوگرم وزن دارند
و نمونه آنها تا کنون در هیچ جای دنیا مشاهده نشده است.
http://img.tebyan.net/big/1389/11/20110122163837515_477021_orig.jpg
تجربه کار می گوید:
«در حالیکه دانشمندان در برزیل و آمریکا پس از کشف یک دندان دایناسور سالها مانور رسانه ای می دهند و با صرف هزینه های گزاف اقدام به مطالعات علمی می کنند
تاکنون حتی یک محقق ایرانی اقدام به بررسی استخوانهای دایناسورها در کرمان نکرده است.»
او ادامه می دهد:
«درحال حاضر موزه دشت خاک درحال فعالیت است که به دلیل قرار گرفتن در روستا و فاصله با کرمان کمتر مورد استقبال قرار می گیرد اما برخی فسیلهای این موزه منحصر به فرد است بطوریکه در این موزه یک استخوان گردن یک دایناسور غول پیکر نگهداری می شود.»
http://img.tebyan.net/big/1389/11/20110122163837671_488866_orig.jpg
اما ابوالقاسم سیف الهی، شهردار کرمان در مورد دلیل تعطیلی موزه دیرینه شناسی کرمان می گوید:
«این موزه سالهاست که تعطیل شده چرا که به دلیل قرار گرفتن موزه در زیر زمین آب از دیوارها و سقف آن نفوذ می کرد که نشان از عدم استحکام آن بود.
ساختمان این موزه غیر مقاوم بود و برای بازدید کنندگان نیز خطر آفرین می شد.
ما چندین بار برای تخلیه موزه اخطار دادیم و درنهایت نیز مجبور به تخلیه موزه شدیم.»
داستان دایناسورها و فسیل های منحصر به فرد کرمان سرانجام با بسته شدن در موزه دیرینه شناسی کرمان تمام شد.
در این موزه که سال 83 با همکاری محسن تجربه کار دیرینه شناس کرمانی و شهرداری کرمان تاسیس شد چهار هزار فسیل چیده شده بود و 30 هزار فسیل نیز در انبار نگهداری می شد.
اما پس از گذشت سه سال از کار موزه در نهایت برق موزه در سال 86 قطع شد
و به همین دلیل این مرکز تعطیل شد.
با این حال سال گذشته همزمان با بازدید یک هیئت فرانسوی به همراه چندین دانشمند دیرینه شناسی اروپایی برق مجددا وصل شد و روز بعد از این بازدید برق بار دیگر قطع شد!
محسن تجربه کار، مدیر موزه دیرینه شناسی کرمان در این باره می گوید:
«پس از سال ها تعطیلی موزه به دلیل قطع شدن برق و عدم همکاری مسئولان و با وجود تمام نامه نگاری ها و پیگیری هایی که در سطوح مختلف صورت گرفت، این موزه هم اکنون بسته شده است.»
http://img.tebyan.net/big/1389/11/20110122163837265_469769_orig.jpg
این در حالی است که هر کدام از فسیلهای این موزه دارای ارزش علمی و تاریخی بالایی است و از پنج تا 570 میلیون سال قدمت دارتد.
تجربه کار ادامه می دهد:
«چهار هزار فسیل در این موزه چیدمان شده بود و 40 هزار فسیل هم در صندوق هایی در انبار نگهداری می شد که برای جابجایی این فسیلها می بایست تدابیر خاصی در نظر گرفته شود و برخی از آنها باید لای روزنامه پیچیده می شد اما درنهایت با کامیون بار شده است.»
در استان کرمان سه محوطه مربوط به گورستان دایناسورها و حیوانات خزنده هم عصر با این جانوران وجود دارد
که تاکنون نمونه های منحصر به فردی مثل استخوانهای عظیم الجثه مهره های گردن و همچنین
چندین جمجمه سالم و پنجه یک حیوان عظیم الجثه از این محل کشف شده است.
http://img.tebyan.net/big/1389/11/20110122163837359_477020_orig.jpg
همچنین چندین نمونه استخوان گردن دایناسور نیز در معادن ذغالسنگ کشف شده است که به شکل استخوان باقیمانده و هم اکنون در موزه مردمی دشت خاک نگهداری می شود.
این در حالی است که یکی از گورستانهای دایناسورها که مملو از فسیلهای حیوانات هم عصر دایناسورها است به دلیل فعالیتهای عمرانی در نزدیکی شهر کرمان تخریب شده و ماشین های سنگین تاکنون بسیاری از نمونه های منحصر به فرد را تخریب کرده اند.
گفته می شود این فسیل ها گاهی تا 200 کیلوگرم وزن دارند
و نمونه آنها تا کنون در هیچ جای دنیا مشاهده نشده است.
http://img.tebyan.net/big/1389/11/20110122163837515_477021_orig.jpg
تجربه کار می گوید:
«در حالیکه دانشمندان در برزیل و آمریکا پس از کشف یک دندان دایناسور سالها مانور رسانه ای می دهند و با صرف هزینه های گزاف اقدام به مطالعات علمی می کنند
تاکنون حتی یک محقق ایرانی اقدام به بررسی استخوانهای دایناسورها در کرمان نکرده است.»
او ادامه می دهد:
«درحال حاضر موزه دشت خاک درحال فعالیت است که به دلیل قرار گرفتن در روستا و فاصله با کرمان کمتر مورد استقبال قرار می گیرد اما برخی فسیلهای این موزه منحصر به فرد است بطوریکه در این موزه یک استخوان گردن یک دایناسور غول پیکر نگهداری می شود.»
http://img.tebyan.net/big/1389/11/20110122163837671_488866_orig.jpg
اما ابوالقاسم سیف الهی، شهردار کرمان در مورد دلیل تعطیلی موزه دیرینه شناسی کرمان می گوید:
«این موزه سالهاست که تعطیل شده چرا که به دلیل قرار گرفتن موزه در زیر زمین آب از دیوارها و سقف آن نفوذ می کرد که نشان از عدم استحکام آن بود.
ساختمان این موزه غیر مقاوم بود و برای بازدید کنندگان نیز خطر آفرین می شد.
ما چندین بار برای تخلیه موزه اخطار دادیم و درنهایت نیز مجبور به تخلیه موزه شدیم.»