hani2011
16th April 2012, 08:56 AM
http://www.irbar.com/images/stories/farvardin91/35.jpgیک وکیل پایه یک دادگستری گفت: مطابق ماده 468 قانون مجازات اسلامی در صورتی که حس چشایی برگردد ارش مسترد می شود.
بهزاد اکبرآبادی در گفت‌وگو با خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ـ منطقه کرمانشاه در ادامه بحث دیه چشایی اظهاركرد: از ظاهر ماده فوق چنین فهمیده می‌شود که اگر حس چشایی برای مدتی ازبین برود و ارش آن پرداخت شود اما دوباره حس چشایی برگردد ارش مزبور مسترد شده و چیزی به مجنی علیه تعلق نمی‌گیرد اما به نظر نمی رسد قانونگذار چنین نتیجه‌ای را اراده کرده باشد بلکه منظورش آن است که ارشی که برای از بین رفتن حس چشایی تعیین و پرداخت شده است مسترد می شود اما برای مدتی که مجنی علیه فاقد حس چشایی بوده و دردهایی که متحمل شده است باید ارش دیگری تعیین و به او پرداخت شود.
وی ادامه داد: در این ماده تفصیلی داده نشده است که استرداد ارش منوط به آن است که کارشناس از بازگشت حس چشایی اظهار ناامیدی کرده باشد یا خیر و در صورت امید به بازگشت، مدت تعیین شده باید سپری شده باشد یا خیر؟
وی عنوان کرد: اطلاق ماده چنین تفصیل هایی را نفی می‌کند اما مقایسه این ماده با مواد مشابه مانند ماده 459 و 464 احتمال تفصیل را تقویت می کند؛ بحث مربوط به نحوه استرداد دیه در جنایت های وارد بر مو برای استرداد ارش موضوع این ماده نیز جاری می شود.
اکبرآبادی یادآور شد: براساس ماده 469ق.م.ا اگر با مراجعه به دو نفر کارشناس عادل مقدار جنایت روشن شود طبق آن عمل می شود وگرنه در صورت لوث با قسامه مدعی، حسب مورد حکم به نفع او صادر خواهد شد.
وی افزود: کارشناس عادل هم اگر بخواهد در مورد مقدار جنایت شهادت بدهد باید از طریق آزمایش و تحقیق علم یاظن به آن پیدا کند اما تنها کارشناس نیست که با آزمایش به چنین چیزی می رسد بلکه دادگاه خود می تواند از طریق آزمایش یا تحقیقات به علم یا ظن برسد.
این عضو پیوسته انجمن جرم شناسی ایران خاطرنشان کرد: همانگونه که در کتاب های فقهی آمده است با چشاندن اشیاء شور یا شیرین یا تلخ یا ترش به مجنی علیه، می توان پی به صحت وسقم گفتار او برد مضافا اینکه اگر جانی سخن مجنی علیه را تصدیق نماید نیازی به پیمودن این راه ها نیست.
اکبرآبادی افزود: ماده 469 جانشین ماده 177 قانون دیات است وآن ماده چنین آورده بود که اگر اختلاف جانی و مجنی علیه در زوال یا نقصان حس چشایی با آزمایش یا مراجعه به دو متخصص عادل برطرف نشود با قسامه حسب مورد حکم به نفع او صادر می شود.
وی در پایان تصریح کرد: در این ماده پیش بینی شده است که قبل از اجرای قسامه آزمایش هم باید صورت گیردچون آزمایش جدا از مراجعه به خبره بیان شده است.
بهزاد اکبرآبادی در گفت‌وگو با خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ـ منطقه کرمانشاه در ادامه بحث دیه چشایی اظهاركرد: از ظاهر ماده فوق چنین فهمیده می‌شود که اگر حس چشایی برای مدتی ازبین برود و ارش آن پرداخت شود اما دوباره حس چشایی برگردد ارش مزبور مسترد شده و چیزی به مجنی علیه تعلق نمی‌گیرد اما به نظر نمی رسد قانونگذار چنین نتیجه‌ای را اراده کرده باشد بلکه منظورش آن است که ارشی که برای از بین رفتن حس چشایی تعیین و پرداخت شده است مسترد می شود اما برای مدتی که مجنی علیه فاقد حس چشایی بوده و دردهایی که متحمل شده است باید ارش دیگری تعیین و به او پرداخت شود.
وی ادامه داد: در این ماده تفصیلی داده نشده است که استرداد ارش منوط به آن است که کارشناس از بازگشت حس چشایی اظهار ناامیدی کرده باشد یا خیر و در صورت امید به بازگشت، مدت تعیین شده باید سپری شده باشد یا خیر؟
وی عنوان کرد: اطلاق ماده چنین تفصیل هایی را نفی می‌کند اما مقایسه این ماده با مواد مشابه مانند ماده 459 و 464 احتمال تفصیل را تقویت می کند؛ بحث مربوط به نحوه استرداد دیه در جنایت های وارد بر مو برای استرداد ارش موضوع این ماده نیز جاری می شود.
اکبرآبادی یادآور شد: براساس ماده 469ق.م.ا اگر با مراجعه به دو نفر کارشناس عادل مقدار جنایت روشن شود طبق آن عمل می شود وگرنه در صورت لوث با قسامه مدعی، حسب مورد حکم به نفع او صادر خواهد شد.
وی افزود: کارشناس عادل هم اگر بخواهد در مورد مقدار جنایت شهادت بدهد باید از طریق آزمایش و تحقیق علم یاظن به آن پیدا کند اما تنها کارشناس نیست که با آزمایش به چنین چیزی می رسد بلکه دادگاه خود می تواند از طریق آزمایش یا تحقیقات به علم یا ظن برسد.
این عضو پیوسته انجمن جرم شناسی ایران خاطرنشان کرد: همانگونه که در کتاب های فقهی آمده است با چشاندن اشیاء شور یا شیرین یا تلخ یا ترش به مجنی علیه، می توان پی به صحت وسقم گفتار او برد مضافا اینکه اگر جانی سخن مجنی علیه را تصدیق نماید نیازی به پیمودن این راه ها نیست.
اکبرآبادی افزود: ماده 469 جانشین ماده 177 قانون دیات است وآن ماده چنین آورده بود که اگر اختلاف جانی و مجنی علیه در زوال یا نقصان حس چشایی با آزمایش یا مراجعه به دو متخصص عادل برطرف نشود با قسامه حسب مورد حکم به نفع او صادر می شود.
وی در پایان تصریح کرد: در این ماده پیش بینی شده است که قبل از اجرای قسامه آزمایش هم باید صورت گیردچون آزمایش جدا از مراجعه به خبره بیان شده است.