عملیات بارباروسا

[Joseph Goebbels]

عملیات بارباروسا :
تاریخ جنگ های بسیاری را به خود دیده است . از حمله های سیل اسای نیم میلیون سرباز مغول به اسیای غربی تا حمله ارتش های 300هزار نفری عثمانی به جنوب اروپا از حمله گراند آرمه 700 هزار نفری ناپلئون به روسیه در 1812 تا نبردهای انفصال امریکا که منجر به مرگ 600 هزار شد . اما نبرد بارباروسا نه مشابهی تا ان تاریخ داشت و نه انکه بعدها تکرار شد . این نبرد از چنان وسعت و حجمی برخوردار بود که سایر نبردهای جنگ جهانی دوم با تمام بزرگیشان در برابر ان مشتی عملیات فرعی محسوب می شدند .

http://newcoy.persiangig.com/image/Barbarossa/002.png


زمینه ی بروز نبرد :
قبل از شروع جنگ جهانی دوم ، هیتلر در موافقت نامه محرمانه بین مولوتوف و ریبن تروپ ( وزرای خارجه المان و شوروی ) توافق کرد تا دست روس ها را در شرق اروپا باز بگذارد و در برارب به انچه که می خواهد در غرب دست بزند . اما اشتهای خرس سرخ در بلعیدن شرق لهستان در سپتامبر 1939، حمله به فنلاند ، تصرف شرق رومانی و تصرف 3 کشور لیتوانی ، لاتویا و استونی در 1940 به هیتلر فهماند که استالین به هیچ عنوان شریکی قابل اعتماد نیست .



در واقع در سراسر بهار – تابستان 1940 که المان در حال منهدم کردن لشکرهای مدافع دولت های غربی بود ، شوروی نیز بی کار ننشسته و در حال نزدیک شدن به مرزهای شرقی المان بود . اگرچه در 1941 دنیا از حمله المان به شوروی متعجب شد ولی امروز برای بسیاری اشکار است که تصادم بین این دو قدرت مهاجم دیر یا زود رخ می داد . حال در ژوئن 1941 نه ، اما در ژوئن 1943 چه طور ؟



هیتلر از راه جاسوسان خود با خبر شده بود که انگلیس حداقل 2 سال طول می کشد تا بتواند حتی 1000000 سرباز مجهز را به جبهه اروپا بفرستد و از ان طرف روس ها مرتب در حال توسعه سازمان ارتش خود بودند و اگرچه در 1940 سازمان ارتش انها با المان یکی بود اما مسلم بود اگر این سازمان در حال صلح برابر با ارتش المان است در زمان جنگ چه ترکیب جهنمی خواهد داشت ؟ کما اینکه بعدها مشخص شد . روس ها در 1944 سطح ارتش سرخ را به 15000000 نفر در قالب 1000 لشکر ! افزایش دادند .



فرصت در حال از دست رفتن بود بنابراین هیتلر باید دست به بزرگترین قمار زندگی خود می زد . حمله به شوروی و تصرف مسکو قبل از زمستان سرد روسیه . قماری که به قیمت زندگی سیاسی جهان به مدت 50 سال تمام شد .



ادامه دارد...
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 87

[Joseph Goebbels]

22 ژوئن 1941 :
درست یک سال پس از شکست فرانسه در ژوئن 1941 ، ( و درست 129 سال پس از حمله ناپلئون به روسیه در 24 ژوئن 1812 ) 3/5 میلیون سرباز المانی و 1000000 سرباز رومانیایی ، فنلاندی و ایتالیایی با استفاده از 18000 تانک و پشتیبانی 10000 هواپیما حمله به شوروی را اغاز کردند .



ارتش شوروی نیز در این نبرد از نیرویی قدرتمندی برخوردار بود . 4000000 سرباز ، 10000 تانک و حدود همین تعداد هواپیما .



اما در این زمان همه می دانستند که قدرت رزمی لشکرهای المانی چندین برابر مشابه روسی انها است .
ارتش 4/5 میلیون نفری رایش در این زمان زیر دو فرمانده بسیار بزرگ المانی یعنی فون روندشتت ( فرمانده سپاه جنوب ) و فون بوک ( فرمانده سپاه مرکزی ) قرار داشت .



این دو سرفرمانده ی المانی مجددا از روش برق اسا استفاده کرده و به سرعت نیروهای زرهی و موتوریزه خود را در خاک اروپایی شوروی پیشراندند . همزمان با حمله این واحدهای بزرگ ، هواپیماهای المانی تمام خطوط مخابراتی و مواصلاتی روس ها را بمباران کرده و مانع به هم پیوستن لشکرهای روس به یکدیگر شدند .



سرعت عمل المان باعث شد تا بسیار سریع تر از انچه همه گمان می بردند خطوط دفاعی روس ها زا هم بپاشد و نیمی از ارتش سرخ بدون ارتباط با نیمه ی فعال خود به جای مقاومت برنامه ریزی شده به دفاع منفعلانه دست بزنند .
در جنوب لشکرهای المانی با چرخشی ناگهانی روس ها را به سمت دریای سیاه و اکراین عقب راندند و فون راندشتت خیلی سریع اعلام کرد که در جنوب اکراین با مقاومت های سازما نیافته روبه رو نیست و به دنبال فتح اکراین وارد عمل شد .



در جبهه مرکزی فون بوک پس از درهم کوبیدن واحدهای خط مقدم روسیه در 6 ژولای در مینسک در 300 کیلومتری غرب مسکو ارتش شوروی را با ضربه ای خرد کننده به عقب راند . در نبرد مینسک صدها هزار سرباز سرخ کشته و 334000 نفر اسیر شدند . این نبرد تعیین کننده که منجر به تسخیر منابع بزرگ نظامی روس ها به میزان 1800 توپ و 3330 تانک به دست المان ها قرار داد . استالین در پی شکست مینسک بلافاصله ژنرال تیموشنکو را به فرماندهی قوای ارتش منصوب کرد و به دنبال فراخوان قوای 100 لشکر روسی درمرزهای شرقی اسیایی و سیبری رفت . در 28 ژولای سپاه هفتم المان که ورزیده ترین واحدهای زرهی المان را در خود جای داده بود به فرماندهی ژنرال گودریان ( مدرس اصلی تز استفاده از زره پوش های انبوه ) با تصرف اسمولنسک در ماه اوت به 150 کیلومتری غرب مسکو رسید .



ادامه دارد...
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 87

[Joseph Goebbels]

اشتباه مرگبار هیتلر :
در چنین زمان حیاتی که ارتش استالین پاره پاره شده بود ، نظر ستاد ارتش المان و شخص هالدر ، رییس ستاد ، حرکت بدون از دست دادن وقت به سمت مسکو ( قبل از سرد شدن هوا ) بود . اما هیتلر که خود نیز از چنین پیشرفتی به وحشت افتاده بود ترسید که حمله به عمق خاک روسیه سبب شد تا واحدهای پراکنده روس نیروهای او را دور بزنند . حال انکه ژنرال های کهنه کار المانی به خوبی می دانستدن که غافلگیری ارتش سرخ انها را در نوعی بهت و وحشت فرو برده است و اکنون زدن ضربه به (( سر مار یعنی مسکو )) ضروری است . به هر تقدیر بنا به دستور شخص هیتلر ارتش های مرکزی موقتا مسکو را رها کرده و به سمت لنینگراد ( سن پترزبورگ ) در شمال روسیه حمله کردند و ارتش های جنوبی نیز به اهداف کم اهمیت تصرف کیف ، خار کف ، بنادر اودسا و سواستوپول پرداختند . در اوایل سپتامبر لنینگراد محاصره شد و در 19 سپتامبر کیف سقوط کرد .



ادامه دارد...
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 87

[Joseph Goebbels]

نبرد مسکو :
نبرد مسکو را می توان نقطه ی عطف عملیات بزرگ بارباروسا دانست . 300 لشکر المانی پس از جارو کردن لشکرهای درهم پاشیده ی ارتش سرخ در جنوب و شمال اکنون با فرمان هیتلر در 30 سپتامبر عملیات موسوم به توفان را اغاز کردند . مطابق این فرمان مسکو باید از شمال و جنوب مورد حمله قرار می گرفت . در 16 اکتبر 14 لشکر زرهی المان به همراه 44 لشکر پیاده و 8 لشکر موتوریزه از سمت کیف در جنوب غربی مسکو حمله را به سمت این شهر اغاز کردند . جنوب غربی مسکو حمله را به سمت این شهر اغاز کردند . ارتش های شمالی المان نیز با تصرف کالینین در 160 کیلومتری شمال مسکو این شهر را در استانه سقوط قرار دادند . دیگر هیچ کس در 14 اکتبر امیدی به پایداری مسکو نداشت . نیمی از مردم شهر به اضافی تمامی مقامات سیاسی ( به جز استالین ) شهر را ترک کردند .
مارشال ژوکوف مدافع عملیات لنینگراد ( که موفق به توقف کردن المان ها شده بود ) سرفرماندهی ارتش شوروی را در دفاع از مسکو بر عهده گرفت . ژوکوف فورا دستور داد که اطراف مسکو پر از گودال و خندق شود . گزارش های متعدد از تمرکز شدید نیروهای روسی در پشت دروازه های مسکو می داد . این در حالی بود که زره پوش های المانی به سرعت از 3 جاده بریاینک – مسکو ، اسمولنسک – مسکو ، کالینین – مسکو در حال نزدیک شدن به شهر بودند . در 19 اکتب پایتخت روسیه به طور موقت به کوی ییشف در 1000 کیلومتری شرق مسکو منتقل شد ، اما استالین که خود را در غافلگیری شوروی مقصر می دانست قسم خورد که مسکو و کرملین را ترک نکند . خطوط اولیه ی دفاعی روس ها در این زمان قادر به دفاع از مسکو نبود اما 2 اتفاق همزما نباعث نگرانی فرماندهان المانی و خوشحالی ژوکوف روسی میشد ؛ باران های سیل اسا که نوید زمستان زودرس مسکو را می داد ، حرکت نیروهای موتوریزه المان را کند کرد و از ان سو میلیون ها سرباز و داوطلب روسی به سرعت خود را از شرق ، شمال شرق و جنوب شرق به مسکو می رساندند . در حالیکه المان در این زمان تنها 70 لشکر را در حال تهاجم به مسکو داشت و قادر نبود به انها قوای کمکی برساند . در اول دسامبر المان ها به 30 کیلومتری مسکو رسیدند و اکنون نه تنها غرش توپهای المانی کرملین رای می لرزاند بلکه مردم حومه مسکو می توانستند پیش قراولان نظامی المانی را ببینند .



اما فون بوک نابغه ی نظامی المانی با استفاده از عکس های هوایی و وضعیت واحدهای خسته ی خود به نتیجه دیگری رسیده بود . گل و لای اجازه نداده بود که واحدهای موتوریزه مسکو را قبل از رسیدن قوای کمکی تصرف کند و اکنون ژوکوف مسکو را به شدت تجهیز کرده بود . باران های سیل اسا و سرما سبب شد قوای المان 15 روز دیرتر به مسکو برسند و همین 15 روز حیاتی سبب شد که 100 لشکر عمدتا از شرق و سیبری و شرق اورال به کمک مسکو بیایند . او در 2 دسامبر در درخواستی محرمانه از هیتلر خواست تا حمله نهایی مسکو را تا بهار به تعویق بیندازند ، اما هیتلر دیوانه وار با این درخواست مخالفت کرد و در 15 دسامبر فرمان حمله نهایی به مسکو را صادر کرد .



اما زمان از دست رفته بود و حملات المان ها ناگهان با ضد حمله های شدید پاسخ گفته شد و در حالیکه بارش برف اغاز شده بود ، حمله کم رمق زره پوش های در گل مانده ی المان ها با ضد حمله سنگین واحدهای تعلیم دیده و اشنا به سرمای شرق روسیه مواجه شد . در نبرد بی رحمانه مسکو 3000000 سرباز از دو طرف شرکت داشتند و تاریخ مجددا تکرار شد . سربازان سرما زده ی المانی بدون انکه بتوانند از حربه ی جنگ برق اسا استفاده کنند ، هدف حملات جنگجویان سیبریایی و سواران قزاق قرار گرفتند . انها هرگز گمان نمی کردند ارتش اسیایی روسیه بتوانند برای انها مشکل افرین باشد . اما زمانی که توپها در گل از حرکت می مانند و خودروها به دلیل سرما روشن نمی شدند و انگشتان یخ زده قادر به فشردن ماشه اسلحه نیست ان گاه اسکی بازان و سواران اسیایی یکه تاز میدان می شوند . المان ها تا 8 دسامبر مقاومت کردند و علی رغم دستور پیشوا برای مقاومت تا 16 دسامبر یکسره عقب نشستند . ظرف 2 هفته المان ها تا 250 کیلومتر عقب رانده شدند و دیگر مسکو در خطر نبود . بارباروسا با شکست مواجه شده بود . هیتلر احمقانه سعی کرد ژنرال های معروف خود را توبیخ کند . فون بوک و براخوویچ استعفا دادند و گودریان و هوپنر برکنار گردیدند . روندشتات نیز ماه بعد استعفا داد و عملا ارتش المان نوابغ جنگی خود را از دست داد .



ادامه دارد...
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 87

[Joseph Goebbels]

نتیجه نبرد
ژنرال فون رون افسر ارشد ستاد ارتش آلمان در جنگ دوم جهانى در کتاب خود به نام امپراتورى گمشده جهان مى نویسد: در دسامبر۱۹۴۱ ما قاره اروپا را در اختیار داشتیم درهیچ جنگى شکست نخورده بودیم. اما من در بازدیدى که از جبهه مسکو داشتم دریافتم که درهمان زمان ما محکوم به باختن بودیم. چرا که من مى دیدم چگونه سربازان، براى سیر کردن شکم خود گوشت یخ زده اسبهایشان را به دندان مى کشیدند و براى گرم کردن خود از لباسهاى دست دوم (بعضاً زنانه) استفاده مى کردند.

ارتش آلمان در دسامبر۱۹۴۱ ، ۲۰۰لشکر روس را به کلى منهدم کرده و ۱۱پایتخت اروپایى را فتح کرده بود اما اکنون در دشتهاى وسیع روسیه پخش شده وبه صورت هیولاى در برف مانده اى درآمده بود.

شکست مسکو سبب شد تا کل عملیات بارباروسا بى نتیجه از آب درآید. روسها در ماه نوامبر دست به ضدحمله اى بزرگ زدند و آلمانها را از وضعیت تهاجمى به تدافعى درآوردند و ۳سال بعد آلمان را نه تنها به کلى از شوروى بیرون راندند بلکه با تصرف شرق آلمان و برلن، این کشور را براى نیم قرن دوپاره کردند.

عملیات بارباروسا در تاریخ مشابهى ندارد و بعید است که در آینده نیز مشابهى داشته باشد. بارباروسا کمر ارتش آلمان را شکست. آلمان قدرت خود را تا آن زمان به وجود ژنرالهاى بزرگش مدیون بود. هالدر، گودریان، روندشتت و فون بک مردانى بودند که «فداى محاسبات نظامى» و به حرکت درآوردن واحدهاى بزرگ زرهى و پیاده محسوب مى شدند. هیتلر با برکنارى آنها و به دست گرفتن مستقیم فرماندهى جبهه شرق تیر خلاص را به مغز ارتش آلمان شلیک کرد. (اگرچه او ۳سال بعد مجبور شد مردانى چون روندشتت و گودریان را به ارتش بازگرداند اما آن زمان بسیار دیر بود) شکست عملیات مسکو سبب شد تا لندن و واشنگتن نفس راحتى بکشند و مطمئن شوند که آلمان از گرداب روسیه سالم به بیرون نخواهد آمد و دو غول کمونیستى و نازیستى یکدیگر را خرد خواهند کرد.

ادامه دارد...
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 87