Rez@ee
14th March 2012, 09:21 AM
دانشجویی که سال آخر دانشکده خود را می گذراند به خاطر پروژه ای که انجام داده بود جایزه اول را گرفت.
او در پروژه خود از پنجاه نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی بر کنترل سخت یا حذف ماده شیمیایی "دی هیدروژن مونوکسید" توسط دولت را امضا کنند و برای این درخواست خود، دلائل زیر را عنوان کرده بود:
1. در تومورهای سرطانی هم یافت می شود.
2. مقدار زیاد آن باعث تعریق زیاد و استفراغ می شود.
3. یک عنصر اصلی باران اسیدی است.
4. استنشاق تصادفی آن باعث مرگ می شود.
5. باعث فرسایش اجسام می شود.
از پنجاه نفر فوق 43 نفر دادخواست را امضا کردند. 6 نفر به طور کلی علاقه ای نشان ندادند و اما فقط یک نفر می دانست که ماده شیمیایی "دی هیدروژن مونوکسید" همان آب است!!!
عنوان پروژه ی دانشجوی فوق این بود: "ما چقدر زودباور هستیم"
او در پروژه خود از پنجاه نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی بر کنترل سخت یا حذف ماده شیمیایی "دی هیدروژن مونوکسید" توسط دولت را امضا کنند و برای این درخواست خود، دلائل زیر را عنوان کرده بود:
1. در تومورهای سرطانی هم یافت می شود.
2. مقدار زیاد آن باعث تعریق زیاد و استفراغ می شود.
3. یک عنصر اصلی باران اسیدی است.
4. استنشاق تصادفی آن باعث مرگ می شود.
5. باعث فرسایش اجسام می شود.
از پنجاه نفر فوق 43 نفر دادخواست را امضا کردند. 6 نفر به طور کلی علاقه ای نشان ندادند و اما فقط یک نفر می دانست که ماده شیمیایی "دی هیدروژن مونوکسید" همان آب است!!!
عنوان پروژه ی دانشجوی فوق این بود: "ما چقدر زودباور هستیم"