شه پری
21st February 2012, 09:49 AM
پژوهشگران دانشگاه تگزاس يک شکل فيزيکي جديد از پروتئين‌ها ايجاد کرده‌اند که مي‌تواند سرطان و چند بيماري ديگر را بهبود دهد. اين پروتئين مي‌تواند داروها را با ايمني بالا و ساده‌تر درون بدن بيمار رها کند.
راهبرد فرمولاسيون پروتئيني که توسط محققان مدرسه کوکرل انجام شده يک راهبرد جديد جهاني براي رهاسازي دارو ارائه مي‌دهد که مي‌توان از آن براي درمان بيماري‌هايي نظير سرطان استفاده کرد. کيت جانستون مي‌گويد ما معتقديم که اين کشف ما را ياري مي‌کند تا به جنگ بيماري‌ها برويم. ساختار اين پروتئين جديد ترکيب خوشه‌اي از مولکول‌هاي پروتئين منفرد است. براي حل مشکلات بايد چالش‌ها را با علوم بنيادين و مهندسي ترکيب کرد.
اين تحقيقات توسط جانستون و توماس تروسکت انجام شده است که نتايج آن در نشريه ACS Nano به چاپ رسيده است. جنيفر مينارد از ديگر اعضاء اين گروه مي‌گويد در زمينه توسعه سيستم‌هاي دارو رساني بزرگترين چالش اين است که شما چگونه دارو را درون بدن بيمار رها مي‌کنيد.
معمولا بيومولکول‌هاي پروتئيني در غلظت‌هاي کم در کلينيک‌ها يا بيمارستان‌ها توليد مي‌شوند. دانشمندان و مهندسان مدت‌هاي طولاني است که تلاش دارند تا داروهاي ايمن‌تر در غلظت‌هاي بالاتر توليد کنند به‌طوري که بيمار بتواند آن را در منزل به خود تزريق کند، همانند تزريق انسولين در بدن. مشکلي در اين ميان وجود دارد اين است که ميزان دوز مورد نياز براي اين کار توسط عواملي محدود مي‌شود براي مثال غلظت بالاي دارو مي‌تواند منجر به بهم چسبيدگي پروتئين‌ها شده و براي بيمار خطرناک باشد، يا اين که داروها به‌صورت ژل قابل تزريق نيستند.
اين تيم تحقيقاتي شکل جديدي از پروتئين‌ها را ارائه کردند که در آن پروتئين به‌صورت بسته‌‌هايي نانومقياس متراکم شده است. با اين کار مي‌توان پروتئين را از طريق سوزن به بدن بيمار تزريق کرد. از آنجايي که اين پروتئين‌ها به‌صورت متراکم هستند بنابراين امکان باز شدن و تغيير شکل نداشته در نتيجه خطرآفرين نيستند. اين پروتئين‌ها پايدار بوده و شکل جديدي از پروتئين محسوب مي‌شود.
امکان تشکيل چنين ساختارهايي در سال 2004 پيش بيني شده بود اما اين که چگونه مي‌توان آنها را به‌صورت يک ماده قابل تزريق در آورد خود يک مشکل اساسي بود. در سال 2009 آنها نانوخوشه‌هاي پروتئيني را با تنظيم pH توليد کردند و با افزودن شکر آنها را در هم متراکم کردند. سپس اين خوشه را به بدن موش تزريق نموده و نتايج آن را بررسي کردند. نتايج نشان داد که به‌محض تزريق، پروتئين‌ها به سلول‌هاي هدف حمله مي‌کنند.
راهبرد فرمولاسيون پروتئيني که توسط محققان مدرسه کوکرل انجام شده يک راهبرد جديد جهاني براي رهاسازي دارو ارائه مي‌دهد که مي‌توان از آن براي درمان بيماري‌هايي نظير سرطان استفاده کرد. کيت جانستون مي‌گويد ما معتقديم که اين کشف ما را ياري مي‌کند تا به جنگ بيماري‌ها برويم. ساختار اين پروتئين جديد ترکيب خوشه‌اي از مولکول‌هاي پروتئين منفرد است. براي حل مشکلات بايد چالش‌ها را با علوم بنيادين و مهندسي ترکيب کرد.
اين تحقيقات توسط جانستون و توماس تروسکت انجام شده است که نتايج آن در نشريه ACS Nano به چاپ رسيده است. جنيفر مينارد از ديگر اعضاء اين گروه مي‌گويد در زمينه توسعه سيستم‌هاي دارو رساني بزرگترين چالش اين است که شما چگونه دارو را درون بدن بيمار رها مي‌کنيد.
معمولا بيومولکول‌هاي پروتئيني در غلظت‌هاي کم در کلينيک‌ها يا بيمارستان‌ها توليد مي‌شوند. دانشمندان و مهندسان مدت‌هاي طولاني است که تلاش دارند تا داروهاي ايمن‌تر در غلظت‌هاي بالاتر توليد کنند به‌طوري که بيمار بتواند آن را در منزل به خود تزريق کند، همانند تزريق انسولين در بدن. مشکلي در اين ميان وجود دارد اين است که ميزان دوز مورد نياز براي اين کار توسط عواملي محدود مي‌شود براي مثال غلظت بالاي دارو مي‌تواند منجر به بهم چسبيدگي پروتئين‌ها شده و براي بيمار خطرناک باشد، يا اين که داروها به‌صورت ژل قابل تزريق نيستند.
اين تيم تحقيقاتي شکل جديدي از پروتئين‌ها را ارائه کردند که در آن پروتئين به‌صورت بسته‌‌هايي نانومقياس متراکم شده است. با اين کار مي‌توان پروتئين را از طريق سوزن به بدن بيمار تزريق کرد. از آنجايي که اين پروتئين‌ها به‌صورت متراکم هستند بنابراين امکان باز شدن و تغيير شکل نداشته در نتيجه خطرآفرين نيستند. اين پروتئين‌ها پايدار بوده و شکل جديدي از پروتئين محسوب مي‌شود.
امکان تشکيل چنين ساختارهايي در سال 2004 پيش بيني شده بود اما اين که چگونه مي‌توان آنها را به‌صورت يک ماده قابل تزريق در آورد خود يک مشکل اساسي بود. در سال 2009 آنها نانوخوشه‌هاي پروتئيني را با تنظيم pH توليد کردند و با افزودن شکر آنها را در هم متراکم کردند. سپس اين خوشه را به بدن موش تزريق نموده و نتايج آن را بررسي کردند. نتايج نشان داد که به‌محض تزريق، پروتئين‌ها به سلول‌هاي هدف حمله مي‌کنند.