galaxy
2nd February 2009, 01:48 PM
واقعا ديدي و سلام كردي؟
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/posa/8710/Hello-HeartGillRoss[100].jpg (http://www.hamshahrionline.ir/News/?id=75611)
تعجب نكنيد يك پرسش ساده دارم، شما چه جوري سلام مي‌كنيد؟ و ديگران چگونه به شما پاسخ مي‌دهند؟ گرم و صميمي، آرام و باترديد، بشاش اما با لبخندي ظاهري، سرد و محتاط و... اما من مي‌خواهم قبل از هرچيز، به اين نكته اشاره كنم كه براي سلام كردن، به نظرمي‌رسد ابتدا بايد "ديگري" را "ديد" و احساس كرد. يعني، پذيرفتن فرد خاصي به جز خودت.
اما وقتي ديگري را نديدي يعني واقعا او را احساس نكردي، سلام‌ات هم آن قدرگرم نيست كه بردل بنشيند و شما موفق نمي‌شويد يك ارتباط انساني و دوستانه با ديگران برقراركنيد. بنابراين پاسخي كه مي‌گيريد، صوري و صرفا يك وظيفه تلقي مي‌شود.
به هرحال، قطعا حال و هواي ديگري نيز درپاسخگويي به شما مهم است. اما شما چون با سلام گفتن خود ارتباطي را آغاز مي‌كنيد، توان اين كار را داريد كه ديگري را از درگيري با درون و ذهنيت‌اش آزاد كرده و به دنياي خوب و سرشار از زندگي خود وارد كنيد؛ حتي اگر تنها براي لحظاتي اين اتفاق، شكل گيرد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8710/hello[200].jpg
البته،واقعيت اين است كه شما با توجه به شناختي كه از طرف مقابل‌تان داريد، به او سلام مي‌كنيد. شما مي‌توانيد سلامي سطحي كنيد يا سلامي از روي همدردي بگوييد و يا اينكه با سلامي واقعي كه همراه با آرامش است حضورخود را اعلام كنيد.
براي مثال، وقتي با كسي روبرو مي‌شويد كه از او هيچ شناخت قبلي نداريد، محتاطانه سلامي فقط از روي ادب مي‌كنيد. اما اگر بدانيد طرف مقابل‌تان يك مشكل حل‌نشدني جسمي يا روحي دارد، سلام شما نوعي همدردي را نيز همراه دارد.
بنابراين، ميزان، نوع شناخت و يا نبود آن بر چگونگي سلام شما تاثيرگذار است.اما من مي‌خواهم همين را بگويم كه چرا خود را از اين مسايل فارغ نكنيم و با قدري آزادمنشي، همدردي انساني و به دور از اين گونه نگاه‌هاي خاص، باسلامي گرم و صميمي حضور آرام‌بخش خودرا نمود نبخشيم.
اولين سلام خود را به خاطرداريد؟ آن را وقتي به زبان آورديد كه پا به اين دنيا گذاشتيد، زمان تولد، سلامي كه هرگز تكرارنخواهد شد. يك بار براي هميشه.
اگر دقت كنيد اين سلام مفاهيم زيادي را به شما مي‌آموزد. اين سلام را هرگز نبايد فراموش كنيد چرا كه همواره به شما نكته مثبتي را گوشزد مي‌كند؛ اينكه يك عمر بيشتر نداريد، پس حواس‌تان را جمع كنيد كه حد‌اكثر رضايت‌خاطر را به دست آوريد. اينكه هيچ چيز ارزش ندارد كه شايد به دليل برخي ذهنيت‌ها و پيش‌داوري‌هاي فكري و احساسي، به ديگران بي‌احترامي كنيم يا فضاي ناخوشايندي براي ادامه ارتباط ايجاد كنيم.
هرنوع ارتباط خوبي، بي‌ترديد احساس رضايت و شادماني به شما مي‌بخشد. از كنار اين مسئله به سادگي نگذريد و آن را جدي بگيريد. دقيقا ما مي‌توانيم در مواردي كه نتايج برخوردهايمان به نحوه رفتارخودمان برمي‌گردد، توجه بيشتري داشته باشيم.
بنابراين، اگرديگري را تنها به عنوان يك انسان، به دور از هرپيش‌زمينه ذهني"ببينيم" و"حس" كنيم، مسيري مثبت را با يك سلام ساده و واقعي براي ارتباطي ثمربخش هموار مي‌كنيم.
منبع:همشهری آنلاین
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/posa/8710/Hello-HeartGillRoss[100].jpg (http://www.hamshahrionline.ir/News/?id=75611)
تعجب نكنيد يك پرسش ساده دارم، شما چه جوري سلام مي‌كنيد؟ و ديگران چگونه به شما پاسخ مي‌دهند؟ گرم و صميمي، آرام و باترديد، بشاش اما با لبخندي ظاهري، سرد و محتاط و... اما من مي‌خواهم قبل از هرچيز، به اين نكته اشاره كنم كه براي سلام كردن، به نظرمي‌رسد ابتدا بايد "ديگري" را "ديد" و احساس كرد. يعني، پذيرفتن فرد خاصي به جز خودت.
اما وقتي ديگري را نديدي يعني واقعا او را احساس نكردي، سلام‌ات هم آن قدرگرم نيست كه بردل بنشيند و شما موفق نمي‌شويد يك ارتباط انساني و دوستانه با ديگران برقراركنيد. بنابراين پاسخي كه مي‌گيريد، صوري و صرفا يك وظيفه تلقي مي‌شود.
به هرحال، قطعا حال و هواي ديگري نيز درپاسخگويي به شما مهم است. اما شما چون با سلام گفتن خود ارتباطي را آغاز مي‌كنيد، توان اين كار را داريد كه ديگري را از درگيري با درون و ذهنيت‌اش آزاد كرده و به دنياي خوب و سرشار از زندگي خود وارد كنيد؛ حتي اگر تنها براي لحظاتي اين اتفاق، شكل گيرد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8710/hello[200].jpg
البته،واقعيت اين است كه شما با توجه به شناختي كه از طرف مقابل‌تان داريد، به او سلام مي‌كنيد. شما مي‌توانيد سلامي سطحي كنيد يا سلامي از روي همدردي بگوييد و يا اينكه با سلامي واقعي كه همراه با آرامش است حضورخود را اعلام كنيد.
براي مثال، وقتي با كسي روبرو مي‌شويد كه از او هيچ شناخت قبلي نداريد، محتاطانه سلامي فقط از روي ادب مي‌كنيد. اما اگر بدانيد طرف مقابل‌تان يك مشكل حل‌نشدني جسمي يا روحي دارد، سلام شما نوعي همدردي را نيز همراه دارد.
بنابراين، ميزان، نوع شناخت و يا نبود آن بر چگونگي سلام شما تاثيرگذار است.اما من مي‌خواهم همين را بگويم كه چرا خود را از اين مسايل فارغ نكنيم و با قدري آزادمنشي، همدردي انساني و به دور از اين گونه نگاه‌هاي خاص، باسلامي گرم و صميمي حضور آرام‌بخش خودرا نمود نبخشيم.
اولين سلام خود را به خاطرداريد؟ آن را وقتي به زبان آورديد كه پا به اين دنيا گذاشتيد، زمان تولد، سلامي كه هرگز تكرارنخواهد شد. يك بار براي هميشه.
اگر دقت كنيد اين سلام مفاهيم زيادي را به شما مي‌آموزد. اين سلام را هرگز نبايد فراموش كنيد چرا كه همواره به شما نكته مثبتي را گوشزد مي‌كند؛ اينكه يك عمر بيشتر نداريد، پس حواس‌تان را جمع كنيد كه حد‌اكثر رضايت‌خاطر را به دست آوريد. اينكه هيچ چيز ارزش ندارد كه شايد به دليل برخي ذهنيت‌ها و پيش‌داوري‌هاي فكري و احساسي، به ديگران بي‌احترامي كنيم يا فضاي ناخوشايندي براي ادامه ارتباط ايجاد كنيم.
هرنوع ارتباط خوبي، بي‌ترديد احساس رضايت و شادماني به شما مي‌بخشد. از كنار اين مسئله به سادگي نگذريد و آن را جدي بگيريد. دقيقا ما مي‌توانيم در مواردي كه نتايج برخوردهايمان به نحوه رفتارخودمان برمي‌گردد، توجه بيشتري داشته باشيم.
بنابراين، اگرديگري را تنها به عنوان يك انسان، به دور از هرپيش‌زمينه ذهني"ببينيم" و"حس" كنيم، مسيري مثبت را با يك سلام ساده و واقعي براي ارتباطي ثمربخش هموار مي‌كنيم.
منبع:همشهری آنلاین