RAHA.G
4th February 2012, 04:47 PM
حققان ناسا موفق شدند پس از بررسي داده‌هاي گرماي اقيانوسي و اطلاعات ماهواره‌اي، انرژي گم شده زمين را در اعماق اقيانوس كشف كنند.
به گزارش ايسنا دو سال قبل محققان مركز ملي تحقيقات جوي در بولدر آمريكا، در تحقيق خود مدعي شدند كه تناقضات موجود در اطلاعات ماهواره‌اي از گرماي زمين و اندازه گيري گرماي اقيانوس، نشانه‌اي از انرژي گم شده در زمين است.
اما آيا واقعا انرژي گم شده‌اي وجود دارد يا اشتباهي در محاسبه دانشمندان در خصوص انرژي جذب شده از خورشيد و بازتابش آن به فضا روي داده است؟
تيمي متشكل از محققان بين‌المللي حوزه علوم جو و اقيانوس‌شناسان به سرپرستي "نورمن لوب" از مركز تحقيقات لانگلي وابسته به ناسا و "گريم استفنز" از آزمايشگاه ناسا در پاسادنا مسؤوليت تحقيق در خصوص انرژي گم شده در زمين را برعهده گرفتند.
محققان داده‌هاي 10 سال اخير شامل اطلاعات آزمايشگاه لانگلي ناسا و آزمايش انرژي تابشي زمين (ceres) براي محاسبه تعادل تابش در جو زمين را مورد تجزيه و تحليل قرار دادند.
محققان مركز تحقيقات ملي جوي، مشاهدات ماهواره اي از سال 2004 تا 2009 ميلادي را در خصوص تعادل گرمايي زمين و اندازه گيري گرماي اقيانوسي در عمق 700 متري مورد بررسي قرار دادند. سپس داده‌ها با دماي اقيانوسي از 3 منبع مختلف تلفيق شدند.
بررسي داده‌ها باعث ايجاد ترديد در بين محققان شد و براي برطرف شدن ترديدها تجزيه و تحليل‌هاي بسيار دقيقي روي داده‌ها به عمل آمد و در نتيجه مركز انرژي گم شده زمين كشف شد.
بررسي‌هاي دقيق نشان داد كه ميزان انباشت گرما در اقيانوس نيم وات در متر مربع است كه در داده‌ها محاسبه نمي‌شود. اين انرژي اضافه به جو بازگشته و باعث افزايش دماي زمين مي‌شود.
محققان معتقدند 90 درصد گرماي اضافي كه در ارتباط با گازهاي گلخانه‌اي ايجاد مي‌شوند، در اقيانوس‌ها انباشت مي‌شوند و با آزاد شدن همين مقدار اندك گرما از اقيانوس (نيم وات در متر مربع) دماي زمين 0.3 درجه سانتيگراد افزايش مي‌يابد.
اين يافته لزوم استفاده از سيستم‌هاي اندازه‌گيري چندگانه را در طول بازه‌هاي مختلف زماني را نشان مي‌دهد.
در اين پروژه محققان دانشگاه هاوايي، آزمايشگاه محيط دريايي پاسيفيك، دانشگاه ريدينگ انگليس و دانشگاه ميامي حضور داشتند.
http://moderngeography.blogfa.com/post-122.aspx
به گزارش ايسنا دو سال قبل محققان مركز ملي تحقيقات جوي در بولدر آمريكا، در تحقيق خود مدعي شدند كه تناقضات موجود در اطلاعات ماهواره‌اي از گرماي زمين و اندازه گيري گرماي اقيانوس، نشانه‌اي از انرژي گم شده در زمين است.
اما آيا واقعا انرژي گم شده‌اي وجود دارد يا اشتباهي در محاسبه دانشمندان در خصوص انرژي جذب شده از خورشيد و بازتابش آن به فضا روي داده است؟
تيمي متشكل از محققان بين‌المللي حوزه علوم جو و اقيانوس‌شناسان به سرپرستي "نورمن لوب" از مركز تحقيقات لانگلي وابسته به ناسا و "گريم استفنز" از آزمايشگاه ناسا در پاسادنا مسؤوليت تحقيق در خصوص انرژي گم شده در زمين را برعهده گرفتند.
محققان داده‌هاي 10 سال اخير شامل اطلاعات آزمايشگاه لانگلي ناسا و آزمايش انرژي تابشي زمين (ceres) براي محاسبه تعادل تابش در جو زمين را مورد تجزيه و تحليل قرار دادند.
محققان مركز تحقيقات ملي جوي، مشاهدات ماهواره اي از سال 2004 تا 2009 ميلادي را در خصوص تعادل گرمايي زمين و اندازه گيري گرماي اقيانوسي در عمق 700 متري مورد بررسي قرار دادند. سپس داده‌ها با دماي اقيانوسي از 3 منبع مختلف تلفيق شدند.
بررسي داده‌ها باعث ايجاد ترديد در بين محققان شد و براي برطرف شدن ترديدها تجزيه و تحليل‌هاي بسيار دقيقي روي داده‌ها به عمل آمد و در نتيجه مركز انرژي گم شده زمين كشف شد.
بررسي‌هاي دقيق نشان داد كه ميزان انباشت گرما در اقيانوس نيم وات در متر مربع است كه در داده‌ها محاسبه نمي‌شود. اين انرژي اضافه به جو بازگشته و باعث افزايش دماي زمين مي‌شود.
محققان معتقدند 90 درصد گرماي اضافي كه در ارتباط با گازهاي گلخانه‌اي ايجاد مي‌شوند، در اقيانوس‌ها انباشت مي‌شوند و با آزاد شدن همين مقدار اندك گرما از اقيانوس (نيم وات در متر مربع) دماي زمين 0.3 درجه سانتيگراد افزايش مي‌يابد.
اين يافته لزوم استفاده از سيستم‌هاي اندازه‌گيري چندگانه را در طول بازه‌هاي مختلف زماني را نشان مي‌دهد.
در اين پروژه محققان دانشگاه هاوايي، آزمايشگاه محيط دريايي پاسيفيك، دانشگاه ريدينگ انگليس و دانشگاه ميامي حضور داشتند.
http://moderngeography.blogfa.com/post-122.aspx