*تانیا*
21st January 2012, 11:02 PM
http://www.javanha.ir/wp-content/uploads/2012/01/z75euun2s3vwnc6tj3-296x300.jpg
همه ما با این علامت به خوبی آشنا هستیم.
نشانه انگشت وسط که امروزه تبدیل به ابزاری شده تا فحاشی و تحقیر با ایما و اشاره را جایگزین معادل زبانی خود کند.
اما فلسفه وجودی این نشانه چیست؟
انگلستان و فرانسه در خلال سالهای ۱۳۳۷ تا ۱۴۵۳، جنگهای زیادی را باهم انجام دادند
که به جنگهای صد ساله موسوم است. در خلال این جنگها و در سال ۱۴۱۵، در جنگی معروف،
به نام نبرد آگینکورت، سپاه فرانسه شکست سختی از سپاه انگلستان خورد.
اما پیش از این شکست، فرانسوی ها طرحی را برای ناکارآمد کردن سپاه انگلستان ارائه داده بودند.
بخش بسیار کارآمد سپاه مقابل را تیراندازان ماهر انگلیسی و ولزی شامل می شدند.
همانطور که می دانید، کمانداران، زه کمان را با استفاده از انگشت وسطشان می کشند و تیر را رها می کنند.
از جانب مقامات فرانسوی، دستور رسید تا در صورت دستگیر کردن هر انگلیسی، فورا انگشت وسط او را قطع کنند.
به این ترتیب آنها دیگر قادر به پرتاب تیر نخواهند بود.
از آن پس، در جنگهای مقابل، میان انگلیسیها مد شده بود
که در صورتی که سربازان فرانسوی را مشاهده می کنند،
انگشت وسطشان را به سمت آنها بگیرند تا با این حرکت
به آنها بفهمانند که “من هنوز انگشت وسط دارم و با همین انگشت یک تیر به سمت تو شلیک خواهم کرد و تو را خواهم کشت.
همه ما با این علامت به خوبی آشنا هستیم.
نشانه انگشت وسط که امروزه تبدیل به ابزاری شده تا فحاشی و تحقیر با ایما و اشاره را جایگزین معادل زبانی خود کند.
اما فلسفه وجودی این نشانه چیست؟
انگلستان و فرانسه در خلال سالهای ۱۳۳۷ تا ۱۴۵۳، جنگهای زیادی را باهم انجام دادند
که به جنگهای صد ساله موسوم است. در خلال این جنگها و در سال ۱۴۱۵، در جنگی معروف،
به نام نبرد آگینکورت، سپاه فرانسه شکست سختی از سپاه انگلستان خورد.
اما پیش از این شکست، فرانسوی ها طرحی را برای ناکارآمد کردن سپاه انگلستان ارائه داده بودند.
بخش بسیار کارآمد سپاه مقابل را تیراندازان ماهر انگلیسی و ولزی شامل می شدند.
همانطور که می دانید، کمانداران، زه کمان را با استفاده از انگشت وسطشان می کشند و تیر را رها می کنند.
از جانب مقامات فرانسوی، دستور رسید تا در صورت دستگیر کردن هر انگلیسی، فورا انگشت وسط او را قطع کنند.
به این ترتیب آنها دیگر قادر به پرتاب تیر نخواهند بود.
از آن پس، در جنگهای مقابل، میان انگلیسیها مد شده بود
که در صورتی که سربازان فرانسوی را مشاهده می کنند،
انگشت وسطشان را به سمت آنها بگیرند تا با این حرکت
به آنها بفهمانند که “من هنوز انگشت وسط دارم و با همین انگشت یک تیر به سمت تو شلیک خواهم کرد و تو را خواهم کشت.