Joseph Goebbels
16th January 2012, 12:21 PM
ساخت ماخواره های کوچک غیرحرفه ای اسان شده است
چونه یک ماهواره کوچک جمع کنیم ؟
گرداوری و تالیف : اقای جواد عزیز ابادی فراهانی
منبع : ماهنامه صنایع هوافضا / ش71
همه ما با اصطلاح : جمع کردن رایانه " را شنیده ایم ؛ بدان معنا که با مراجعه به بازار و انتخاب و خرید قطعاتی نظیر پردازند ، مدار مادر یا اصلی ، کارت گرافیک ، انواع حافظه و ... قادر هستیم یک رایانه مطابق با بودجه و نیاز خود تهیه و انرا در خانه خود یکپارچه مونتاژ کرده و از ان بهره ببریم .
امروزه دنیای فناوری فضایی نیز به جایی رسیده که مشابه چنین رویکردی را می توان در مورد برخی از ماهواره هیا مینیاتوری و غیر حرفه ای مشاهده کرد . البته با قیمت و تخصصی بالاتر از دانش معمولی لازم برای رایانه !
یعنی می توانیم به بازار برویم ، قطعه بخریم ، سرهم کنیم و البته دست اخر باید به فکر پیدا کردن یک پرتابگر باشیم تا پرتاب ماهواره کوچکمان را بر عهده بگیرد ؛ کاری که شاید ده ها بار پیچیده تر از ساخت خود ماهواره باشد .
این نوشتار می تواند راهنمای خوبی باشد برای گروه های دانش اموزیو دانشجویی که قصد فعالیت در زمینه طراحی و ساخت ماهواره دارند . این مقاله همچنین با توجه به اشارات کمی به مواردی چون هزینه های ساخت و ازمایش می تواند مورد استفاده مدیران و تصمیم گیران نیز قرار بگیرد .
یک ماهواره از بخش های مختلفی تشکیل شده است که عبارتند از :
1- زیر سامانه سازه ( بدنه ، اتصالات )
2- زیر سامانه تامین و مدیریت توان ( باتری ها ، سلول های خورشیدی و مدارهای کنترل و مدیریت توان )
3- زیر سامانه دورسنجی ، ردگیری و فرمان
4- زیرسامانه کنترل وضعیت ( حسگرهای موقعیت ، رایانه پرواز و رانشگرها )
5- زیرسامانه خنک کاری
6- رابط ( کنسول ) اتصال به پرتابگر
7- محموله ( انواع دوربین ، فرستنده حسگرهای خاص و ...)
با چیدمانی از زیرسامانه هیا فوق می توان به یک ماهواره رسید . تقریبا همه ماهواره ها از 7 بخش فوق تشکیل شده اند . ماهواره های کوچک و غیرحرفه ای هم کم و بیش از همین بخش ها تشکیل یافته اند . البته در چنین ماهواره هایی ممکن است بخش های خنک کاری یا کنترل وضعیت فعالی وجود نداشته باشد یا مثلا فرمان ناپذیر نباشند .
یکپارچه سازی ماهواره ، انجام ازمایش های زمینی و تحویل ان به پرتابگر ( حتی در مورد ساده ترین ماهواره ها ) فرایند چندان ساده ای نیست ، اما امروزه بسیار اسان تر از چند دهه پیش است .
اکنون سالیانه صدها محموله زیرمداری و ماهواره های غیرحرفه ای در سراسر جهان ساخته و اماده پرتاب می شوند . این رده از ماهواره های کوچک در سال های اخیر به " کیوب ست " ( ماهواره مکعبی ) موسوم شده اند . موسسات زیادی وجود دارند که در این زمینه خدمات و مشاوره داده و در کوتاه ترین زمان ممکن و با کمترین هزینه متصور گروه های مختلف را در طراحی ، ساخت و پرتاب کیوب ست یاری می دهند .
ماهواره هایی که در محیط های دانشگاهی و دانشجویی طراحی و ساخته می شوند نمونه خوبی از این رده هستند . اصولا یک دسته بندی رایج جرمی برای ماهواره هیا کوچک وجود دارد که به شرح زیر است :
- مینی ماهواره : 100 تا 500 کیلوگرم.
- میکروماهواره : 10 تا 100 کیلوگرم.
- نانوماهواره : 1 تا 10 کیلوگرم .
- پیکو ماهواره :100 گرم تا 1 کیلوگرم .
کیوب ست ها عموما زیر 20 کیلوگرم وزن دارند . اما زیرسامانه هیا انها قابلیت کار در ماهواره های تا 100 کیلوگرمی را هم دارا هستند . ناگفته نماند که جهت گیری اینده صنعت ماهواره در جهان به سمت ماهواره های هرچه کوچک تراست و قابل پیش بینی است که در میان مدت و اینده دور شاهد استفاده عملیاتی از نانو و پیکو ماهواره جهت مصارف صنعتی و حتی نظامی خواهیم بود .
در ادامه به بررسی پودمان های ( ماژول های ) مختلف این رده از ماهواره ها که به صورت اجزای سخت افزاری جدا از هم در بازار عرضه می شوند ، می پردازیم .
ادامه دارد...
گرداوری و تالیف : اقای جواد عزیز ابادی فراهانی
منبع : ماهنامه صنایع هوافضا / ش71
چونه یک ماهواره کوچک جمع کنیم ؟
گرداوری و تالیف : اقای جواد عزیز ابادی فراهانی
منبع : ماهنامه صنایع هوافضا / ش71
همه ما با اصطلاح : جمع کردن رایانه " را شنیده ایم ؛ بدان معنا که با مراجعه به بازار و انتخاب و خرید قطعاتی نظیر پردازند ، مدار مادر یا اصلی ، کارت گرافیک ، انواع حافظه و ... قادر هستیم یک رایانه مطابق با بودجه و نیاز خود تهیه و انرا در خانه خود یکپارچه مونتاژ کرده و از ان بهره ببریم .
امروزه دنیای فناوری فضایی نیز به جایی رسیده که مشابه چنین رویکردی را می توان در مورد برخی از ماهواره هیا مینیاتوری و غیر حرفه ای مشاهده کرد . البته با قیمت و تخصصی بالاتر از دانش معمولی لازم برای رایانه !
یعنی می توانیم به بازار برویم ، قطعه بخریم ، سرهم کنیم و البته دست اخر باید به فکر پیدا کردن یک پرتابگر باشیم تا پرتاب ماهواره کوچکمان را بر عهده بگیرد ؛ کاری که شاید ده ها بار پیچیده تر از ساخت خود ماهواره باشد .
این نوشتار می تواند راهنمای خوبی باشد برای گروه های دانش اموزیو دانشجویی که قصد فعالیت در زمینه طراحی و ساخت ماهواره دارند . این مقاله همچنین با توجه به اشارات کمی به مواردی چون هزینه های ساخت و ازمایش می تواند مورد استفاده مدیران و تصمیم گیران نیز قرار بگیرد .
یک ماهواره از بخش های مختلفی تشکیل شده است که عبارتند از :
1- زیر سامانه سازه ( بدنه ، اتصالات )
2- زیر سامانه تامین و مدیریت توان ( باتری ها ، سلول های خورشیدی و مدارهای کنترل و مدیریت توان )
3- زیر سامانه دورسنجی ، ردگیری و فرمان
4- زیرسامانه کنترل وضعیت ( حسگرهای موقعیت ، رایانه پرواز و رانشگرها )
5- زیرسامانه خنک کاری
6- رابط ( کنسول ) اتصال به پرتابگر
7- محموله ( انواع دوربین ، فرستنده حسگرهای خاص و ...)
با چیدمانی از زیرسامانه هیا فوق می توان به یک ماهواره رسید . تقریبا همه ماهواره ها از 7 بخش فوق تشکیل شده اند . ماهواره های کوچک و غیرحرفه ای هم کم و بیش از همین بخش ها تشکیل یافته اند . البته در چنین ماهواره هایی ممکن است بخش های خنک کاری یا کنترل وضعیت فعالی وجود نداشته باشد یا مثلا فرمان ناپذیر نباشند .
یکپارچه سازی ماهواره ، انجام ازمایش های زمینی و تحویل ان به پرتابگر ( حتی در مورد ساده ترین ماهواره ها ) فرایند چندان ساده ای نیست ، اما امروزه بسیار اسان تر از چند دهه پیش است .
اکنون سالیانه صدها محموله زیرمداری و ماهواره های غیرحرفه ای در سراسر جهان ساخته و اماده پرتاب می شوند . این رده از ماهواره های کوچک در سال های اخیر به " کیوب ست " ( ماهواره مکعبی ) موسوم شده اند . موسسات زیادی وجود دارند که در این زمینه خدمات و مشاوره داده و در کوتاه ترین زمان ممکن و با کمترین هزینه متصور گروه های مختلف را در طراحی ، ساخت و پرتاب کیوب ست یاری می دهند .
ماهواره هایی که در محیط های دانشگاهی و دانشجویی طراحی و ساخته می شوند نمونه خوبی از این رده هستند . اصولا یک دسته بندی رایج جرمی برای ماهواره هیا کوچک وجود دارد که به شرح زیر است :
- مینی ماهواره : 100 تا 500 کیلوگرم.
- میکروماهواره : 10 تا 100 کیلوگرم.
- نانوماهواره : 1 تا 10 کیلوگرم .
- پیکو ماهواره :100 گرم تا 1 کیلوگرم .
کیوب ست ها عموما زیر 20 کیلوگرم وزن دارند . اما زیرسامانه هیا انها قابلیت کار در ماهواره های تا 100 کیلوگرمی را هم دارا هستند . ناگفته نماند که جهت گیری اینده صنعت ماهواره در جهان به سمت ماهواره های هرچه کوچک تراست و قابل پیش بینی است که در میان مدت و اینده دور شاهد استفاده عملیاتی از نانو و پیکو ماهواره جهت مصارف صنعتی و حتی نظامی خواهیم بود .
در ادامه به بررسی پودمان های ( ماژول های ) مختلف این رده از ماهواره ها که به صورت اجزای سخت افزاری جدا از هم در بازار عرضه می شوند ، می پردازیم .
ادامه دارد...
گرداوری و تالیف : اقای جواد عزیز ابادی فراهانی
منبع : ماهنامه صنایع هوافضا / ش71