LUCKLY
29th December 2011, 08:11 PM
استاد پژوهشگر دانشگاه صنعت نفت با ابداع يك كاتاليروز ويژه به فن‌آوري «تبديل ضايعات پليمري و پلاستيكي به بنزين و گازوئيل» دست يافت. با بهره‌گيري از اين فن‌آوري نوين مي‌توان انواع ضايعات و تركيبات مستعمل پلاستيكي و پليمري را به مخلوطي از تركيبات سوختي تبديل كرد و به اين ترتيب، ضمن رفع بحران فزاينده انباشت زباله‌هاي پليمري در طبيعت پاسخ مناسبي به تقاضاي روز افزون براي سوخت خودروها داد. مطالعات آزمايشگاهي اين پروژه به همت دكتر بهروز روزبهاني، استاد دانشگاه صنعت نفت آغاز شده و در آبان ماه 1380 به نتيجه رسيده است.
اجراي اين طرح در مقياس «بنچ» نيز در فروردين ماه سال 81 انجام شد كه نتايجي به مراتب بهتر از مرحله آزمايشگاهي داشت و در ادامه اين طرح، نخستين راكتور تبديل مواد پلاستيكي بازيافتي به بنزين و گازوئيل با ظرفيت چهار هزار و 500 ليتر از هر پنج تن ماده طراحي شده و آخرين مراحل ساخت را مي‌گذراند كه قرار است 29 اسفندماه امسال همزمان با روز ملي شدن صنعت نفت راه‌اندازي شده و 12 فروردين 87 نخستين فرآورده‌هاي آن گرفته شود.
دكتر بهروز روزبهاني، عضو هيات علمي دانشكده صنعت نفت آبادان و مجري اين طرح در گفتوگو با خبرنگار «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار كرد: پروژه تهيه تركيبات سوختي از مواد پلاستيكي از سال 80 آغاز شد و تحقيقاتي روي تبديل مواد سنگيني نفت نظير نفت كوره و مازوت به مواد سبك تر انجام گرفت و موفق به تبديل مواد سنگين Fuel Oil، قير و مازوت از حالت سنگين به سبكتر با راندمان بالاتر شديم.
وي افزود: در اين پژوهش حدود 95 درصد از مازوت به بنزين و گازوئيل تبديل شد كه كاتاليست مورد نظر آن را نيز در كشور تهيه كرديم اما در حين انجام آزمايشات با مشكل دود و بوي آزار دهنده گوگرد موجود در اين مواد مواجه بوديم.
دكتر روزبهاني در ادامه خاطرنشان كرد: در پالايشگاه‌هاي مياني با احداث واحد HDS، گوگرد را از بنزين و گازوئيل جدا مي‌كنند اما به دليل نبود امكانات در اين گروه پژوهشي با ايده استفاده از مواد پلاستيكي گرانول كه بدون گوگرد بوده اما از قير سنگين تر است و با بهينه كردن شرايط آزمايشگاهي در همان مرحله ابتدائي، مقدار 85 درصد از وزن پلاستيك مصرفي به مايعات ميان تقطيري چون بنزين و گازوئيل تبديل شد.
اين پژوهشگر ادامه داد: گرانول از مواد پلاستيكي گران قيمت است كه براي افزايش ارزش اقتصادي اين طرح از مواد پلاستيكي كه به دليل بازيافت‌هاي مكرر، دور ريخته مي‌شوند، استفاده كرديم و پس از ثبت طرح در سال 81، با همكاري يك سرمايه گذار خارجي در سال 83 طرح وارد فاز نيمه صنعتي شد كه آزمايش در مقياس دو ليتر انجام شد.
وي با اذعان به اين كه در مقابل واردات روزانه 35 ميليون ليتر بنزين به كشور ميزان توليد كمتر از 30 ميليون ليتر است، خاطر نشان كرد: با توجه به افزايش قيمت نفت، سالانه حدود 9 ميليارد دلار بنزين وارد كشور مي‌شود و اين در حالي است كه بر اساس آمار سازمان بازيافت حجم ضايعات كشور در تهران روزانه 10 هزار تن و ساير شهرستان‌ها نيز به همين ميزان و ضايعات صنعت پتروشيمي با ارقامي رو به افزايش، روزانه 50 هزار تن بوده و اين مواد پلاستيكي بلا استفاده دفن مي‌شوند.
دكتر روزبهاني در گفتوگو با ايسنا خاطر نشان كرد: در ابتداي سال جاري قراردادي سه جانبه ميان مجري طرح، منطقه آزاد اروند و دانشكده نفت آبادان منعقد شد كه بر اساس آن واحد صنعتي عملياتي را كه از يك سو، ضايعات پلاستيك به طور خودكار به سيستم تزريق و از سوي ديگر، بنزين و گازوييل دريافت مي‌شود راه‌اندازي كنيم كه با تاييد دانشگاه اجراي آن آغاز شده است.
وي تصريح كرد: اين قرارداد يك ساله 5/2 ميليون دلاري كه 5/2 برابر حد استاندارد بين المللي پروژه‌هاي اساتيد است و با حمايت‌هاي ويژه مدير عامل منطقه آزاد اروند در حال اجراست، حركت بزرگي در امر تحقيقات است و با توجه به پيشرفت روز افزون علم، وقتي جايگزين مواد نفتي ساخته شوند، كشوري نظير ايران كه اقتصاد وابسته به درآمدهاي نفتي دارد، با مشكل مواجه مي‌شود و اميدواريم همزمان با روز ملي شدن صنعت نفت دستگاه شروع به كار كند و در روز جمهوري اسلامي در سال 87 نخستين توليد خود را ارائه دهد.
دكتر روزبهاني در خصوص نحوه عملكرد اين راكتور گفت: از هر پنج تن مواد پلاستيكي تزريقي، حدود 4 هزار و 500 ليتر مواد نفتي سبك بدون گوگرد حاصل مي‌شود كه در مقايسه با گازوئيل ايران با 3000 PPM گوگرد و گازوئيل استاندارد اروپا با 10 PPM گوگرد، قابل توجه است.
عضو هيات علمي دانشكده صنعت نفت آبادان در پايان با اشاره به ارزش اقتصادي و صنعتي بالاي اين طرح اظهار كرد: صنايع ما سهم چنداني در درآمدهاي كشور ندارند و رقمي به آن نمي‌افزايند در حالي كه در خارج از كشور بدين گونه نيست و تكيه به درآمدهاي نفتي در آينده‌اي نزديك ما را با مشكل مواجه مي‌كند و بايد به فكر درآمدهاي جانبي نظير جذب توريسم و سرمايه گذار با برقراري امنيت اجتماعي، سرمايه گذاري وخريد سهام شركت‌هاي موفق دنيا و نيز پشتيباني از نيروهاي انساني خلاق و فضاساز باشيم.
اجراي اين طرح در مقياس «بنچ» نيز در فروردين ماه سال 81 انجام شد كه نتايجي به مراتب بهتر از مرحله آزمايشگاهي داشت و در ادامه اين طرح، نخستين راكتور تبديل مواد پلاستيكي بازيافتي به بنزين و گازوئيل با ظرفيت چهار هزار و 500 ليتر از هر پنج تن ماده طراحي شده و آخرين مراحل ساخت را مي‌گذراند كه قرار است 29 اسفندماه امسال همزمان با روز ملي شدن صنعت نفت راه‌اندازي شده و 12 فروردين 87 نخستين فرآورده‌هاي آن گرفته شود.
دكتر بهروز روزبهاني، عضو هيات علمي دانشكده صنعت نفت آبادان و مجري اين طرح در گفتوگو با خبرنگار «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار كرد: پروژه تهيه تركيبات سوختي از مواد پلاستيكي از سال 80 آغاز شد و تحقيقاتي روي تبديل مواد سنگيني نفت نظير نفت كوره و مازوت به مواد سبك تر انجام گرفت و موفق به تبديل مواد سنگين Fuel Oil، قير و مازوت از حالت سنگين به سبكتر با راندمان بالاتر شديم.
وي افزود: در اين پژوهش حدود 95 درصد از مازوت به بنزين و گازوئيل تبديل شد كه كاتاليست مورد نظر آن را نيز در كشور تهيه كرديم اما در حين انجام آزمايشات با مشكل دود و بوي آزار دهنده گوگرد موجود در اين مواد مواجه بوديم.
دكتر روزبهاني در ادامه خاطرنشان كرد: در پالايشگاه‌هاي مياني با احداث واحد HDS، گوگرد را از بنزين و گازوئيل جدا مي‌كنند اما به دليل نبود امكانات در اين گروه پژوهشي با ايده استفاده از مواد پلاستيكي گرانول كه بدون گوگرد بوده اما از قير سنگين تر است و با بهينه كردن شرايط آزمايشگاهي در همان مرحله ابتدائي، مقدار 85 درصد از وزن پلاستيك مصرفي به مايعات ميان تقطيري چون بنزين و گازوئيل تبديل شد.
اين پژوهشگر ادامه داد: گرانول از مواد پلاستيكي گران قيمت است كه براي افزايش ارزش اقتصادي اين طرح از مواد پلاستيكي كه به دليل بازيافت‌هاي مكرر، دور ريخته مي‌شوند، استفاده كرديم و پس از ثبت طرح در سال 81، با همكاري يك سرمايه گذار خارجي در سال 83 طرح وارد فاز نيمه صنعتي شد كه آزمايش در مقياس دو ليتر انجام شد.
وي با اذعان به اين كه در مقابل واردات روزانه 35 ميليون ليتر بنزين به كشور ميزان توليد كمتر از 30 ميليون ليتر است، خاطر نشان كرد: با توجه به افزايش قيمت نفت، سالانه حدود 9 ميليارد دلار بنزين وارد كشور مي‌شود و اين در حالي است كه بر اساس آمار سازمان بازيافت حجم ضايعات كشور در تهران روزانه 10 هزار تن و ساير شهرستان‌ها نيز به همين ميزان و ضايعات صنعت پتروشيمي با ارقامي رو به افزايش، روزانه 50 هزار تن بوده و اين مواد پلاستيكي بلا استفاده دفن مي‌شوند.
دكتر روزبهاني در گفتوگو با ايسنا خاطر نشان كرد: در ابتداي سال جاري قراردادي سه جانبه ميان مجري طرح، منطقه آزاد اروند و دانشكده نفت آبادان منعقد شد كه بر اساس آن واحد صنعتي عملياتي را كه از يك سو، ضايعات پلاستيك به طور خودكار به سيستم تزريق و از سوي ديگر، بنزين و گازوييل دريافت مي‌شود راه‌اندازي كنيم كه با تاييد دانشگاه اجراي آن آغاز شده است.
وي تصريح كرد: اين قرارداد يك ساله 5/2 ميليون دلاري كه 5/2 برابر حد استاندارد بين المللي پروژه‌هاي اساتيد است و با حمايت‌هاي ويژه مدير عامل منطقه آزاد اروند در حال اجراست، حركت بزرگي در امر تحقيقات است و با توجه به پيشرفت روز افزون علم، وقتي جايگزين مواد نفتي ساخته شوند، كشوري نظير ايران كه اقتصاد وابسته به درآمدهاي نفتي دارد، با مشكل مواجه مي‌شود و اميدواريم همزمان با روز ملي شدن صنعت نفت دستگاه شروع به كار كند و در روز جمهوري اسلامي در سال 87 نخستين توليد خود را ارائه دهد.
دكتر روزبهاني در خصوص نحوه عملكرد اين راكتور گفت: از هر پنج تن مواد پلاستيكي تزريقي، حدود 4 هزار و 500 ليتر مواد نفتي سبك بدون گوگرد حاصل مي‌شود كه در مقايسه با گازوئيل ايران با 3000 PPM گوگرد و گازوئيل استاندارد اروپا با 10 PPM گوگرد، قابل توجه است.
عضو هيات علمي دانشكده صنعت نفت آبادان در پايان با اشاره به ارزش اقتصادي و صنعتي بالاي اين طرح اظهار كرد: صنايع ما سهم چنداني در درآمدهاي كشور ندارند و رقمي به آن نمي‌افزايند در حالي كه در خارج از كشور بدين گونه نيست و تكيه به درآمدهاي نفتي در آينده‌اي نزديك ما را با مشكل مواجه مي‌كند و بايد به فكر درآمدهاي جانبي نظير جذب توريسم و سرمايه گذار با برقراري امنيت اجتماعي، سرمايه گذاري وخريد سهام شركت‌هاي موفق دنيا و نيز پشتيباني از نيروهاي انساني خلاق و فضاساز باشيم.