Easy Bug
25th December 2011, 07:06 PM
دانشمندان با بررسي انفجار ابرنواختري كه در فاصله 21 ميليون سال نوري از زمين قرار دارد، نشان دادند كه ابرنواخترها مي‌توانند منشا حيات در جهان باشند
انفجار اين ابرنواختر كه SN2011fe يا PTF11kly نام دارد، روز سه شنبه 23 آگوست 2011 در كهكشان "فرفره" واقع در صورت فلكي دب اكبر و در فاصله 21 ميليون سال نوري از زمين رصد شد. اين ابرنواختر نوع "1- آ" به نوبه خود نزديك‌ترين انفجار ستاره‌اي است كه از سال 1986 تا به حال رصد شده است. ستاره شناسان لابراتوار بركلي و موسسه تكنولوژي كاليفرنيا با انجام رصدهاي مداوم نور اين ابرنواختر نوع IA توانستند ابعاد ستاره اين ابرنواختر را پيش از انفجار محاسبه كنند.
به گفته اين دانشمندان، اين ستاره يك كوتوله سفيد متشكل از كربن و اكسيژن بوده كه قبل از فروپاشي به 1.4 برابر بزرگي خود رسيده است. در ادامه اين تحقيقات، ماهواره سوئيفت ثبت كرد كه سطوح بالاي اكسيژن، منيزيم، سيليكون، كلسيم و آهن اين كوتوله سفيد با سرعت 16 هزار كيلومتر برثانيه (در حدود 5 درصد سرعت نور) منفجر مي‌شود. اين ستاره شناسان در اين خصوص توضيح دادند: "درك اينكه اين انفجارات عظيم چگونه مخلوطي از مواد را ايجاد مي‌كنند، بسيار مهم است. چراكه ابرنواخترها در مكان‌هايي از جهان قرار دارند كه در آنها بيشترين تمركز عناصري وجود دارد كه اجازه مي‌دهند اجرام آسماني چون زمين به وجود آيند. براي مثال، اين ابرنواختر يك منبع بزرگ آهن در جهان ما است. بنابراين همه ما در بخش كوچكي از ستارگاني كه منفجر مي‌شوند، به وجود آمده‌ايم."
http://www.hamshahrionline.ir/images/2011/12/11-12-20-91559111.jpg
اين دانشمندان افزودند: "ما اين ابرانوختر را دقيقاً 11 ساعت قبل از اينكه منفجر شود رصد كرديم. اين ابرنواختر به حدي نزديك است كه توانستيم لحظه دقيق انفجار را با دقت 20 دقيقه محاسبه كنيم."
نتايج اين بررسي‌ها حاكي از آن است ستارگاني كه در پايان چرخه حيات خود منفجر مي‌شوند، واكنش‌هاي گرمايي هسته‌اي ويژه‌اي را بر مي‌انگيزند كه كربن، اكسيژن و عناصر سنگين‌تر چون نيكل و آهن را به وجود مي‌آورند. به اين ترتيب، عناصر پايه براي حيات جهان تشكيل مي‌شوند.
منبع: همشهري
انفجار اين ابرنواختر كه SN2011fe يا PTF11kly نام دارد، روز سه شنبه 23 آگوست 2011 در كهكشان "فرفره" واقع در صورت فلكي دب اكبر و در فاصله 21 ميليون سال نوري از زمين رصد شد. اين ابرنواختر نوع "1- آ" به نوبه خود نزديك‌ترين انفجار ستاره‌اي است كه از سال 1986 تا به حال رصد شده است. ستاره شناسان لابراتوار بركلي و موسسه تكنولوژي كاليفرنيا با انجام رصدهاي مداوم نور اين ابرنواختر نوع IA توانستند ابعاد ستاره اين ابرنواختر را پيش از انفجار محاسبه كنند.
به گفته اين دانشمندان، اين ستاره يك كوتوله سفيد متشكل از كربن و اكسيژن بوده كه قبل از فروپاشي به 1.4 برابر بزرگي خود رسيده است. در ادامه اين تحقيقات، ماهواره سوئيفت ثبت كرد كه سطوح بالاي اكسيژن، منيزيم، سيليكون، كلسيم و آهن اين كوتوله سفيد با سرعت 16 هزار كيلومتر برثانيه (در حدود 5 درصد سرعت نور) منفجر مي‌شود. اين ستاره شناسان در اين خصوص توضيح دادند: "درك اينكه اين انفجارات عظيم چگونه مخلوطي از مواد را ايجاد مي‌كنند، بسيار مهم است. چراكه ابرنواخترها در مكان‌هايي از جهان قرار دارند كه در آنها بيشترين تمركز عناصري وجود دارد كه اجازه مي‌دهند اجرام آسماني چون زمين به وجود آيند. براي مثال، اين ابرنواختر يك منبع بزرگ آهن در جهان ما است. بنابراين همه ما در بخش كوچكي از ستارگاني كه منفجر مي‌شوند، به وجود آمده‌ايم."
http://www.hamshahrionline.ir/images/2011/12/11-12-20-91559111.jpg
اين دانشمندان افزودند: "ما اين ابرانوختر را دقيقاً 11 ساعت قبل از اينكه منفجر شود رصد كرديم. اين ابرنواختر به حدي نزديك است كه توانستيم لحظه دقيق انفجار را با دقت 20 دقيقه محاسبه كنيم."
نتايج اين بررسي‌ها حاكي از آن است ستارگاني كه در پايان چرخه حيات خود منفجر مي‌شوند، واكنش‌هاي گرمايي هسته‌اي ويژه‌اي را بر مي‌انگيزند كه كربن، اكسيژن و عناصر سنگين‌تر چون نيكل و آهن را به وجود مي‌آورند. به اين ترتيب، عناصر پايه براي حيات جهان تشكيل مي‌شوند.
منبع: همشهري