Easy Bug
22nd December 2011, 03:27 PM
دانشمندان نشانه هاي فراواني را از ماده تاريك به دست آورده اند، ماده اي كه بيشترين مقدار جرم را در جهان هستي تشكيل داده است.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/08/27/100954611183.jpg
به گزارش مهر، محققان مركز مطالعات Cresst در ايتاليا مي گويند 67 پديده مختلف را در رديابهاي خود مشاهده كرده اند كه احتمال مي رود توسط ذرات ماده تاريك كه "ويمپها" نام دارند تشكيل شده باشند. اين يافته جديد بايد با ديگر آزمايشهايي كه به تازگي نشانه هايي را براي يافتن ماده تاريك به دست آورده اند، انطباق داده شوند.
نظريه ماده تاريك از ابتدا به منظور توضيح اين سئوال ارائه شد: كهكشانها چگونه در كنار يكديگر باقي مي مانند؟ با توجه به اطلاعاتي كه درباره گرانش در اختيار دانشمندان است براي باقي ماندن كهكشانها در كنار يكديگر به حجم زيادي از ماده نياز خواهد بود. تا كنون گزينه هاي زيادي براي توضيح ساختار ماده تاريك ارائه شده است اما اكثر اين توضيحات توسط آزمايشهاي متعدد رد شده اند.
آنچه كه تا كنون توانسته خود را با آزمايشها و نظريه هاي ارائه شده درمورد ماده تاريك سازگار نشان دهد، دسته اي از ذرات هستند كه تمايلي به تعامل با ماده اي كه شناخته شده است را ندارند، اين ذرات به "ذرات انبوه سست تعامل" يا "ويمپها" شهرت دارند.
از آنجايي كه تصور مي رود ذرات ماده تاريك همه جا حضور دارند، درون جهان نفوذ كرده و در اطراف كهكشانها متراكم مي شوند، احتمال مي رود مقداري از ويمپها بدون ايجاد هيچ اثر يا ردپايي از خود از ميان كهكشان راه شيري نيز عبور كنند. Cresst يكي از آزمايشگاه هايي است كه فعاليتهاي خود را به شكار اين ذرات نامرئي و معلق در ميان رديابهايي كه در اعماق زمين كار گذاشته شده اند اختصاص داده است.
در اين آزمايشگاه از 33 تكه كريستالي به نام "تانگستيت كلسيم" استفاده مي شود. زماني كه يك ويمپ با هسته اتمي درون يكي از اين كريستالها برخورد مي كند، آزمايشگاه به گونه اي طراحي شده تا بتواند فوتون و فونون (نور و صدا) ناشي از اين برخورد را نمايش دهد.
فيزيك ذره اي تعريفي پذيرفته شده براي يك كشف دارد و آن سطح قطعيت سيگماي پنج است؛ سيگما همان عدد انحراف معيار است. زماني كه نتيجه يك آزمايش سيگماي پنج باشد اين به آن معني است كه احتمال اتفاقي بودن آن بسيار پايين است و از اين رو اين آزمايش كشفي قابل قبول خواهد بود.
بر اساس گزارش بي بي سي، محققان ايتاليايي اعلام كرده اند طي اجراي آزمايشهاي خود از سال 2009 تا 2011 در حدود 67 مورد از اين نتايج را به دست آورده اند كه هيچ توضيح ديگري به جز اينكه نشانه اي از حضور ماده تاريك بوده اند نمي توان براي آنها ارائه كرد. سطح قطعيت اين نتايج فراتر از سيگماي چهار است كه به اندازه كافي قابل قبول است اما هنوز نمي توان آن را به صورت رسمي يك كشف علمي اعلام كرد.
منبع: جام جم
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/08/27/100954611183.jpg
به گزارش مهر، محققان مركز مطالعات Cresst در ايتاليا مي گويند 67 پديده مختلف را در رديابهاي خود مشاهده كرده اند كه احتمال مي رود توسط ذرات ماده تاريك كه "ويمپها" نام دارند تشكيل شده باشند. اين يافته جديد بايد با ديگر آزمايشهايي كه به تازگي نشانه هايي را براي يافتن ماده تاريك به دست آورده اند، انطباق داده شوند.
نظريه ماده تاريك از ابتدا به منظور توضيح اين سئوال ارائه شد: كهكشانها چگونه در كنار يكديگر باقي مي مانند؟ با توجه به اطلاعاتي كه درباره گرانش در اختيار دانشمندان است براي باقي ماندن كهكشانها در كنار يكديگر به حجم زيادي از ماده نياز خواهد بود. تا كنون گزينه هاي زيادي براي توضيح ساختار ماده تاريك ارائه شده است اما اكثر اين توضيحات توسط آزمايشهاي متعدد رد شده اند.
آنچه كه تا كنون توانسته خود را با آزمايشها و نظريه هاي ارائه شده درمورد ماده تاريك سازگار نشان دهد، دسته اي از ذرات هستند كه تمايلي به تعامل با ماده اي كه شناخته شده است را ندارند، اين ذرات به "ذرات انبوه سست تعامل" يا "ويمپها" شهرت دارند.
از آنجايي كه تصور مي رود ذرات ماده تاريك همه جا حضور دارند، درون جهان نفوذ كرده و در اطراف كهكشانها متراكم مي شوند، احتمال مي رود مقداري از ويمپها بدون ايجاد هيچ اثر يا ردپايي از خود از ميان كهكشان راه شيري نيز عبور كنند. Cresst يكي از آزمايشگاه هايي است كه فعاليتهاي خود را به شكار اين ذرات نامرئي و معلق در ميان رديابهايي كه در اعماق زمين كار گذاشته شده اند اختصاص داده است.
در اين آزمايشگاه از 33 تكه كريستالي به نام "تانگستيت كلسيم" استفاده مي شود. زماني كه يك ويمپ با هسته اتمي درون يكي از اين كريستالها برخورد مي كند، آزمايشگاه به گونه اي طراحي شده تا بتواند فوتون و فونون (نور و صدا) ناشي از اين برخورد را نمايش دهد.
فيزيك ذره اي تعريفي پذيرفته شده براي يك كشف دارد و آن سطح قطعيت سيگماي پنج است؛ سيگما همان عدد انحراف معيار است. زماني كه نتيجه يك آزمايش سيگماي پنج باشد اين به آن معني است كه احتمال اتفاقي بودن آن بسيار پايين است و از اين رو اين آزمايش كشفي قابل قبول خواهد بود.
بر اساس گزارش بي بي سي، محققان ايتاليايي اعلام كرده اند طي اجراي آزمايشهاي خود از سال 2009 تا 2011 در حدود 67 مورد از اين نتايج را به دست آورده اند كه هيچ توضيح ديگري به جز اينكه نشانه اي از حضور ماده تاريك بوده اند نمي توان براي آنها ارائه كرد. سطح قطعيت اين نتايج فراتر از سيگماي چهار است كه به اندازه كافي قابل قبول است اما هنوز نمي توان آن را به صورت رسمي يك كشف علمي اعلام كرد.
منبع: جام جم