Easy Bug
17th December 2011, 04:03 PM
برخي ستاره‌شناسان در بررسي‌هاي خود مدعي شده‌اند كه زمين در ابتدا از دو قمر برخوردار بوده تا اينكه يكي از آنها با ديگري برخورد كرده است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در نتيجه اين برخورد بزرگ، كره زمين با يك قمر تقريبا بي‌قرينه بزرگ تنها مانده است.
دانشمندان نجوم دانشگاه كاليفرنيا در سانتاكروز، اين سناريو را براي توضيح چرايي پرتپه‌تر بودن سوي ديگر ماه نسبت به چهره‌اي كه ما هميشه از زمين مشاهده مي‌كنيم، ارائه كرده‌اند.
اين نظريه كه در مقاله‌اي در مجله «نيچر» ارائه شده با مدل‌هاي رايانه‌يي از چگونگي رويداد اين واقعه و تصويري از قمر بزرگتر كه به قمر كوچكتر اصابت كرده، تكميل شده است.
كارشناسان خارجي اين نظريه را منطقي خوانده، اما هنوز نظر قطعي خود را در مورد آن اعلام نكرده‌اند.
اين رويداد احتمالا حدود 4.4 ميليارد سال پيش، مدتها قبل از وجود هرگونه نشانه حيات بر روي زمين اتفاق افتاده است.
طبق اين سناريو اين دو قمر، جوان بوده و 100 ميليون سال پيش از برخورد يك سياره بزرگ با زمين به وجود آمده بودند. هر دو قمر دور زمين چرخيده و تقريبا با هم در كهكشان رشد كرده بودند كه در آن زمان قمر كوچكتر در پشت خواهر بزرگتر خود حركت مي‌كرده است.
قمر كوچكتر طبق اين مطالعات از وزن كمي برخوردار بوده و دومي سه برابر عريض‌تر و 25 برابر سنگين‌تر بوده است. گرانش قمر بزرگتر به قدري قوي بود كه مقاومت جسم كوچتر را شكسته و آن را به سوي خود جذب كرده است.
دانشمندان سرعت برخورد قمر كوچكتر با ماه را حدود 800 كيلومتر بر ساعت تخمين زده‌اند كه در مقايس كهكشاني، سرعت آرامي به شمار مي‌رود. از اين رو در پي اين برخورد، سنگها و تكه‌هاي قمر كوچكتر در فضا پراكنده شده و آسيبي به قسمتهاي ديگر ماه نرسانده‌اند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در نتيجه اين برخورد بزرگ، كره زمين با يك قمر تقريبا بي‌قرينه بزرگ تنها مانده است.
دانشمندان نجوم دانشگاه كاليفرنيا در سانتاكروز، اين سناريو را براي توضيح چرايي پرتپه‌تر بودن سوي ديگر ماه نسبت به چهره‌اي كه ما هميشه از زمين مشاهده مي‌كنيم، ارائه كرده‌اند.
اين نظريه كه در مقاله‌اي در مجله «نيچر» ارائه شده با مدل‌هاي رايانه‌يي از چگونگي رويداد اين واقعه و تصويري از قمر بزرگتر كه به قمر كوچكتر اصابت كرده، تكميل شده است.
كارشناسان خارجي اين نظريه را منطقي خوانده، اما هنوز نظر قطعي خود را در مورد آن اعلام نكرده‌اند.
اين رويداد احتمالا حدود 4.4 ميليارد سال پيش، مدتها قبل از وجود هرگونه نشانه حيات بر روي زمين اتفاق افتاده است.
طبق اين سناريو اين دو قمر، جوان بوده و 100 ميليون سال پيش از برخورد يك سياره بزرگ با زمين به وجود آمده بودند. هر دو قمر دور زمين چرخيده و تقريبا با هم در كهكشان رشد كرده بودند كه در آن زمان قمر كوچكتر در پشت خواهر بزرگتر خود حركت مي‌كرده است.
قمر كوچكتر طبق اين مطالعات از وزن كمي برخوردار بوده و دومي سه برابر عريض‌تر و 25 برابر سنگين‌تر بوده است. گرانش قمر بزرگتر به قدري قوي بود كه مقاومت جسم كوچتر را شكسته و آن را به سوي خود جذب كرده است.
دانشمندان سرعت برخورد قمر كوچكتر با ماه را حدود 800 كيلومتر بر ساعت تخمين زده‌اند كه در مقايس كهكشاني، سرعت آرامي به شمار مي‌رود. از اين رو در پي اين برخورد، سنگها و تكه‌هاي قمر كوچكتر در فضا پراكنده شده و آسيبي به قسمتهاي ديگر ماه نرسانده‌اند.