Easy Bug
17th December 2011, 03:45 PM
5/4 ميليارد سال پيش، خورشيد و سيارات اطرافش يعني منظومه شمسي، از يك ابر بزرگ گازي‌شكل به وجود آمدند.
به همين دليل دانشمندان تا همين اواخر بر اين باور بودند كه ذرات تشكيل‌‌دهندۀ خورشيد و زمين -كه هر دو در مركز اين منظومه قرار دارند- يكي است؛ چرا كه از يك منبع به وجود آمدهاند.
اما به‌تازگي اطلاعات جديدي به‌دست آمده كه نشان ميدهد ساختار زمين و خورشيد داراي «ايزوتوپ»هاي متفاوتي است و به‌عبارت ديگر شيميِ زمين و خورشيد يكي نيست. اين كشف عجيب و در عين‌حال جالب به‌راحتي به‌دست نيامده و نتيجۀ آزمايشهاي مختلف و تحقيقات زياد دانشمندان است.
ماجرا از اين قرار است كه در سال 2001 ميلادي كاوشگر «جنسيس» (به‌معني پيدايش) براي جمعآوري اطلاعاتي دربارۀ خورشيد به فضا پرتاب شد، اما بعد از انجام مأموريت دو سالۀ خود در زمان بازگشت سقوط كرد و از بين رفت. دانشمندان كه اميد زيادي به اطلاعات جنسيس داشتند، دست از كار نكشيدند و تصميم گرفتند لاشه‌هاي اين كاوشگر را بررسي كنند و غبارهاي خورشيدي را كه قرار بود با خود به زمين بياورد، از آلودگيهاي زميني پاكسازي كنند. اين كار هفت سال طول كشيد و سرانجام محققان دو گروه بينالمللي اعلام كردند كه تركيب ايزوتوپهاي اكسيژن و نيتروژن در زمين با آنچه در خورشيد وجود دارد، متفاوت است.
هر چند اگر چتر نجات جنسيس درست كار كرده بود، اين دانسته‌ها هفت سال پيش به دستمان ميرسيدند، اما اين تأخير، در برابر اهميت اصل دانسته‌ها چندان چشم‌گير نيست. اين خيلي مهم‌تر است كه بدانيم فرآيندهاي فيزيكي، نقش بسيار مهمي در شكلگيري سيارهها بازي كردهاند و ما آنها را دست كم گرفته بوديم!
به همين دليل دانشمندان تا همين اواخر بر اين باور بودند كه ذرات تشكيل‌‌دهندۀ خورشيد و زمين -كه هر دو در مركز اين منظومه قرار دارند- يكي است؛ چرا كه از يك منبع به وجود آمدهاند.
اما به‌تازگي اطلاعات جديدي به‌دست آمده كه نشان ميدهد ساختار زمين و خورشيد داراي «ايزوتوپ»هاي متفاوتي است و به‌عبارت ديگر شيميِ زمين و خورشيد يكي نيست. اين كشف عجيب و در عين‌حال جالب به‌راحتي به‌دست نيامده و نتيجۀ آزمايشهاي مختلف و تحقيقات زياد دانشمندان است.
ماجرا از اين قرار است كه در سال 2001 ميلادي كاوشگر «جنسيس» (به‌معني پيدايش) براي جمعآوري اطلاعاتي دربارۀ خورشيد به فضا پرتاب شد، اما بعد از انجام مأموريت دو سالۀ خود در زمان بازگشت سقوط كرد و از بين رفت. دانشمندان كه اميد زيادي به اطلاعات جنسيس داشتند، دست از كار نكشيدند و تصميم گرفتند لاشه‌هاي اين كاوشگر را بررسي كنند و غبارهاي خورشيدي را كه قرار بود با خود به زمين بياورد، از آلودگيهاي زميني پاكسازي كنند. اين كار هفت سال طول كشيد و سرانجام محققان دو گروه بينالمللي اعلام كردند كه تركيب ايزوتوپهاي اكسيژن و نيتروژن در زمين با آنچه در خورشيد وجود دارد، متفاوت است.
هر چند اگر چتر نجات جنسيس درست كار كرده بود، اين دانسته‌ها هفت سال پيش به دستمان ميرسيدند، اما اين تأخير، در برابر اهميت اصل دانسته‌ها چندان چشم‌گير نيست. اين خيلي مهم‌تر است كه بدانيم فرآيندهاي فيزيكي، نقش بسيار مهمي در شكلگيري سيارهها بازي كردهاند و ما آنها را دست كم گرفته بوديم!