*samira69*
13th December 2011, 12:44 PM
یکی از آرزوهایتان را همین الان جلویچشم بیاورید. هر آرزویی که می‌خواهد باشد. می‌خواهد پول و ثروت باشد یا عشق و محبتیا نمرهﻱ قبولی و یا استراحت و تفریح یا هر چیز دیگر. فقط بگویید از این چیزی کهآرزومندش هستید و طلبش می‌کنید، چقدر از آن می‌خواهید. کم یا زیاد!؟
اگر به شما بگویند همراه با اینآرزویی که چشم به راهش هستید یک سری چیزها هم همراه است که شما خوشتان نمی‌آید واز آن چیزهایی که خوشتان نمی‌آید ولی مجبورید دریافت کنید، چقدر می‌خواهید؟ کم یاخیلی کم یا زیاد؟
اگر درست و دقیق به خواسته‌ها وناخواسته‌های خود از زندگی نگاه کنید می‌بینید که همیشه یا خیلی کم خواسته‌اید یاخیلی زیاد. یا خیلی زیاده‌روی کرده‌اید و بیش از اندازه خواسته‌اید و یا نه خیلیخسیسی به خرج داده‌اید و تفریط کرده‌اید و به اندازه‌ای درخواست کرده‌اید که اصلاًکفاف نیازتان را نمی‌دهد. سفارشتان از کاینات یا خیلی زیاد بوده یا خیلی کم ولیهرگز به اندازهﻱ کافی نخواسته‌اید؟! چرا؟
بیایید روی یک ورق کاغذ بنویسیم وهمیشه جلوی چشمان خود بگذاریم که از این به بعد از هر چیزی به اندازهﻱ کافیبخواهیم!
برای مثال در روزهای تیره و تار زندگیاز خدا بخواهیم که به اندازهﻱ کافی خورشید به ما بدهد تا بتوانیم به کمک آن، افکارو ایمانمان را حتی در تاریک‌ترین روزهای زندگی روشن نگاه داریم و راه درست را ازنادرست تشخیص دهیم و فریب تاریکی را نخوریم! خوب دقت کنید! ما تقاضای خیلی زیادخورشید نمی‌کنیم، فقط آن اندازه می‌خواهیم که راه زندگی برایمان روشن شود. و بهراستی بقیه‌اش را می‌خواهیم چه کنیم؟
حال بیایید به سراغ روزهای آفتابیبرویم. روزهایی که آنقدر آفتاب داغ است که نمی‌توان تحمل کرد. در این مواقع چرانباید به اندازهﻱ کافی باران آرزو کنیم تا بتواند زیبایی بیشتری به روز آفتابی مابدهد و این فرصت برایمان فراهم شود که زیر نم‌نم باران قدم بزنیم بدون اینکه نگرانسیل باشیم و از سرما بلرزیم.
اکنون به سراغ ایام اندوه و پرغصهﻱزندگی می‌رویم. وقتی احساس می‌کنیم زندگی دیگر قابل تحمل نیست و هر لحظه‌اش عذابیسنگین است، در این لحظات کافی است آرزو کنیم کاینات شادی و نشاط را به اندازهﻱکافی فقط به قدری که بتوانیم غم و غصه را به کناری نهیم و سرپا بایستیم، به مابدهد. خوب دقت کنید. شادی بیش از حد و بی‌خیالی تمام‌ناشدنی و خیلی‌خیلی زیاد نمی‌خواهیم.فقط به اندازه‌ای که بتوانیم بر غصه‌هایمان غلبه کنیم و به حالت عادی برگردیمبسیاری مواقع برای ما کافی است. خوب پس به همین مقدار کافی آرزو می‌کنیم و بی‌جهتبه سراغ شادی‌های خیلی زیاد و پردردسر نمی‌رویم. همانقدر که روح ما را در تماملحظات زندگی زنده و سرحال نگه دارد کفایت می‌کند.
اما همه‌اش خوشی که امکان ندارد. رنجبخشی از سرنوشت انسان است. هر انسانی دیر یا زود در طول زندگی خود با مقداری رنج وناراحتی دست و پنجه نرم می‌کند. اما رنج و آزردگی چقدر باید باشد؟ بیایید آرزوکنیم که فقط به اندازه‌ای باشد که بتواند کوچکترین خوشی‌های زندگی ما را به بزرگ‌ترینشادمانی‌ها تبدیل کند. همین قدر کفایت می‌کند و ما باید هنگام جست‌وجوی ناراحتی ورنج در زندگی به همین اندازه از آن قانع باشیم و آرزو کنیم که خالق کاینات فقط بهاندازهﻱ طاقتمان ما را در معرض امتحان خود قرار دهد.
اگر پول جمع می‌کنیم به اندازهﻱ کافیآنقدر که نیاز متعارف زندگی خود و فرزندانمان را تأمین کند جمع کنیم و اگر خرج می‌کنیمبه اندازهﻱ کافی آنقدر که نیاز داریم خرج کنیم. اگر کار می‌کنیم آن اندازه کهکفایت می‌کند وقت برای کار کنار بگذاریم و به اندازهﻱ کافی هم برای خودمان وفرزندان و همسرمان هم وقت فراهم کنیم. هر چیزی را در حد اعتدال و تعادل بخواهیم وخودمان را در خیلی کم‌ها و خیلی زیادها غرق نکنیم.
اگر تعادل را رعایت کنیم و از هر چیزیبه اندازهﻱ کفایت درخواست کنیم، خواهیم دید که زندگی نه تنها سخت نیست بلکه شیرین‌ترینهدیه‌ای است که به ما داده شده است.
اگر به شما بگویند همراه با اینآرزویی که چشم به راهش هستید یک سری چیزها هم همراه است که شما خوشتان نمی‌آید واز آن چیزهایی که خوشتان نمی‌آید ولی مجبورید دریافت کنید، چقدر می‌خواهید؟ کم یاخیلی کم یا زیاد؟
اگر درست و دقیق به خواسته‌ها وناخواسته‌های خود از زندگی نگاه کنید می‌بینید که همیشه یا خیلی کم خواسته‌اید یاخیلی زیاد. یا خیلی زیاده‌روی کرده‌اید و بیش از اندازه خواسته‌اید و یا نه خیلیخسیسی به خرج داده‌اید و تفریط کرده‌اید و به اندازه‌ای درخواست کرده‌اید که اصلاًکفاف نیازتان را نمی‌دهد. سفارشتان از کاینات یا خیلی زیاد بوده یا خیلی کم ولیهرگز به اندازهﻱ کافی نخواسته‌اید؟! چرا؟
بیایید روی یک ورق کاغذ بنویسیم وهمیشه جلوی چشمان خود بگذاریم که از این به بعد از هر چیزی به اندازهﻱ کافیبخواهیم!
برای مثال در روزهای تیره و تار زندگیاز خدا بخواهیم که به اندازهﻱ کافی خورشید به ما بدهد تا بتوانیم به کمک آن، افکارو ایمانمان را حتی در تاریک‌ترین روزهای زندگی روشن نگاه داریم و راه درست را ازنادرست تشخیص دهیم و فریب تاریکی را نخوریم! خوب دقت کنید! ما تقاضای خیلی زیادخورشید نمی‌کنیم، فقط آن اندازه می‌خواهیم که راه زندگی برایمان روشن شود. و بهراستی بقیه‌اش را می‌خواهیم چه کنیم؟
حال بیایید به سراغ روزهای آفتابیبرویم. روزهایی که آنقدر آفتاب داغ است که نمی‌توان تحمل کرد. در این مواقع چرانباید به اندازهﻱ کافی باران آرزو کنیم تا بتواند زیبایی بیشتری به روز آفتابی مابدهد و این فرصت برایمان فراهم شود که زیر نم‌نم باران قدم بزنیم بدون اینکه نگرانسیل باشیم و از سرما بلرزیم.
اکنون به سراغ ایام اندوه و پرغصهﻱزندگی می‌رویم. وقتی احساس می‌کنیم زندگی دیگر قابل تحمل نیست و هر لحظه‌اش عذابیسنگین است، در این لحظات کافی است آرزو کنیم کاینات شادی و نشاط را به اندازهﻱکافی فقط به قدری که بتوانیم غم و غصه را به کناری نهیم و سرپا بایستیم، به مابدهد. خوب دقت کنید. شادی بیش از حد و بی‌خیالی تمام‌ناشدنی و خیلی‌خیلی زیاد نمی‌خواهیم.فقط به اندازه‌ای که بتوانیم بر غصه‌هایمان غلبه کنیم و به حالت عادی برگردیمبسیاری مواقع برای ما کافی است. خوب پس به همین مقدار کافی آرزو می‌کنیم و بی‌جهتبه سراغ شادی‌های خیلی زیاد و پردردسر نمی‌رویم. همانقدر که روح ما را در تماملحظات زندگی زنده و سرحال نگه دارد کفایت می‌کند.
اما همه‌اش خوشی که امکان ندارد. رنجبخشی از سرنوشت انسان است. هر انسانی دیر یا زود در طول زندگی خود با مقداری رنج وناراحتی دست و پنجه نرم می‌کند. اما رنج و آزردگی چقدر باید باشد؟ بیایید آرزوکنیم که فقط به اندازه‌ای باشد که بتواند کوچکترین خوشی‌های زندگی ما را به بزرگ‌ترینشادمانی‌ها تبدیل کند. همین قدر کفایت می‌کند و ما باید هنگام جست‌وجوی ناراحتی ورنج در زندگی به همین اندازه از آن قانع باشیم و آرزو کنیم که خالق کاینات فقط بهاندازهﻱ طاقتمان ما را در معرض امتحان خود قرار دهد.
اگر پول جمع می‌کنیم به اندازهﻱ کافیآنقدر که نیاز متعارف زندگی خود و فرزندانمان را تأمین کند جمع کنیم و اگر خرج می‌کنیمبه اندازهﻱ کافی آنقدر که نیاز داریم خرج کنیم. اگر کار می‌کنیم آن اندازه کهکفایت می‌کند وقت برای کار کنار بگذاریم و به اندازهﻱ کافی هم برای خودمان وفرزندان و همسرمان هم وقت فراهم کنیم. هر چیزی را در حد اعتدال و تعادل بخواهیم وخودمان را در خیلی کم‌ها و خیلی زیادها غرق نکنیم.
اگر تعادل را رعایت کنیم و از هر چیزیبه اندازهﻱ کفایت درخواست کنیم، خواهیم دید که زندگی نه تنها سخت نیست بلکه شیرین‌ترینهدیه‌ای است که به ما داده شده است.