ساناز فرهیدوش
7th December 2011, 08:04 PM
سلامت نیوز :20 درصد از زوجین در كشور از روش‌های پیشگیری از بارداری ناخواسته استفاده نمی‌كنند
آموزش بهداشت جنسی در جامعه ایران همواره در سایه مسایلی آغشته به عرف و تابو‌های اجتماعی بوده است. در حال حاضر، وزارت بهداشت ایران بر پایه آخرین گزارش‌های خود از افزایش میزان ابتلا به ایدز از طریق رابطه‌های جنسی خبر می‌دهد. در مقابل، كارشناسان اجتماعی 40 تا 50 درصد از طلاق‌ها در جامعه امروز ایران را به دلیل مسایل زناشویی و جنسی عنوان می‌كنند.
با این حال و با توجه به حساسیت موضوع، هنوز راهكار‌های مناسبی برای آموزش مسایل بهداشت جنسی و پیشگیری از بارداری‌های ناخواسته و ابتلا به بیماری‌های جنسی اندیشیده نشده است؛ آموزش‌هایی كه در حال حاضر در حد بروشور و كلاس‌های آموزشی محدود شده و تبعاتی را در جامعه ایران به وجود آورده است.
همچنین ناآگاهی از مسایل جنسی در حال حاضر به جایی رسیده كه به گفته رییس دفتر سلامت و تنظیم خانواده وزارت بهداشت «1/21 درصد زوجین در كشور و 19 درصد در استان تهران از هیچ روشی از پیشگیری استفاده نمی‌كنند.»
با این حال فرهنگ ایرانی، خانواده ایرانی را همیشه مأخوذ به حیا معرفی كرده است و همین نكته سبب شده تا آموزش‌های لازم به كودكان ارایه نشود.
آنها اغلب سوال‌های جنسی فرزندشان را بدون پاسخ می‌گذارند یا اینكه پاسخ‌ها آنقدر بی‌محتواست كه كودك اصلا قانع نمی‌شود و دیگر چیزی نمی‌پرسد.
به نظر می‌رسد این حجب و حیای ایرانی با وجود مزایای آن، گاهی كار دست خانواده‌ها می‌دهد. اغلب والدین معتقدند كسی به آنها چیزی نیاموخته پس فرزندان‌شان هم به آموزش نیاز ندارند. آنها فراموش می‌كنند كه كودك معصوم آنها امروز به اینترنت دسترسی دارد و اتاق جداگانه دارد و انواع و اقسام فیلم‌های ماهواره‌ای را می‌بیند.
دكتر معتمدی، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در این ارتباط می‌گوید: بهداشت بدون اینكه آموزش تدوین‌شده‌ای در جامعه باشد، سینه‌به‌سینه در جامعه گسترش پیدا می‌كند و به طور معمول از طریق خانواده به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود، اما همین خانواده‌ها هیچ گاه آموزش جنسی به فرزندان‌شان نمی‌دهند، بنابراین نقش آموزش جنسی به‌گونه‌ای است كه در یك مقطع خاص تاكید و توجه بیشتری باید نسبت به آن صورت بگیرد، زیرا با اینكه سیر سنتی آموزش از طریق خانواده صورت می‌گیرد، اما متاسفانه خلأهای زیادی در زمینه آموزش بهداشت جنسی و آموزش جنسی در جامعه وجود دارد، بنابراین به باور من، آموزش بهداشت جنسی باید در سطوح مختلف به عنوان یكی از عملكردهای مهارت زندگی وجود داشته باشد كه بتواند مانع وقوع برخی اختلالات و فجایع در سال‌های بعدی بشود.
آموزش بهداشت جنسی در جامعه ایران همواره در سایه مسایلی آغشته به عرف و تابو‌های اجتماعی بوده است. در حال حاضر، وزارت بهداشت ایران بر پایه آخرین گزارش‌های خود از افزایش میزان ابتلا به ایدز از طریق رابطه‌های جنسی خبر می‌دهد. در مقابل، كارشناسان اجتماعی 40 تا 50 درصد از طلاق‌ها در جامعه امروز ایران را به دلیل مسایل زناشویی و جنسی عنوان می‌كنند.
با این حال و با توجه به حساسیت موضوع، هنوز راهكار‌های مناسبی برای آموزش مسایل بهداشت جنسی و پیشگیری از بارداری‌های ناخواسته و ابتلا به بیماری‌های جنسی اندیشیده نشده است؛ آموزش‌هایی كه در حال حاضر در حد بروشور و كلاس‌های آموزشی محدود شده و تبعاتی را در جامعه ایران به وجود آورده است.
همچنین ناآگاهی از مسایل جنسی در حال حاضر به جایی رسیده كه به گفته رییس دفتر سلامت و تنظیم خانواده وزارت بهداشت «1/21 درصد زوجین در كشور و 19 درصد در استان تهران از هیچ روشی از پیشگیری استفاده نمی‌كنند.»
با این حال فرهنگ ایرانی، خانواده ایرانی را همیشه مأخوذ به حیا معرفی كرده است و همین نكته سبب شده تا آموزش‌های لازم به كودكان ارایه نشود.
آنها اغلب سوال‌های جنسی فرزندشان را بدون پاسخ می‌گذارند یا اینكه پاسخ‌ها آنقدر بی‌محتواست كه كودك اصلا قانع نمی‌شود و دیگر چیزی نمی‌پرسد.
به نظر می‌رسد این حجب و حیای ایرانی با وجود مزایای آن، گاهی كار دست خانواده‌ها می‌دهد. اغلب والدین معتقدند كسی به آنها چیزی نیاموخته پس فرزندان‌شان هم به آموزش نیاز ندارند. آنها فراموش می‌كنند كه كودك معصوم آنها امروز به اینترنت دسترسی دارد و اتاق جداگانه دارد و انواع و اقسام فیلم‌های ماهواره‌ای را می‌بیند.
دكتر معتمدی، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در این ارتباط می‌گوید: بهداشت بدون اینكه آموزش تدوین‌شده‌ای در جامعه باشد، سینه‌به‌سینه در جامعه گسترش پیدا می‌كند و به طور معمول از طریق خانواده به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود، اما همین خانواده‌ها هیچ گاه آموزش جنسی به فرزندان‌شان نمی‌دهند، بنابراین نقش آموزش جنسی به‌گونه‌ای است كه در یك مقطع خاص تاكید و توجه بیشتری باید نسبت به آن صورت بگیرد، زیرا با اینكه سیر سنتی آموزش از طریق خانواده صورت می‌گیرد، اما متاسفانه خلأهای زیادی در زمینه آموزش بهداشت جنسی و آموزش جنسی در جامعه وجود دارد، بنابراین به باور من، آموزش بهداشت جنسی باید در سطوح مختلف به عنوان یكی از عملكردهای مهارت زندگی وجود داشته باشد كه بتواند مانع وقوع برخی اختلالات و فجایع در سال‌های بعدی بشود.