معرفی کو ه های ایران

[RAHA.G]

نيم نگاه





نام قله
دماوند




نام هاي ديگر
دنباوند




ارتفاع (متر)
5671




طول جغرافيايي
'6 52° شرقي




عرض جغرافيايي
'56 35° شمالي




رشته کوه / منطقه
البرز مرکزي




استان
مازندران




نزديک ترين شهر به کوه
لاريجان




فاصله از تهران (کيلومتر)
66




قله هاي مجاور
ورارو ، سه سنگ ، گل زرد ، ميانرود




ويژگيها
آتشفشان خاموش دماوند ، بلندترين قله ايران ، خاورميانه و غرب آسيا است.







http://www.uc-njavan.ir/images/ecomxti3kxhe5tjttuqo.jpg


http://www.mountainzone.ir/mntindexfa.htm

[RAHA.G]

خلنو:
موقعیت جغرافیائی :
تک قله خلنو سومین قله مرتفع البرز مرکزی واقع در شمال شمشک و رودبار قصران از شمال به دره رودخانه وارنگرود از شرق به دشت لار و از غرب به وسیله خط الراس هرزه کوه به منطقه دره رودخانه کرج چالوس متصل می گردد از هر سوی دارای شیب های تندی است این قله سرچشمه اصلی رودخانه وارنگرود بوده که سرچشمه و مبداء و منبع اصلی دریاچه سد کرج می باشد .

مسیر صعود :
برای صعود به قله خلنو بهترین مسیر دره لاون می باشد از طریق دره لالون با طی یک مسیر پر فراز و نشیب م باید به چشمه آب معدنی تلخ آب رسیده از آنجا شیب تندی را طی کرده به گردنه ورزا در ارتفاع 4100 متری رسیده این مسیر از لالون به 4 ساعت زمان نیاز دارد . از گردنه ورزا مسیر را به بصورت تراورس طی کرده با کمر بر کردن قله برج و با صرف 2 ساعت دیگر می توان به قله خلنو بزرگ دست یافت .

آب و هوا :
منطقه خلنو نیز چون آزاد کوه تابع آب و هوای عمومی البرز مرمزی باد غالب جناح غربی است این ناحیه بعلت ارتفاع زیاد آن در پائیز و زمستان هر سال بسیار سردسیر توام با هوای ناپایدار ریزش برف و بهمن توام است در اوایل بهار هر سال انکی هوا پایدار تر شده و فصل صعود به آن در 3ماهه تابستان می باشد . آب مصرفی در طول مسیر بوفور یافت شده و در صورت کم آبی می باید از آب های حاصل از ذوب برف چال های دامنه شرقی آن استفاده کرد .

خلنو دومين قله بلند البرز مركزي مي باشد و يكي از پر آوازه ترين كوهاي البرز . اين كوه كه در قلب البرز مركزي مي باشد قله اي ناپيداست و با آباديهاي پيرامون خود فاصله قابل توجهي دارد . از كوههاي پيرامون آن مي توان به هرزه كوهها ، برج خلنو و ورزاها نام برد . خلنو 2 قله دارد . خلنو بزرگ (43۷۵) و خلنو کوچک ( 4350)
بهترين زمانهاي صعود به قله خلنو خرداد و تير و مرداد است و زمستان آن بسيار زيباست اما صعود دشواري در پي دارد و بسيار خطرناك است ؛ چرا كه حجم زياد برف و وجود بهمن و طوفانهاي زمستاني و فاصله دور آن همگي باعث مي شود تا در زمستان براي صعود به اين قله برنامه ريزي مفصلي وجود داشته باشد .
اين قله از پر كشش ترين قلل ايران است كه همه ساله كوهنوردان را در فصول مختلف جذب خود مي كند . لازم به ذكر است كه در زمستان تجهيزات كاملي همچون پوشاك مناسب فصل ، چادر ، كيسه خواب ، چنگك و وسايل فني از ضروريات صعود مي باشد كه مسلما بايد با افراد باتجربه اقدام به صعود نمود . چه بهتر كه نقشه و راهنماي مسير نيز هميشه در اختارمان باشد .

http://koohnavardan.persiangig.com/image/Mountains/Kholenew.jpg

دورنماي خلنو از جانستون
از ارتفاعات اين كوه قله هاي مهرچال - هم هن - جانستون - خرسنگ - پالون گردن / 4250 متر و رستم چال و از دماوند تا آتشكوه - توچال و قلل تخت سليمان به شما سلام مي كنند . منظره درياچه خلنو مطمئنا در تابستان زيبا خواهد بود . لازم به ذكر است كه در زمستان دره لالون بهمن گير است و خطرناك . همچنين در اواخر فروردين رودخانه دالون نيز فشار آب زيادي دارد و عبور از ان مشكل است . در زمستان خطر بهمن هميشه در اينجا وجود دارد.

مختصات جغرافیایی:
۳۶.۰۶۶۲۰ شمالی ۵۱.۵۵۱۲۰ شرقی (http://www.summitpost.org/object_list.php?object_type=1&distance_1=100&distance_lat_1=36.06620&distance_lon_1=51.55120&map_1=1&is_open=1)
نکته مهم در مورد ارتفاع:
کدام بلندتر است خلنو یا آزادکوه (http://koohayealborz.blogfa.com/page/azadkooh.aspx)؟ بعضی از منابع ارتفاع تقریبی ۴۳۷۵ متر را یرای خلنو و ۴۳۵۵ متر را برای آزادکوه ذکر میکنند. متاسفانه نقشه ۱:۵۰۰۰۰ ایرانی ارتفاع دقیقی را برای خلنو تعیین نمیکند و فقط منحنی های ارتفاعی ۴۳۸۰ تا ۴۴۰۰ متر را نشان میدهد ولی ارتفاع دقیق ۴۳۹۰ متر را برای آزادکوه می آورد. نقشه ۱:۵۰۰۰۰ روسی ارتفاع خلنو را ۴۳۸۷ متر نشان میدهد. GPS من خلنو را ۴۳۸۶ متر و آزادکوه را ۴۳۷۷ متر اندلزه گرفت.
خلنو بزرگ:
قله خلنو بزرگ بلندترین نقطه خط الراسهای به هم پیوسته ای که گرانکوه خلنو را تشکیل میدهند می باشد. این گرانکوه از جنوب به رودخانه جاجرود از شمال به رودخانه نور از غرب به رودخانه کرج و از شرق به رودخانه لار محدود می شود. پس از قله دماوند قله خلنو (همراه با قله آزادکوه) بلندترین کوه بین جاده هراز و جاده چالوس می باشد.
از سمت جنوب خلنو بزرگ به قله ۴۳۵۰ متری خلنو کوچک متصل است و از سمت شرق به قله ۴۲۵۳ متری میش چال. شاخه های رودخانه وارنگه رود از دامنه های شمالی و غربی قله حلنو بزرگ سر چشمه می گیرند. در طرف غرب خلنو بزرگ و دیگر قله های اطراف آن کاسه بزرگی را تشکیل می دهند که ارتفاع کف آن ۳۸۰۰ تا ۴۰۰۰ متر میباشد. در یکی از نقاط پایینی این کاسه برکه بسیار زیبایی به نام دریاچه خلنو (۳۸۳۰ متر) دیده میشود. ساحل این دریاچه بهترین نقطه برای شب مانی و صعود به قله های دیگر منطقه است. به لحاظ ارتفاع زیاد و نزدیکی به تهران قله خلنو در میان کوهنوردان از محبوبیت حاصی برحوردار است. دسترسی به قله معمولا از طریق یکی از سه راه زیر انجام میگیرد:
۱) از طریق روستای لالون (۲۴۰۰ متر) به گردنه ورزاب قله های یرج و خلنو کوچک
۲) از طریق روستای شمشک (۲۶۰۰ متر) به قله سرک چال برج و حلنو کوچک
۳) از طریق دره وارنگه رود و دریاچه خلنو هر کدام از دو مسیر اول معمولا ظرف یک و نیم روز پیموده میشوند و مسیر سوم به یک راهپیمایی چند روزه احتیاج دارد.
یخچال خلنو
http://koohnavardan.persiangig.com/image/Mountains/Kholenow.jpg
نویسنده این مطلب تا به حال هیچگونه نوشته یا شنیده مستندی را در مورد این یحچال ندیده و نشنیده است. آنچه در زیر میحوانید نتیجه مشاهدات حود نویسنده در اواخر خرداد ماه سال ۱۳۸۶ و محاسبات تقریبی او می باشد.
به نظر میرسد که یکی از دره های دامنه شمالی قله خلنو بزرگ یخچال کوچکی را در حود جای داده است. این دره از قله خلنو و هیچیک از مسیرهای صعود نامبرده شده قابل رویت نیست. برف این یحچال از ارتفاع حدودا ۴۲۰۰ متر شروع شده و تا تقریبا ۳۹۰۰ متر پایین می آید. پس از آن منطقه ای از سنگهای خرد شده یخچالی در مسافت تقریبی ۵۰۰ متر تا ارتفاع ۳۸۰۰ متر ادامه می یابد و به تپه ای خاکی که احتمالا پیشانی یخچالی می باشد ختم می گردد.

نشانی مبدا صعود از دره وارنگه رود
از شهر کرج جاده چالوس را حدود ۷۰ کیلومتر رانندگی کنید، تا قبل از گردنه های تونل کندوان به جاده ای که به پیست اسکی دیزین میرود برسید. در جاده دیزین بپیچید. پس از چند کیلومتر جاده ای فرعی در سمت چپ نمایان خواهد شد. در جاده فرعی رفته و آن را چند کیلومتر ادامه دهید ته به روستای وارنگه رود (۲۴۵۰ متر) برسید.
مسیر صعود خلنو از دره وارنگه رود


مکان
ارتفاع m
فاصله Km



روستای وارنگه رود


۲۴۵۰


صفر




شاخه رودخانه به دریاچه خلنو


۳۱۰۰


۱۶/۵




دریاچه خلنو


۳۸۳۰


۴




خلنو بزرگ


۴۳۸۷


۲






۲۲/۵




مسیر پاکوب در شمال روستای وارنگه رود (و شرق رودخانه) را پیدا می کنیم. پس از طی مسافت کوتاهی مسیر از طریق یک پل پیاده رو به غرب رودخانه میرود. دره به زودی از شمال بطرف شرق گردش می کند. مسیر را ۵/۱۶ کیلومتر ادامه می دهیم تا در ارتفاع ۳۱۰۰ متری رودخانه به دو شاخه بزرگ تقسیم می شود. شاخه دست راست (جنوبشرقی) را انتخاب کرده و ۴ کیلومتر ادامه می دهیم تا در ارتفاع ۳۸۳۰ متری به دریاچه خلنو می رسیم. کمپ خود را در کنار دریاچه بر پا می کنیم.
دامنه های غربی قلل خلنو در شرق دریاچه به چشم می خورند. صعود از این دامنه ها ما را به قله خلنو بزرگ می رسانند. لازم به تذکر است که دامنه های مذکور شیب تندی داشته و پوشیده از شن اسکی میباشند. پس از ذوب برفها مسیر خوبی برای فرود از قله به دریاچه خلنو می باشند ولی ممکن است برای صعود مناسب نباشند. بهتر آنستکه از دریاچه ابتدا قله خرس چال را صعود کرده و سپس از طریق قلل هرزه کوه برج و خلنو کوچک به خلنو بزرگ دست یافت .
مسیر رسیدن به یخچال خلنو

مسیر پاکوب در شمال روستای وارنگه رود (و شرق رودخانه) را پیدا می کنیم. پس از طی مسافت کوتاهی مسیر از طریق یک پل پیاده رو به غرب رودخانه میرود. دره به زودی از شمال بطرف شرق گردش می کند. مسیر را ۵/۱۶ کیلومتر ادامه می دهیم تا در ارتفاع ۳۱۰۰ متری رودخانه به دو شاخه بزرگ تقسیم می شود. شاخه دست راست (جنوبشرقی) به دریاچه خلنو می رود. شاخه دست چپ را انتخاب کرده و ۵/۲ کیلومتر ادامه می دهیم تا جایی که رودخانه دوباره به دو شاخه تقسیم میشود.
شاخه دست راست (جنوبی) به دره ای میان قله خلنو و میش چال می رود. این شاخه را انتخاب کرده و بالا می رویم تا تپه خاکی (پیشانی یخچالی) در سمت راست نمایان گردد. دره دوباره به دو شاخه تقسیم می شود. دست راست به یخچال خلنو می رود و دست چپ به کاسه بزرگ برفچالی میان قلل خلنو و میش چال.

[RAHA.G]

آزاد کوه :

قله آزادکوه در بخش شمال غرب رشته کوه البرز مرکزی و در شمال روستاهای کوهستانی کلاک و نسن از توابع شهرستان بلده واقع شده است.
قله آزادکوه به ارتفاع 4375 متر دومین قله بلند البرز مرکزی است که فقط از طریق یال جنوبی به گردنه جنوبی آن و از طریق کوههای کم ارتفاع چله کوه و چورن به قله یخچال و دیگر قلل البرز مرکزی متصل می شود و در سایر جبهه ها مستقل و آزاد است. قله از جبهه غربی تا کنار رودخانه دره نسن، سراسر دیواره می باشد. جبهه شمالی آزادکوه نیز گستره ای دیواره ای داشته که از غرب به دیواره اصلی قله و در شرق که تا تنگه کلاک امتداد دارد متصل است. یال جنوبی تنها یال خاکی و مسیر نرمال صعود آزادکوه می باشد. چون قله آزادکوه تنها از یک جهت آن هم رخ جنوبی توسط گردنه چله کوه و چورن به قلل دیگر البرز مرکزی متصل است، نام آزادکوه را به خود گرفته است و وجه تسمیه نام آن به این دلیل می باشد. از ديگر نامهای آزاد کوه به شاهزاده گردن‏کج مي‏توان اشاره کرد علت آن کج بودن اين کوه به سمت شمال مي‏باشد. و بلند ترين کوه در اين منطقه مي‏باشد. منطقه آزاد کوه يکي از سرچشمه‏های اصلي رودخانه هراز است که پس از گذر از مسافتي طولاني از سمت غرب به شرق در منطقه‏ای بنام دوآب بلده يا دو رود به شاخه ديگر هراز مي‏پيوندد و پس از گذشتن از آمل به دريای خزر مي‏ريزد.

آب و هوا :

قله آزاد کوه همچون سایر قلل البرز مرکزی تابع آب و هوای این ناحیه کوهستانی می باشد باد غالب روی آن از جناح غربی می وزد، در پائیز و زمستان فوق العاده سردسیر همراه با ریزش برف سنگین که تا اواخر اردیبشهت ماه در منطقه باقی می ماند. بهار آزاد کوه از خرداد شروع تا اواخر مردادماه بطول می انجامد و آب آشامیدنی در اغلب دامنه های مسیر صعود به وفور یافت می شود. منطقه جنوبی این ناحیه حفاظت شده و تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست است.

مسیر شناسی(مسیرهای صعود):

مسیر روستای کلاک: این مسیر در جهت شمال به جنوب و در مجاورت رودخانه امتداد می یابد که بعد از مسافتی از کوچه باغ ها دره به دو شاخه تقسیم می شود (دو راهی گوسفندسرای اصلی دره کلاک) که مسیر صعود در امتداد جنوبی (با زاویه به غرب) و رو به تنگه کلاک ادامه می یابد بعد از عبور از تنگه کلاک و دور زدن گرده شرقی مسیر پاکوب در جهت غربی در یک تراورس روی تپه های چله کوه رو به گردنه جنوبی آزادکوه امتداد دارد. بعد از رسیدن به گردنه جنوبی یال اصلی جنوبی با پاکوب های مشخص به قله می رسد.

http://www.mehrmg.ir/images/gardeshgari/kouh/azadkouh01.jpg

مسیر دره روستای نسن: مسیر صعود در حاشیه رودخانه و رو به جنوب تا کناره دیواره بلند غربی آزادکوه امتداد می یابد در این نقطه بعد از عبور از حاشیه دیوار غربی دره به دوشاخه اصلی تقسیم می شود که امتداد جنوبی آن به گردنه سوتک و امتداد شرقی آن به گردنه جنوبی آزادکوه (خاک سرخ) می رسد مسیر دره شرقی مسیر صعود بوده که بعد از رسیدن به گردنه جنوبی از طریق پاکوب های یال جنوبی به قله می رسد. مسیر دره وارنگه رود و گردنه سوتک: این مسیر طولانی از روستای وارنگه رود در حاشیه جاده گچسر به دیزین آغاز می شود. مسیر صعود در دره وارنگه رود در کنار رودخانه اصلی در جهت شرق امتداد دارد که ادامه مسیر بعد از رسیدن به دوراهی دره سوتک (برای رسیدن به دوراهی سوتک (سومین دره منشعب شده رو به شمال در دره اصلی وارنگه رود) باید از امتداد جنوبی کوه های سرخاب و خرسنگ عبورکنیم) در جهت شمال از دره وارنگه رود جدا شده به سمت دشت سوتک و از طریق آن به گردنه شمالی آن می رسد. از روی گردنه سوتک رخ نمای جنوبی و دیوار غربی آزادکوه به وضوح دیده می شود.

http://www.mehrmg.ir/images/gardeshgari/kouh/azadkouh02.jpg



نمای قله آزادکوه از روی گردنه سوتک

از روی گردنه دره شمالی را فرود آمده تا به نزدیک دیواره غربی آزادکوه می رسیم. در این ناحیه دره به دو راه تقسیم می شود که امتداد فرود شمالی دره در کنار رودخانه به روستای نسن و امتداد شرقی در مجاورت دیواره آزادکوه به گردنه جنوبی قله آزادکوه (خاک سرخ) می رسد مسیر دره شرقی مسیر صعود بوده که بعد از رسیدن به گردنه و از طریق یال جنوبی به قله می رسد. مسیر صعود گرده شرقی: مسیر دره کلاک را ادامه داده و در ابتدای ورودی تنگ کلاک بالا می رویم قبل از ورودی تنگه یال کوتاهی رو به غرب و در سایه گرده به محل مناسبی برای ورود به گردنه وجود دارد. (تیغه شرقی در قسمت تنگ کلاک به خاطر داشتن ساختار دیواره ای امکان صعود آزاد را دشوار می کند) بعد از دور زدن صخره های تنگ کلاک از طریق یال ذکرشده و رسیدن به روی تیغه مسیر را درامتداد غرب رو به قله ادامه می دهیم. در تمام طول مسیر از روی لبه اصلی گرده قابل عبور است. در صورت لزوم در بخش هایی از مسیر تیغه در رخ جنوبی امکان تراورس های کوتاه وجود دارد.

مشخصات مهم مسیرهای صعود نرمال:

Ÿ مسیر دره کلاک با توجه به طول مسیر امکان صعود یک روزه از روستای کلاک را دارا است. Ÿ در فواصل دره کلاک تا تنگ کلاک می توان از رودخانه و چشمه های مجاور رودخانه برای برداشت آب استفاده کرد بعد از تنگ کلاک جز یک چشمه کوچک فصلی در کنار مسیر صعود چشمه آب وجود ندارد. Ÿ مکان های مناسب شب مانی در مسیر صعود کلاک: الف: در حاشیه باغ ها و زمین های زراعی روستا بعد از دوراهی دره کلاک و رسیدن به نزدیکی های تنها گوسفندسرای دره. ب: بعد از تنگ کلاک و رسیدن به چمن زار بالای تنگه. Ÿ مسیر دره روستای نسن برای صعود یک و نیم روزه از روستای نسن مناسب است. Ÿ بهترین محل شب مانی این مسیر در دشت کوچک دوراهی گردنه سوتک و گردنه چله کوه درپای دیواره غربی و در کنار رودخانه است. (این محل آخرین نقطه برداشت آب در این مسیر است.)
http://www.mehrmg.ir/images/gardeshgari/kouh/azadkouh03.jpg


نمای پاناروما از دشت کمانکوه (دوراهی گردنه سوتک و چله کوه)

Ÿ گردنه جنوبی آزادکوه (چله کوه یا خاک سرخ) به علت وزش دایم بادهای غربی و نبود آب جای مناسبی برای شب مانی نیست. Ÿ مسیر وارنگه رود را به علت طولانی بودن بهتر است بعد از صعود قله از دره کلاک برای فرود و بازگشت استفاده شود که در غیر این صورت مسیر مناسب برای صعود دو روز کامل از روستای وارنگه رود است. Ÿ بهترین شب مانی مسیر وارنگه رود همان مکان شب مانی مسیر دره نسن است. (دشت سوتک نیز در صورت طراحی سه روزه برنامه صعود و بازگشت به وارنگه رود مکان مناسبی برای کمپ اصلی است).

مسیرهای صعود درزمستان

مسیر دره نسن به علت ساختار سطحی دره و احتمال ریزش بهمن در تمام طول دره از جناح های غربی و شرقی دره فاقد شرایط لازم برای عبور در برف زمستانی است. همچنین امکان ورود به دره وارنگه رود و دشت سوتک به علت حجم زیاد برف در زمستان وجود ندارد. مسیر دره کلاک در شرایط جوی که مناسب ریزش بهمن نباشد (ثبات هوا و عدم ریزش برف جدید روی لایه های سفت برف گذشته و نبود بادهای شدید در منطقه در ماههای کم برف زمستان امکان صعود با خطرپذیری را دارا است.) مسیر گرده شرقی آزادکوه به عنوان یک مسیر فنی و ترکیبی در زمستان شرایط صعود بدون خطر بهمن را دارد با این توجه که برای رسیدن به روی گرده به جای پیمایش دره کلاک تا تنگ کلاک و استفاده از یال غربی کنار تنگه باید قبل از دوراهی دره کلاک (مسافتی بعد از باغ ها) از طریق یال بلندی رو به غرب ابتدا به حاشیه کوه کلاک (کوه صخره ای در سایه دیواره شمالی آزادکوه) و سپس توسط یال های کوتاه زیر دیواره شمالی به محل مناسبی برای ورود به گرده رسید. قابل ذکر است که بهترین محل برای استقرار روی تیغه همان دهلیز ورودی مسیر تابستان و بالای صخره های تنگ کلاک است.

مشخصات مهم مسیرهای صعود در زمستان

در صورت صعود از مسیر دره کلاک: Ÿ مسیر صعود در نزدیکی تنگ کلاک در ارتفاعی بالاتر از مسیر تابستانی نسبت به عمق دره قرار دارد. Ÿ بعد از عبور از تنگ کلاک به جای استفاده از مسیر تراورس تابستانی باید تا ارتفاعی نزدیک به روی یال و تپه های امتداد شرقی گردنه جنوبی بالا آمده سپس در جهت غرب رو به گردنه صعود کنیم. Ÿ بر روی گردنه و یال جنوبی آزادکوه باد و توفان های شدید زمستانی در زمان زیادی از شب و روز مستولی است. Ÿ مناسب ترین محل کمپ زمستانی مسیر کلاک گوسفندسرای بعد از دوراهی دره است. در صورت صعود از گرده شرقی: Ÿ بعد از عبور از کوچه باغهای دره کلاک از طریق یال هایی که در امتداد غرب و جنوب غرب از دره جدا می شود به سمت قله صخره ای کلاک در ضلع شمالی گرده صعود می کنیم. Ÿ دالانی که بر ساخته کوه کلاک و دیواره شمالی آزادکوه و درامتداد غرب به شرق است همراه وزش دایمی بادهای غربی و شامل بوران های شدید برگرفته از یخچال شمالی آزاد کوه است. Ÿ یخچال شمالی به علت وزش باد دایمی و سایه همیشگی دیواره بر روی آن سطحی یخ زده داشته و صعود و فرود آزاد و بدون استفاده از کرامپون بر روی آن را دشوار می نماید.