kamanabroo
25th January 2009, 05:40 PM
قابل توجه تنبل هاي بي حوصله
http://img.tebyan.net/big/1387/11/2075310420322291171862232321672446413218096.jpg
چند تا ايده و فکر بکر داشته ايد که به خاطر بي حوصلگي تان به دست فراموشي سپرده شده اند و فرصت نکرده اند به عمل تبديل شوند؟ در دنياي اسرارآميزي که هر روز همه چيز در حال حرکت و تغيير و تحول است، به نظر مي رسد ما آدم ها شاگرد اول هاي کلاس تنبلي باشيم.
هر چقدر هم که بگوييد کارتان سخت است و بهتر از نسل هاي قبل کار مي کنيد اما واقعيت اين است که تنبلي و ميل به سکون در اين دوره بيشتر از دوره هاي قبل گريبان آدم ها را گرفته است. برنامه ريزي هاي دراز مدت و ميل به ترسيم آينده ي درخشان ، باعث مي شود خيلي از ما حال را از دست دهيم.
نياکان ما در کنار تمام سختي هايي که مي کشيدند خيلي بيشتر از ما لذت زندگي در حال را مي چشيدند.
تنبلي از کجا شروع مي شود؟
روان شناسان معتقدند تنبلي وقتي به وجود مي آيد که امکان برنامه ريزي براي آينده وجود داشته باشد. آن چيزي که باعث مي شود بدون اينکه نيازهاي آني مان ارضا شود و به انجام کار ادامه دهيم، آينده نگري است. بعضي آدم ها آينده نگرترند. آنها بدون اينکه گرسنه يا تشنه باشند ، با انگيزه زيادي کار مي کنند. اين آدم ها به بقيه مي گويند تنبل.
اين روزها ما براي رسيدن به اهداف بلند مدت مان گاهي مجبور مي شويم از لذت هاي ساده روزانه مان بگذريم. آن وقت است که احساس مي کنيم مورد ظلم واقع شده ايم چون ذهن ما به انگيزه هاي آني پاسخ مي دهد. خوابيدن، کار نکردن، نشستن و تماشاي برنامه هاي تلويزيون براي ما خوشايند تر از کارهايي هستند که قرار است چند ماه يا چند سال بعد نتيجه شان را ببينيم. تنبلي آسيب نيست. در واقع يک حس عدم تمايل به مصرف انرژي وجود دارد. اما در دوره اي که ما در آن زندگي مي کنيم و لازم است کارايي مان بالا باشد، تنبلي باعث آسيب و ناراحتي مي شود.
چرا از انجام کار طفره مي رويم؟
طفره رفتن و از زير کار در رفتن وقتي پيش مي آيد که تصور کنيم کارها خيلي سخت و دشوار است. آن وقت است که با خودمان مي گوييم بهتر است اين کار را فردا انجام دهيم. بعضي روان شناسان مي گويند اين مشکل بعد از انقلاب صنعتي - که نياز به برنامه ريزي بيشتر شد - به وجود آمده است. کارشناسان علوم رفتاري مي گويند ما کارهايي را که زودتر جواب مي دهند ترجيح مي دهيم. درس خواندن براي امتحاني که ماه ها بعد قرار است برگزار شود ، به اندازه بازي شطرنج براي ما لذت بخش نيست. ما نمي توانيم درباره آينده بازخورد آني داشته باشيم چون ممکن است اطمينان مان را نسبت به توانايي انجام کار از دست بدهيم، احساس کنيم تلاش براي رسيدن به اهداف بلندمدت کاري سخت و غيرقابل تحمل است و بعد هم فکر کنيم بد نيست زندگي عادي مان را ادامه دهيم. در واقع همين تمايل ما به سکون باعث مي شود تصور کنيم اين کار، کارسخت و دشواري است و نمي توانيم از عهده آن بر بياييم. اما اين روزها انجام کار به اين معني است که بر لذت ها و پاداش هاي آني غلبه کنيد و بدانيد هدفي که شما لحظات تان را براي رسيدن به آن صرف مي کنيد ، ارزش اش را دارد. در دنياي امروز اگر بخواهيد طبق الگوي ذهني منتظر پاداش آني باشيد و تنبلي کنيد ضرر زيادي خواهيد کرد. نگران نباشيد. هميشه مي شود کار را شروع کرد.
حتي تصور نتوانستن را از خودتان دور کنيد. ما بيشتر مواقع با آزمون و خطا ياد مي گيريم. اگر ديد وسيع تري داشته باشيد مي توانيد از عهده کارهاي بزرگ بربياييد.
چطور تنبلي را از خودمان دور کنيم؟
الگوي ذهني ما طوري شکل گرفته که مغزمان پاداش هاي آني و نتايج کوتاه مدت را ترجيح مي دهد. اما ما وقتي از عهده کارهاي ناخوشايند بربياييم، بيشتر از خودمان رضايت داريم. براي مقابله با تنبلي توصيه هاي زير مي تواند مفيد باشد.
* از کم شروع کنيد: از خودتان بپرسيد انجام اين کار به مدت 15دقيقه واقعا خيلي سخت و دشوار است؟ با کمي دقت متوجه مي شويد که اين طور نيست. با اين روش مشاهده خواهيد کرد بعد از مدتي از انجام همان کارها لذت خواهيد برد.
* در برابر افکار منفي و پيش فرض هايتان مقاومت کنيد: حتي تصور نتوانستن را از خودتان دور کنيد. ما بيشتر مواقع با آزمون و خطا ياد مي گيريم. اگر ديد وسيع تري داشته باشيد مي توانيد از عهده کارهاي بزرگ بربياييد.
* برنامه ريزي داشته باشيد: هر روز اهداف تان را بنويسيد. با اين کار احتمال اينکه از هدفتان دور نشويد و طي روز کارهايي انجام دهيد که شما را به هدف نزديک تر کند ، بيشتر است.
* از ديگران کمک بگيريد: براي انجام کامل يک کار از ديگران کمک بگيريد. موضوع را با آنها در ميان بگذاريد. انگيزه هاي خارجي حس انجام وظيفه شما را بر مي انگيزد و شما را به انجام کار تشويق مي کند.
* قبول کنيد که براي پيشرفت بايد صبر و تحمل داشت: اين تصور را که براي انجام هر کار بايد سريع پاداش بگيريد، از خودتان دور کنيد. اين طرز فکر باعث مي شود نتوانيد به اهداف بلند مدت تان برسيد.
* به خودتان پاداش بدهيد: استراحت با تنبلي فرق دارد. بعد از اينکه يک کار را به طور کامل به اتمام رسانديد، به عنوان پاداش به خودتان استراحت بدهيد. شما بعد از يک دوره تلاش به استراحت نياز داريد.
منبع : روزنامه ابتکار- با تغيير و تلخيص
http://img.tebyan.net/big/1387/11/2075310420322291171862232321672446413218096.jpg
چند تا ايده و فکر بکر داشته ايد که به خاطر بي حوصلگي تان به دست فراموشي سپرده شده اند و فرصت نکرده اند به عمل تبديل شوند؟ در دنياي اسرارآميزي که هر روز همه چيز در حال حرکت و تغيير و تحول است، به نظر مي رسد ما آدم ها شاگرد اول هاي کلاس تنبلي باشيم.
هر چقدر هم که بگوييد کارتان سخت است و بهتر از نسل هاي قبل کار مي کنيد اما واقعيت اين است که تنبلي و ميل به سکون در اين دوره بيشتر از دوره هاي قبل گريبان آدم ها را گرفته است. برنامه ريزي هاي دراز مدت و ميل به ترسيم آينده ي درخشان ، باعث مي شود خيلي از ما حال را از دست دهيم.
نياکان ما در کنار تمام سختي هايي که مي کشيدند خيلي بيشتر از ما لذت زندگي در حال را مي چشيدند.
تنبلي از کجا شروع مي شود؟
روان شناسان معتقدند تنبلي وقتي به وجود مي آيد که امکان برنامه ريزي براي آينده وجود داشته باشد. آن چيزي که باعث مي شود بدون اينکه نيازهاي آني مان ارضا شود و به انجام کار ادامه دهيم، آينده نگري است. بعضي آدم ها آينده نگرترند. آنها بدون اينکه گرسنه يا تشنه باشند ، با انگيزه زيادي کار مي کنند. اين آدم ها به بقيه مي گويند تنبل.
اين روزها ما براي رسيدن به اهداف بلند مدت مان گاهي مجبور مي شويم از لذت هاي ساده روزانه مان بگذريم. آن وقت است که احساس مي کنيم مورد ظلم واقع شده ايم چون ذهن ما به انگيزه هاي آني پاسخ مي دهد. خوابيدن، کار نکردن، نشستن و تماشاي برنامه هاي تلويزيون براي ما خوشايند تر از کارهايي هستند که قرار است چند ماه يا چند سال بعد نتيجه شان را ببينيم. تنبلي آسيب نيست. در واقع يک حس عدم تمايل به مصرف انرژي وجود دارد. اما در دوره اي که ما در آن زندگي مي کنيم و لازم است کارايي مان بالا باشد، تنبلي باعث آسيب و ناراحتي مي شود.
چرا از انجام کار طفره مي رويم؟
طفره رفتن و از زير کار در رفتن وقتي پيش مي آيد که تصور کنيم کارها خيلي سخت و دشوار است. آن وقت است که با خودمان مي گوييم بهتر است اين کار را فردا انجام دهيم. بعضي روان شناسان مي گويند اين مشکل بعد از انقلاب صنعتي - که نياز به برنامه ريزي بيشتر شد - به وجود آمده است. کارشناسان علوم رفتاري مي گويند ما کارهايي را که زودتر جواب مي دهند ترجيح مي دهيم. درس خواندن براي امتحاني که ماه ها بعد قرار است برگزار شود ، به اندازه بازي شطرنج براي ما لذت بخش نيست. ما نمي توانيم درباره آينده بازخورد آني داشته باشيم چون ممکن است اطمينان مان را نسبت به توانايي انجام کار از دست بدهيم، احساس کنيم تلاش براي رسيدن به اهداف بلندمدت کاري سخت و غيرقابل تحمل است و بعد هم فکر کنيم بد نيست زندگي عادي مان را ادامه دهيم. در واقع همين تمايل ما به سکون باعث مي شود تصور کنيم اين کار، کارسخت و دشواري است و نمي توانيم از عهده آن بر بياييم. اما اين روزها انجام کار به اين معني است که بر لذت ها و پاداش هاي آني غلبه کنيد و بدانيد هدفي که شما لحظات تان را براي رسيدن به آن صرف مي کنيد ، ارزش اش را دارد. در دنياي امروز اگر بخواهيد طبق الگوي ذهني منتظر پاداش آني باشيد و تنبلي کنيد ضرر زيادي خواهيد کرد. نگران نباشيد. هميشه مي شود کار را شروع کرد.
حتي تصور نتوانستن را از خودتان دور کنيد. ما بيشتر مواقع با آزمون و خطا ياد مي گيريم. اگر ديد وسيع تري داشته باشيد مي توانيد از عهده کارهاي بزرگ بربياييد.
چطور تنبلي را از خودمان دور کنيم؟
الگوي ذهني ما طوري شکل گرفته که مغزمان پاداش هاي آني و نتايج کوتاه مدت را ترجيح مي دهد. اما ما وقتي از عهده کارهاي ناخوشايند بربياييم، بيشتر از خودمان رضايت داريم. براي مقابله با تنبلي توصيه هاي زير مي تواند مفيد باشد.
* از کم شروع کنيد: از خودتان بپرسيد انجام اين کار به مدت 15دقيقه واقعا خيلي سخت و دشوار است؟ با کمي دقت متوجه مي شويد که اين طور نيست. با اين روش مشاهده خواهيد کرد بعد از مدتي از انجام همان کارها لذت خواهيد برد.
* در برابر افکار منفي و پيش فرض هايتان مقاومت کنيد: حتي تصور نتوانستن را از خودتان دور کنيد. ما بيشتر مواقع با آزمون و خطا ياد مي گيريم. اگر ديد وسيع تري داشته باشيد مي توانيد از عهده کارهاي بزرگ بربياييد.
* برنامه ريزي داشته باشيد: هر روز اهداف تان را بنويسيد. با اين کار احتمال اينکه از هدفتان دور نشويد و طي روز کارهايي انجام دهيد که شما را به هدف نزديک تر کند ، بيشتر است.
* از ديگران کمک بگيريد: براي انجام کامل يک کار از ديگران کمک بگيريد. موضوع را با آنها در ميان بگذاريد. انگيزه هاي خارجي حس انجام وظيفه شما را بر مي انگيزد و شما را به انجام کار تشويق مي کند.
* قبول کنيد که براي پيشرفت بايد صبر و تحمل داشت: اين تصور را که براي انجام هر کار بايد سريع پاداش بگيريد، از خودتان دور کنيد. اين طرز فکر باعث مي شود نتوانيد به اهداف بلند مدت تان برسيد.
* به خودتان پاداش بدهيد: استراحت با تنبلي فرق دارد. بعد از اينکه يک کار را به طور کامل به اتمام رسانديد، به عنوان پاداش به خودتان استراحت بدهيد. شما بعد از يک دوره تلاش به استراحت نياز داريد.
منبع : روزنامه ابتکار- با تغيير و تلخيص