ساناز فرهیدوش
24th November 2011, 12:15 AM
مسکن مهر با هدف عمده سازی در بخش مسکن پایه ریزی شد تا مرهمی بر خلا بوجود آمده ناشی از گرانی مسکن در سال 85 باشد و هدفش تنها ساختن بود. اما دو مساله اساسی یعنی مکان یابی صحیح در مورد کلان شهر ها و اصل اولیه وجود درآمد برای خرید همین مساکن مهر ارزان قیمت در شهرستانهای کوچک عوامل اساسی این عدم موفقیتند.
درواقع باید گفت مشکلی که از مشکل بزرگتر و زیربنایی تری به نام توسعه غیر متوازن کشور زاییده شده با اقدامات ضربتی مثل انبوه سازی ارزان در مسکن مهر درمان نمی شود.
به عبارتی در کلان شهر ها درآمد کافی برای خرید مسکن موجود است اما فضای داخلی شهر اشباع شده و کسی به خانه های دور افتاده مسکن مهر راغب نیست پس تقاضا با وجود درآمد در مرکز شهر می ماند و تنها به افزایش قیمت منجر می شود لکن در شهرستانها که به دلیل همان موضوع توسعه غیر متوازن کار و درآمد مکفی نیست مسکن مهر به خوبی جمکان یابی می شود اما زوج های جوان کم درآمد چگونه آن را تقاضا کنند؟
این مساله البته به همین جا ختم نمی شود بلکه به فاجعه بزرگتری چون مهاجرت از شهرستانهای کوچک به کلان شهر ها را رقم می زند که باز هم تقاضای مسکن را در کلان شهر ها افزایش و به تبع قیمت آن را بیشتر می کند.
البته نمی توان گفت که موج سهمگین ورود متولیدن دهه شصت به جمع خانوار های ایرانی که از تعداد بسیار قابل توجهی در منحنی جمعیتی متولیدن دهه های مختلف برخوردارند در این معضل بی تاثیر بوده اما نسبت توزیع همین خانوار های جوان هم بر اساس نسبت توسعه یافتگی شهر ها و میزان یافت شدن کار و درآمد در آنهاست یعنی این پازل اقتصادی دوار است و هرچه مساله را بررسی کنیم باز هم به معضل ریشه ای و عامل اساسی توسعه نا متوازن برخورد خواهیم نمود.
روزی که جوانان هر شهرستان کوچک ایرانی بتوانند پس از اتمام تحصیلات یا فراگرفتن مهارت شغلی در همان شهرستان خود شغل مورد نظر با درآمد کافی را بیابند؛ معضل مسکن کشور نیز به طور ریشه ای حل خواهد شد؛ پس بهتر است مسئولین کشور بجای جستجوی راه حل های مقطعی و مسکن های اقتصادی به دنبال در مان بیماری اصلی اقتصاد ایران باشند که همانا تمرکز زیرساختهای توسعه ای، درآمد ها و گردش مالی در پایتخت و کلان شهر هاست.
این مساله به طور ملموس و کاربردی در مورد کلان شهر تهران در خبر-تحلیل دیگری مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
منبع: تابناک
درواقع باید گفت مشکلی که از مشکل بزرگتر و زیربنایی تری به نام توسعه غیر متوازن کشور زاییده شده با اقدامات ضربتی مثل انبوه سازی ارزان در مسکن مهر درمان نمی شود.
به عبارتی در کلان شهر ها درآمد کافی برای خرید مسکن موجود است اما فضای داخلی شهر اشباع شده و کسی به خانه های دور افتاده مسکن مهر راغب نیست پس تقاضا با وجود درآمد در مرکز شهر می ماند و تنها به افزایش قیمت منجر می شود لکن در شهرستانها که به دلیل همان موضوع توسعه غیر متوازن کار و درآمد مکفی نیست مسکن مهر به خوبی جمکان یابی می شود اما زوج های جوان کم درآمد چگونه آن را تقاضا کنند؟
این مساله البته به همین جا ختم نمی شود بلکه به فاجعه بزرگتری چون مهاجرت از شهرستانهای کوچک به کلان شهر ها را رقم می زند که باز هم تقاضای مسکن را در کلان شهر ها افزایش و به تبع قیمت آن را بیشتر می کند.
البته نمی توان گفت که موج سهمگین ورود متولیدن دهه شصت به جمع خانوار های ایرانی که از تعداد بسیار قابل توجهی در منحنی جمعیتی متولیدن دهه های مختلف برخوردارند در این معضل بی تاثیر بوده اما نسبت توزیع همین خانوار های جوان هم بر اساس نسبت توسعه یافتگی شهر ها و میزان یافت شدن کار و درآمد در آنهاست یعنی این پازل اقتصادی دوار است و هرچه مساله را بررسی کنیم باز هم به معضل ریشه ای و عامل اساسی توسعه نا متوازن برخورد خواهیم نمود.
روزی که جوانان هر شهرستان کوچک ایرانی بتوانند پس از اتمام تحصیلات یا فراگرفتن مهارت شغلی در همان شهرستان خود شغل مورد نظر با درآمد کافی را بیابند؛ معضل مسکن کشور نیز به طور ریشه ای حل خواهد شد؛ پس بهتر است مسئولین کشور بجای جستجوی راه حل های مقطعی و مسکن های اقتصادی به دنبال در مان بیماری اصلی اقتصاد ایران باشند که همانا تمرکز زیرساختهای توسعه ای، درآمد ها و گردش مالی در پایتخت و کلان شهر هاست.
این مساله به طور ملموس و کاربردی در مورد کلان شهر تهران در خبر-تحلیل دیگری مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
منبع: تابناک