مسافر007
23rd November 2011, 01:48 PM
فضاپيماي روسيه هفته گذشته از پايگاه بايكونور قزاقستان پرتاب شد اما پس از دقايقي با مشكل مواجه شد. به دلايلي نامشخص، دو موتور كاوشگر "فوبوس گرانت" كه قرار بود پس از قرارگيري آن در مدار زمين روشن شده و فضاپيما را به سوي مريخ هدايت كند، هرگز روشن نشدند. همين مسئله موجب شد كه مركز كنترل زميني موقعيت و مسير حركت اين فضاپيما را گم كند. اين فضاپيما كه همراه با موشك "زنيت- 2" پرتاب شده بود، در حدود 11 دقيقه پس از پرتاب از موشك خود جدا و پس از مدتي در فضا گم شد. در اين خصوص "ولاديمير پوپوفكين"، رئيس آژانس فضايي روسيه مي گويد: "ما شب بدي را پشت سر گذاشتيم. در حقيقت ديگر نمي توانيم فضاپيما را پيدا كنيم. اكنون ديگر نمي توانيم موقعيت آن را شناسايي كنيم. به نظر مي رسد كه سيستم نيرومحركه آن خراب شده است."
اكنون دانشمندان و كارشناسان در نقاط مختلف دنيا محاسبات خود را براي تعيين زمان و محل سقوط اين فضاپيما آغاز كرده اند. درحقيقت، تلاش روسيه در روزهاي گذشته براي نجات فوبوس گرانت نتيجه اي در بر نداشته است و درحال حاضر تنها سرنوشتي را كه مي توان براي اين فضاپيما فرض كرد سقوط به زمين است. در شرايطي كه روسيه رسماً در مورد فوبوس گرانت سكوت اختيار كرده است محاسبات "فرماندهي دفاع هوافضاي آمريكاي شمالي" نشان مي دهد كه محتمل ترين تاريخ براي سقوط اين فضاپيما 26 نوامبر است. براساس گزارش وايرد، به احتمال بسيار فوبوس گرانت در منطقه اي بين 51.4 درجه عرض جغرافيايي شمالي و 51.4 درجه عرض جغرافيايي جنوبي سقوط خواهد كرد. اين منطقه شامل بيشتر نقاط آمريكا، بخشي از اروپا، تمام آفريقا، استراليا، آمريكاي جنوبي و آسيا مي شود و به همين دليل اين خطر وجود دارد كه سقوط در فضاهاي داراي جمعيت انجام شود.
فضاپيماي روسيه هفته گذشته از پايگاه بايكونور قزاقستان پرتاب شد اما پس از دقايقي با مشكل مواجه شد. به دلايلي نامشخص، دو موتور كاوشگر "فوبوس گرانت" كه قرار بود پس از قرارگيري آن در مدار زمين روشن شده و فضاپيما را به سوي مريخ هدايت كند، هرگز روشن نشدند. همين مسئله موجب شد كه مركز كنترل زميني موقعيت و مسير حركت اين فضاپيما را گم كند
با ورود به اتمسفر زمين، اين كاوشگر روباتيك كه علاوه بر قطعات خود، محتوي 11 تن سوخت سمي است كاملا تجزيه مي شود و تنها تكه هاي آن به زمين مي رسد. اين سقوط احتمالي، نگراني هايي را هم ايجاد كرده است زيرا كاوشگر حاوي سوخت هيدروزيني بسيار سمي است. دولت آمريكا نگراني از احتمال آسيب ديدن انسانها از سوخت هيدروزيني را در تصميم اين دولت در سال 2008 براي نابودي يكي از ماهواره هايش كه در حال سقوط به اتمسفر زمين بود يادآوري كرده است. با اين همه بسياري از متخصصان فضايي در توضيح ميزان خطر وجود اين سوخت در فوبوس گرانت اعلام كرده اند احتمال سالم ماندن اين سوخت از ورود آتشين به اتمسفر زمين و فرود آن در منطقه اي پرجمعيت بسيار پايين است.
http://img.tebyan.net/big/1390/08/237201261002101581191532262337315920214443185.gif (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1390/08/3541561271492345792439510115776208190179.gif)
ديشهاي راديويي روسها براي دريافت سيگنالي از جانب اين كاوشگر، امواج راديويي را به سوي آن تابانده اند اما تاكنون هيچ پاسخي از آن دريافت نكرده اند. در اين ميان احتمال مشاركت ناسا هم وجود دارد و اين سازمان اعلام كرده با استفاده از شبكه فضاي عميق خود به كمك روسها خواهد رفت.
به گفته متخصصان تا زماني كه روسها نتوانند ارتباط خود را با كاوشگر برقرار كنند، گفتن اينكه مشكل اصلي چيست و احتمال نجات ماموريت وجود دارد يا نه، وجود نخواهد داشت. از اين رو در حال حاضر بهترين كار تلاش براي برقراري دوباره ارتباط با كاوشگر است. البته هنوز هيچ اعلام رسمي از سوي سازمان فضايي روسيه در اين مورد منتشر نشده، اما دنبال‌كنندگان غربي اين ماهواره مي‌گويند كه با سپري شدن 2 زمان برنامه‌ريزي شده براي روشن شدن موتورهاي ماهواره و خارج شدن آن از مدار زمين، ديگر اميدي به ادامه اين ماموريت نيست.
فوبوس گرانت كه به سمت "فوبوس"، يكي از بزرگترين قمرهاي مريخ پرتاب شد قرار بود پس از 20 سال روسيه را به عرصه تحقيقات فضايي بازگرداند. درحقيقت روسيه اميدوار بود تا با پرتاب اين كاوشگر در كنار رقيب قديمي خود آمريكا و رقباي جديدي چون چين و هند در تحقيقات فضايي شركت كند. اين اولين ماموريت بين سياره اي مسكو از سال 1988 بود. آخرين موفقيت روسيه در اين عرضه در سال 1986 و با پرتاب كاوشگر "وگا" براي تحقيق درباره سياره زهره و دنباله دار هالي انجام شد. از آن پس، آژانس فضايي اتحاد جماهير شوروي سابق و پس از آن روسيه با يك سري از حوادث و شكستها مواجه شد كه مهمترين آنها در سال 1996 و زماني رخ داد كه كاوشگر "مارس 96" به دليل نقص موشك حامل در اقيانوس آرام سقوط كرد. در همان سال امريكايي‌هاي موفق شدند مدارگرد "نقشه بردار سراسري مريخ" را با موفقيت به مدار مريخ برسانند.
البته اين ماموريت از جنبه‌ي ديگري نيز حايز اهميت بود چراكه بنا بود موشك حامل ماهواره روسي، "يينگئهو-1"، نخستين ماهواره‌ي چيني‌ها را نيز به مدار مريخ برساند. به جز اين دو، محفظه كوچكي از سوي انجمن سياره شناسي در اين ماموريت قرار گرفته بود كه شامل 10 گونه از ميكرو ارگانيزم‌ها بود تا به مريخ سفر كنند و دوباره به زمين برگردانده شوند.
http://img.tebyan.net/big/1390/08/124254123758581053653139231155131150163139.gif (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1390/08/16712112232601171395106175309127197249.gif)
قمر فوبوس جرمي سيب زميني شكل به درازاي 27 كيلومتر است كه احتمال مي‌رود سياركي به دام افتاده در جاذبه‌ي مريخ بوده باشد. بنا بود فوبوس گرانت پس از نشستن بر روي اين قمر، نمونه‌هايي از سنگ و خاك آن را به زمين برگرداند. بدين ترتيب كاوشگر روسي مي‌توانست اطلاعات ارزشمندي در مورد منشاء اين قمر در اختيار دانشمندان قرار دهد. انتطار مي‌رفت كاوشگر فوبوس گرانت در شهريور سال بعد به مدار مريخ برسد و در بهمن ماه بر روي قمر كوچك مريخ فرود آيد و پس از سي و سه ماه در مرداد 92 نمونه‌هاي جمع آوري شده از خاك آن را كه انتظار مي رفت حدود 200 گرم شود، به زمين بر گرداند.
دلايل زيادي براي مطالعه بر روي فوبوس وجود دارد. با اين وجود تا به حال فقط ماهواره‌هايي كه از نزديكي آن عبور كرده‌اند به بررسي قمر پرداخته‌اند. تراكم اين قمر بسيار كم است و گمان مي‌رود كه ساختاري متخلخل با فضاهاي خالي داشته باشد. برخي از دانشمندان بر اين باورند كه شايد اين قمر، تكه‌اي جدا شده از خود سياره باشد.
منبع: تبيان
اكنون دانشمندان و كارشناسان در نقاط مختلف دنيا محاسبات خود را براي تعيين زمان و محل سقوط اين فضاپيما آغاز كرده اند. درحقيقت، تلاش روسيه در روزهاي گذشته براي نجات فوبوس گرانت نتيجه اي در بر نداشته است و درحال حاضر تنها سرنوشتي را كه مي توان براي اين فضاپيما فرض كرد سقوط به زمين است. در شرايطي كه روسيه رسماً در مورد فوبوس گرانت سكوت اختيار كرده است محاسبات "فرماندهي دفاع هوافضاي آمريكاي شمالي" نشان مي دهد كه محتمل ترين تاريخ براي سقوط اين فضاپيما 26 نوامبر است. براساس گزارش وايرد، به احتمال بسيار فوبوس گرانت در منطقه اي بين 51.4 درجه عرض جغرافيايي شمالي و 51.4 درجه عرض جغرافيايي جنوبي سقوط خواهد كرد. اين منطقه شامل بيشتر نقاط آمريكا، بخشي از اروپا، تمام آفريقا، استراليا، آمريكاي جنوبي و آسيا مي شود و به همين دليل اين خطر وجود دارد كه سقوط در فضاهاي داراي جمعيت انجام شود.
فضاپيماي روسيه هفته گذشته از پايگاه بايكونور قزاقستان پرتاب شد اما پس از دقايقي با مشكل مواجه شد. به دلايلي نامشخص، دو موتور كاوشگر "فوبوس گرانت" كه قرار بود پس از قرارگيري آن در مدار زمين روشن شده و فضاپيما را به سوي مريخ هدايت كند، هرگز روشن نشدند. همين مسئله موجب شد كه مركز كنترل زميني موقعيت و مسير حركت اين فضاپيما را گم كند
با ورود به اتمسفر زمين، اين كاوشگر روباتيك كه علاوه بر قطعات خود، محتوي 11 تن سوخت سمي است كاملا تجزيه مي شود و تنها تكه هاي آن به زمين مي رسد. اين سقوط احتمالي، نگراني هايي را هم ايجاد كرده است زيرا كاوشگر حاوي سوخت هيدروزيني بسيار سمي است. دولت آمريكا نگراني از احتمال آسيب ديدن انسانها از سوخت هيدروزيني را در تصميم اين دولت در سال 2008 براي نابودي يكي از ماهواره هايش كه در حال سقوط به اتمسفر زمين بود يادآوري كرده است. با اين همه بسياري از متخصصان فضايي در توضيح ميزان خطر وجود اين سوخت در فوبوس گرانت اعلام كرده اند احتمال سالم ماندن اين سوخت از ورود آتشين به اتمسفر زمين و فرود آن در منطقه اي پرجمعيت بسيار پايين است.
http://img.tebyan.net/big/1390/08/237201261002101581191532262337315920214443185.gif (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1390/08/3541561271492345792439510115776208190179.gif)
ديشهاي راديويي روسها براي دريافت سيگنالي از جانب اين كاوشگر، امواج راديويي را به سوي آن تابانده اند اما تاكنون هيچ پاسخي از آن دريافت نكرده اند. در اين ميان احتمال مشاركت ناسا هم وجود دارد و اين سازمان اعلام كرده با استفاده از شبكه فضاي عميق خود به كمك روسها خواهد رفت.
به گفته متخصصان تا زماني كه روسها نتوانند ارتباط خود را با كاوشگر برقرار كنند، گفتن اينكه مشكل اصلي چيست و احتمال نجات ماموريت وجود دارد يا نه، وجود نخواهد داشت. از اين رو در حال حاضر بهترين كار تلاش براي برقراري دوباره ارتباط با كاوشگر است. البته هنوز هيچ اعلام رسمي از سوي سازمان فضايي روسيه در اين مورد منتشر نشده، اما دنبال‌كنندگان غربي اين ماهواره مي‌گويند كه با سپري شدن 2 زمان برنامه‌ريزي شده براي روشن شدن موتورهاي ماهواره و خارج شدن آن از مدار زمين، ديگر اميدي به ادامه اين ماموريت نيست.
فوبوس گرانت كه به سمت "فوبوس"، يكي از بزرگترين قمرهاي مريخ پرتاب شد قرار بود پس از 20 سال روسيه را به عرصه تحقيقات فضايي بازگرداند. درحقيقت روسيه اميدوار بود تا با پرتاب اين كاوشگر در كنار رقيب قديمي خود آمريكا و رقباي جديدي چون چين و هند در تحقيقات فضايي شركت كند. اين اولين ماموريت بين سياره اي مسكو از سال 1988 بود. آخرين موفقيت روسيه در اين عرضه در سال 1986 و با پرتاب كاوشگر "وگا" براي تحقيق درباره سياره زهره و دنباله دار هالي انجام شد. از آن پس، آژانس فضايي اتحاد جماهير شوروي سابق و پس از آن روسيه با يك سري از حوادث و شكستها مواجه شد كه مهمترين آنها در سال 1996 و زماني رخ داد كه كاوشگر "مارس 96" به دليل نقص موشك حامل در اقيانوس آرام سقوط كرد. در همان سال امريكايي‌هاي موفق شدند مدارگرد "نقشه بردار سراسري مريخ" را با موفقيت به مدار مريخ برسانند.
البته اين ماموريت از جنبه‌ي ديگري نيز حايز اهميت بود چراكه بنا بود موشك حامل ماهواره روسي، "يينگئهو-1"، نخستين ماهواره‌ي چيني‌ها را نيز به مدار مريخ برساند. به جز اين دو، محفظه كوچكي از سوي انجمن سياره شناسي در اين ماموريت قرار گرفته بود كه شامل 10 گونه از ميكرو ارگانيزم‌ها بود تا به مريخ سفر كنند و دوباره به زمين برگردانده شوند.
http://img.tebyan.net/big/1390/08/124254123758581053653139231155131150163139.gif (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1390/08/16712112232601171395106175309127197249.gif)
قمر فوبوس جرمي سيب زميني شكل به درازاي 27 كيلومتر است كه احتمال مي‌رود سياركي به دام افتاده در جاذبه‌ي مريخ بوده باشد. بنا بود فوبوس گرانت پس از نشستن بر روي اين قمر، نمونه‌هايي از سنگ و خاك آن را به زمين برگرداند. بدين ترتيب كاوشگر روسي مي‌توانست اطلاعات ارزشمندي در مورد منشاء اين قمر در اختيار دانشمندان قرار دهد. انتطار مي‌رفت كاوشگر فوبوس گرانت در شهريور سال بعد به مدار مريخ برسد و در بهمن ماه بر روي قمر كوچك مريخ فرود آيد و پس از سي و سه ماه در مرداد 92 نمونه‌هاي جمع آوري شده از خاك آن را كه انتظار مي رفت حدود 200 گرم شود، به زمين بر گرداند.
دلايل زيادي براي مطالعه بر روي فوبوس وجود دارد. با اين وجود تا به حال فقط ماهواره‌هايي كه از نزديكي آن عبور كرده‌اند به بررسي قمر پرداخته‌اند. تراكم اين قمر بسيار كم است و گمان مي‌رود كه ساختاري متخلخل با فضاهاي خالي داشته باشد. برخي از دانشمندان بر اين باورند كه شايد اين قمر، تكه‌اي جدا شده از خود سياره باشد.
منبع: تبيان