Joseph Goebbels
16th November 2011, 05:20 PM
http://nojum.ir/files/apod/1111/111110.jpg
در سال 185 میلادی، ستاره‌شناسان چینی (http://en.wikipedia.org/wiki/Chinese_astronomy) ظهور ستاره‌ای جدید را در صورت‌واره نانمِن، بخشی از آسمان که در نقشه‌های امروزی ستارگان با ستاره های آلفا و بتا قنطورس مشخص می شود، ثبت کردند. گمان می‌شود که آن ستاره نوظهور، که برای ماه‌ها قابل مشاهده بوده، نخستین ابرنواختر ثبت شده (http://arxiv.org/abs/astro-ph/0301603) است. این ترکیب تصاویر با استفاده از طول موج های مختلف (http://coolcosmos.ipac.caltech.edu/cosmic_classroom/multiwavelength_astronomy/multiwavelength_astronomy/) تلسکوپ‌های ماهواره‌ای قرن بیست و یکم، شامل تابش X از XMM-نیوتون و چاندرا و تابش فروسرخ از اسپیتزر و WISE، نشان دهنده باقی مانده ابرنواختر RCW 86 (http://www.spitzer.caltech.edu/news/1324-ssc2011-09-NASA-Telescopes-Help-Solve-Ancient-Supernova-Mystery) است که مشخص شده است بقایای انفجاری ستاره ای (http://apod.nasa.gov/apod/ap060728.html) است. این منظره، با رنگ کاذب (http://www.spitzer.caltech.edu/images/4777-nhsc2011-09b-All-Eyes-on-Oldest-Recorded-Supernova) خود، گاز بین‌ستاره‌ای را که با موج شوک انفجار ابرنواختر داغ شده در انرژی‌های پرتو X (آبی و سبز) و انتشار غبار بین ستاره‌ای با دمایی سرد تر را در تابش فروسرخ (زرد و قرمز) نشان می‌دهد. فراوانی عنصر آهن و فقدان ستاره‌ای نوترونی یا تپ اختر در این بقایا نشان می‌دهد که ابرنواختر اصلی از نوع Ia بوده است. ابرنواختر های نوع Ia (http://en.wikipedia.org/wiki/Type_Ia_supernova) انفجار‌های هم‌جوشی هسته‌ای هستند که ستاره‌ی کوتوله‌ی سفیدی را، که موادش از هم‌نشینش در یک منظومه دوتایی ستاره ای یکپارچه شده، نابود می‌کنند. سنجش (http://apod.nasa.gov/apod/ap110430.html) شتاب‌های این شوک، که با اندازه‌گیری دماهای پوسته انتشاری پرتو X و غبار فروسرخ مشخص می‌شود، نشان می‌دهد که این بقایا با سرعت بسیار زیادی در حال گسترش در داخل یک حباب رقیق هستند که پیش از انفجار با منظومه‌ی کوتوله‌ای سفید به وجود آمده است. RCW 86 حدود 8200 سال نوری دورتر، در نزدیکی صفحه کهکشان راه شیری (http://apod.nasa.gov/apod/ap110520.html) خودمان قرار گرفته است و شعاع تقریبی آن 50 سال نوری است.
منبع :http://nojum.ir/fa/apod/111110.aspx (http://nojum.ir/fa/apod/111110.aspx)
در سال 185 میلادی، ستاره‌شناسان چینی (http://en.wikipedia.org/wiki/Chinese_astronomy) ظهور ستاره‌ای جدید را در صورت‌واره نانمِن، بخشی از آسمان که در نقشه‌های امروزی ستارگان با ستاره های آلفا و بتا قنطورس مشخص می شود، ثبت کردند. گمان می‌شود که آن ستاره نوظهور، که برای ماه‌ها قابل مشاهده بوده، نخستین ابرنواختر ثبت شده (http://arxiv.org/abs/astro-ph/0301603) است. این ترکیب تصاویر با استفاده از طول موج های مختلف (http://coolcosmos.ipac.caltech.edu/cosmic_classroom/multiwavelength_astronomy/multiwavelength_astronomy/) تلسکوپ‌های ماهواره‌ای قرن بیست و یکم، شامل تابش X از XMM-نیوتون و چاندرا و تابش فروسرخ از اسپیتزر و WISE، نشان دهنده باقی مانده ابرنواختر RCW 86 (http://www.spitzer.caltech.edu/news/1324-ssc2011-09-NASA-Telescopes-Help-Solve-Ancient-Supernova-Mystery) است که مشخص شده است بقایای انفجاری ستاره ای (http://apod.nasa.gov/apod/ap060728.html) است. این منظره، با رنگ کاذب (http://www.spitzer.caltech.edu/images/4777-nhsc2011-09b-All-Eyes-on-Oldest-Recorded-Supernova) خود، گاز بین‌ستاره‌ای را که با موج شوک انفجار ابرنواختر داغ شده در انرژی‌های پرتو X (آبی و سبز) و انتشار غبار بین ستاره‌ای با دمایی سرد تر را در تابش فروسرخ (زرد و قرمز) نشان می‌دهد. فراوانی عنصر آهن و فقدان ستاره‌ای نوترونی یا تپ اختر در این بقایا نشان می‌دهد که ابرنواختر اصلی از نوع Ia بوده است. ابرنواختر های نوع Ia (http://en.wikipedia.org/wiki/Type_Ia_supernova) انفجار‌های هم‌جوشی هسته‌ای هستند که ستاره‌ی کوتوله‌ی سفیدی را، که موادش از هم‌نشینش در یک منظومه دوتایی ستاره ای یکپارچه شده، نابود می‌کنند. سنجش (http://apod.nasa.gov/apod/ap110430.html) شتاب‌های این شوک، که با اندازه‌گیری دماهای پوسته انتشاری پرتو X و غبار فروسرخ مشخص می‌شود، نشان می‌دهد که این بقایا با سرعت بسیار زیادی در حال گسترش در داخل یک حباب رقیق هستند که پیش از انفجار با منظومه‌ی کوتوله‌ای سفید به وجود آمده است. RCW 86 حدود 8200 سال نوری دورتر، در نزدیکی صفحه کهکشان راه شیری (http://apod.nasa.gov/apod/ap110520.html) خودمان قرار گرفته است و شعاع تقریبی آن 50 سال نوری است.
منبع :http://nojum.ir/fa/apod/111110.aspx (http://nojum.ir/fa/apod/111110.aspx)