Joseph Goebbels
19th October 2011, 03:25 PM
http://nojum.ir/files/apod/1110/111013.jpg
این رخساره‌ی برجسته کیهانی (http://www.feraphotography.com/AM14/Ngc896.html) ابرهایی از گاز تابان و غبار کم فروغ (http://www-ssg.sr.unh.edu/ism/what1.html) را در IC 1795، ناحیه‌ای ستاره‌زا در شمال صورت فلکی ذات‌الکرسی نشان می‌دهد. این جرم که با NGC 896 نیز فهرست شده است، یک سحابی با جزئیاتی چشمگیر با رنگ قالب قرمز است که با استفاده از یک دوربین حساس و عکاسی‌های بلند مدت، از جمله داده‌های تصویری یک فیلتر باریک-گذر گرفته شده است. فیلتر باریک-گذر تنها پرتوی H-alpha (http://en.wikipedia.org/wiki/H-alpha) را، که در واقع نور قرمز اتم‌های هیدروژن است، عبور می‌دهد. یک اتم هیدروژن تحت تابش فرابنفش ستارگان پرانرژی جوان یونیزه شده و از حود پرتو منحصر به فرد H-alpha ساطع می‌کند، زیرا که تک الکترون آن پس گرفته شده و به سطح انرژی پایین‌تری منتقل شده است. IC 1795 که در آسمان از خوشه ستاره‌ای دوتایی (http://apod.nasa.gov/apod/ap101014.html) معروف برساوش دور نیست، خودش در نزدیکی IC 1805 یا سحابی قلب (http://apod.nasa.gov/apod/ap090214.html)، بخشی از مجتمع نواحی ستاره‌زا (http://www.atlasoftheuniverse.com/nebulae/ic1805.html) در لبه یک ابر بزرگ مولکولی، قرار گرفته است. مجموعه بزرگتر ستاره‌زا که فاصله آن تنها 6000 سال نوری است، در یکی از بازوهای مارپیچ کهکشان راه شیری (http://apod.nasa.gov/apod/ap080606.html) خودمان به نام بازوی برساووش گسترده شده است. با توجه به فاصله آن، این عکس می‌تواند در حدود 70 سال نوری از IC 1795 را در بر بگیرد.
http://nojum.ir/fa/apod/111013.aspx
این رخساره‌ی برجسته کیهانی (http://www.feraphotography.com/AM14/Ngc896.html) ابرهایی از گاز تابان و غبار کم فروغ (http://www-ssg.sr.unh.edu/ism/what1.html) را در IC 1795، ناحیه‌ای ستاره‌زا در شمال صورت فلکی ذات‌الکرسی نشان می‌دهد. این جرم که با NGC 896 نیز فهرست شده است، یک سحابی با جزئیاتی چشمگیر با رنگ قالب قرمز است که با استفاده از یک دوربین حساس و عکاسی‌های بلند مدت، از جمله داده‌های تصویری یک فیلتر باریک-گذر گرفته شده است. فیلتر باریک-گذر تنها پرتوی H-alpha (http://en.wikipedia.org/wiki/H-alpha) را، که در واقع نور قرمز اتم‌های هیدروژن است، عبور می‌دهد. یک اتم هیدروژن تحت تابش فرابنفش ستارگان پرانرژی جوان یونیزه شده و از حود پرتو منحصر به فرد H-alpha ساطع می‌کند، زیرا که تک الکترون آن پس گرفته شده و به سطح انرژی پایین‌تری منتقل شده است. IC 1795 که در آسمان از خوشه ستاره‌ای دوتایی (http://apod.nasa.gov/apod/ap101014.html) معروف برساوش دور نیست، خودش در نزدیکی IC 1805 یا سحابی قلب (http://apod.nasa.gov/apod/ap090214.html)، بخشی از مجتمع نواحی ستاره‌زا (http://www.atlasoftheuniverse.com/nebulae/ic1805.html) در لبه یک ابر بزرگ مولکولی، قرار گرفته است. مجموعه بزرگتر ستاره‌زا که فاصله آن تنها 6000 سال نوری است، در یکی از بازوهای مارپیچ کهکشان راه شیری (http://apod.nasa.gov/apod/ap080606.html) خودمان به نام بازوی برساووش گسترده شده است. با توجه به فاصله آن، این عکس می‌تواند در حدود 70 سال نوری از IC 1795 را در بر بگیرد.
http://nojum.ir/fa/apod/111013.aspx