Joseph Goebbels
19th October 2011, 03:20 PM
http://nojum.ir/files/apod/1110/111015.jpg
کهکشان مارپیچی باشکوه 4565NGC (http://www.seds.org/messier/xtra/ngc/n4565.html) از زمین از لبه دیده می شود. این کهکشان به دليل شکل باریکش با نام کهکشان سوزن (http://apod.nasa.gov/apod/ap990617.html) شناخته شده است. این جرم پرنور توقفگاهی برای رصدهای تلسکوپی در آسمان نیمکره شمالی است که در صورت فلکی کم نور و منظم گیسوی برنیکه (http://www.dibonsmith.com/com_con.htm) قرار دارد. این تصویر با کیفیت و رنگارنگ (http://bf-astro.com/ngc4565/ngc4565.htm) هسته برآمده مرکزی کهکشان را نشان می دهد. خطوط تیره گرد و غبار (http://apod.nasa.gov/apod/ap070729.html) صفحه نازک کهکشانیِ (http://apod.nasa.gov/apod/ap100225.html) 4565 NGCرا برش داده است. این میدان دید زیبا شامل مجموعه ای از کهکشانهای زمینه در کنار کهکشان 4562 NGC در پایین سمت راست مي‌شود. کهکشان 4565NGC در فاصله حدود 40 میلیون سال نوری (http://chandra.harvard.edu/photo/cosmic_distance.html) قرار دارد و 100 هزار سال نوری گسترش یافته است. با تلسکوپهای کوچک به آسانی دیده مي‌شود. شیفتگان آسمان (http://www.cloudynights.com/item.php?item_id=1059)، 4565NGC (http://www.noao.edu/outreach/aop/observers/n4565.html) را شاهکار برجسته آسمانی در نظر میگیرند كه مسيه آن را از دست داد (http://apod.nasa.gov/apod/ap080419.html).
http://nojum.ir/fa/apod/111015.aspx
کهکشان مارپیچی باشکوه 4565NGC (http://www.seds.org/messier/xtra/ngc/n4565.html) از زمین از لبه دیده می شود. این کهکشان به دليل شکل باریکش با نام کهکشان سوزن (http://apod.nasa.gov/apod/ap990617.html) شناخته شده است. این جرم پرنور توقفگاهی برای رصدهای تلسکوپی در آسمان نیمکره شمالی است که در صورت فلکی کم نور و منظم گیسوی برنیکه (http://www.dibonsmith.com/com_con.htm) قرار دارد. این تصویر با کیفیت و رنگارنگ (http://bf-astro.com/ngc4565/ngc4565.htm) هسته برآمده مرکزی کهکشان را نشان می دهد. خطوط تیره گرد و غبار (http://apod.nasa.gov/apod/ap070729.html) صفحه نازک کهکشانیِ (http://apod.nasa.gov/apod/ap100225.html) 4565 NGCرا برش داده است. این میدان دید زیبا شامل مجموعه ای از کهکشانهای زمینه در کنار کهکشان 4562 NGC در پایین سمت راست مي‌شود. کهکشان 4565NGC در فاصله حدود 40 میلیون سال نوری (http://chandra.harvard.edu/photo/cosmic_distance.html) قرار دارد و 100 هزار سال نوری گسترش یافته است. با تلسکوپهای کوچک به آسانی دیده مي‌شود. شیفتگان آسمان (http://www.cloudynights.com/item.php?item_id=1059)، 4565NGC (http://www.noao.edu/outreach/aop/observers/n4565.html) را شاهکار برجسته آسمانی در نظر میگیرند كه مسيه آن را از دست داد (http://apod.nasa.gov/apod/ap080419.html).
http://nojum.ir/fa/apod/111015.aspx