طلیعه طلا
14th October 2011, 06:16 AM
می خواهم زنده بمانم
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/animal_difence.jpg
جانوران طی زمانی طولانی راه‌های گوناگونی برای دور ماندن از دسترس شکارچيان به وجود آورده‌اند. پنهان ماندن يکی از بهترين راه‌ها برای زنده‌ماندن است.
ملخ سبزی که در چمنزار گشت می‌زند، از هم‌رنگ بودن خود با چمن‌ها سود می‌برد. دندان‌ها و چنگال‌های تيز هم به برخی جانوران کمک می‌کند مبارزه کنند.
گاهی نيز فرار کردن تنها چاره‌ی کار است. به هر حال، هر جانوری با هر روشی بايد تلاش کند در فهرست غذای جانوران ديگر قرار نگيرد.
استاد پنهان‌کاری
برخی جانوران شبيه جايی هستند که در آن‌جا زندگی می‌کنند. برای اين که ببينيم اين روش چگونه کار می‌کند، بهتر است به اين اژدهای دريايی برگ‌مانند نگاه کنيم.
شايد تا کنون نام چنين جانوری را نشنيده باشيد، اما بايد بدانيد که استاد پنهان‌کاری است. پوست بدن اژدهای دريايی مانند برگ است. اين پوست به جانور کمک
می‌کند که شبيه قطعه‌ای جلبک به نظر برسد. يک شکارچی گوشتخوار و گرسنه از هر چيزی که به جلبک شباهت داشته باشد، دوری می‌کند. پوست برگ‌مانند
بخشی از هنر پنهان‌کاری اژدهای دريايی است. باله‌های جانور نيز در پنهان‌کاری او نقش دارند. آن‌ها کوچک هستند و به آهستگی اژدها را در خلال آب به جلو می‌رانند.
از اين رو، اژدها به قطعه‌ای جلبک می‌ماند که شناور شده است.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/seadragon.jpg
دهان اژدهای دريايی پنهان‌کاری‌اش را کامل می‌کند. اين دهان به بخش ساقه‌مانند جلبک دريايی می‌ماند. حتی برگ‌های کوچکی در انتهای آن وجود دارد! اما
در حقيقت لوله‌ای است که مانند نی نوشابه عمل می‌کند و برای خوردن غذای مورد علاقه‌اش، شپش‌های دريايی، بسيار مناسب است.
انگشت‌نما شدن
اژدهای دريايی برگ‌مانند برای سالم ماندن به پنهان‌کاری روی آورده است. اما جانوران ديگری با به نمايش گذاشتن رنگ‌هايشان سالم می‌مانند. آن‌ها می‌خواهند
جانوران ديگر آن‌ها را ببينند. دانشمندان اين رنگ‌های روشن را رنگ‌های هوشدار دهنده می‌نامند. اين رنگ‌ها به شکارچيان می‌گويند که دور بمانيد. شايد شما
جانورانی را ديده باشيد که رنگ‌های هوشدار دهنده دارند. برای مثال، به حشره‌هايی فکر کنيد که در روزهای گرم کنار شما وزوز می‌کنند. وقتی يک مگس به شما
نزديک می‌شود، با مگس کش او را دور می‌کنيد. اما اگر يک حشره‌ی زرد رنگ روی صورت شما پرواز کند، چه می‌کنيد؟ آيا باز هم با مگس‌کش به جانش می‌افتيد؟
يا خودتان را از او دور می‌کنيد؟ درست حدس زديد. رنگ زرد يک رنگ هشدار دهنده است. اين رنگ به شما می‌گويد که حشره‌ی زرد رنگ ممکن است يک زنبور
خطرناک باشد. شما مناسب می‌دانيد که اين حشره‌ها را اذيت نکنيد. برخی ملخ‌ها رنگ‌های روشن خودشان را به نمايش می‌گذارند. تعدادی از آن‌ها قرمز و آبی هستند.
اين رنگ‌ها فقط درخشان نيستند. آن‌ها به شکارچی می‌گويند که دور بماند.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/grasshoper.jpg
البته، شکارچی‌ها گرسنه گاهی اين هشدار را ناديده می‌گيرند. آن‌ها به دنبال ملخ هم روان می‌شوند. اگر چنين شود، ملخ از دفاع پشتيبان استفاده می‌کند.
ملخ مقداری کف درست می‌کند. کف آن‌قدر بد مزه است که شکارچی از دنبال کردن ملخی دست می‌کشد.
به رنگ محيط درآمدن
بسياری از جانوران از رنگ‌ها برای جفت و جور شدن با جايی که در آن زندگی می‌کنند، بهره می‌برند. اين کار را استتار می‌گوييم. حتی برخی از جانوران رنگ خود
را با تغيير فصل تغيير می‌دهند. خرگوش کفش‌برفی در تابستان کرک‌های قهوه‌ای رنگ دارد. در اين صورت با رنگ پيرامون خود سازگار است. در پاييز، کرک‌های قهوه‌ای
خود را از دست می‌دهد و کرک‌های پرپشت سفيدی بر تن می‌کند. اين کرک‌ها با محيط برفی زمستان سازگار هستند و خرگوش را نيز گرم نگه می‌دارند.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/snowshoe.jpg
توپ زنده
رنگ به عنوان ابزار دفاعی برای همه‌ی جانوران مناسب نيست. جانوران ديگر روش‌های متفاوتی برای زنده ماندن در جهان وحش دارند. آرماديلو به هر نوع ابزار دفاعی
که بتواند داشته باشد، نياز دارد. اين جانور مورچه‌خوار دو فوت طول و 15 پوند وزن دارد. دندان‌های جانور نيز کوچک هستند. بنابراين، آرماديلو برای دفاع از خود حتی
نمی‌تواند گاز بگيرد. در عوض، آرماديلو پوشش زره‌مانند محکمی دارد. اين زره از صفحه‌های استخوانی درست شده است. زره بدن جانور را از آسيب ديدن و کبود
شدن محافظت می‌کند. به علاوه، خوردن آن را برای شکارچيان بسيار سخت می‌کند. البته، آرماديلو فقط به زره خود وابسته نيست، بلکه ترفندهای ديگری هم دارد.
وقتی يک آرماديلو به يک جانور شکارچی برخورد می‌کند، نخست تلاش می‌کند فرار کند. آرماديلوی زخمی برای رسيدن به لانه‌ی زير‌زمينی‌اش خيز بر می‌دارد. اما
اين آغاز کار است. اگر يک آرماديلوی زره‌دار نتواند فرار کند، درون پوشش سخت خود پنهان می‌شود. نخست دست و پای خود را درون آن جای می‌دهد. سپس
پوشش را به دور خود جمع می‌کند. در نهايت شکارچی با يک توپ زنده اما نفوذ ناپذير رو به رو می شود. بيش‌تر شکارچيان گرسنه نمی‌داند آرماديلوی توپ شده را
چگونه بخورند. آن‌ها ممکن است سيخونکی به آن بزنند يا حتی اندکی با آن توپ بازی کنند! اما آن‌ها نمی‌توانند قطعه‌ی خوشمزه‌ای از آن را بخورند.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/armadillo.jpg
سوسمار لاف‌زن
سوسمار يقه‌دار مانند آرماديلو تلاش می‌کند پس از برخورد با شکارچی فرار کند. اين سوسمار بالای درخت می‌رود يا روی پاهای عقب جست و خيز می‌کند
و با شتاب به عمق جنگل فرار می‌کند. اما اين شيوه هميشه کارساز نيست. گاهی سوسمار فرصت فرار کردن پيدا نمی‌کند. در اين صورت، تلاش می‌کند با
لاف‌زدن نشان بدهد که شکار خوشمزه‌ای نيست. نشان می‌دهد بزرگ‌تری از چيزی است که به واقع هست. حتی نشان می‌هد که بسيار خشن و بسيار بد است!
سوسمار دهانش را تا اندازه‌ای که امکان دارد، باز می‌کند. پوست دور گردنش باد می‌کند و شبيه چتر می‌شود. فش‌فش می‌کند و دم درازش را مانند شلاق به
زمين می‌زند. اين کارها باعث می‌شود سوسمار بزرگ‌تر و خشن‌تر از آن چيزی که هست، به نظر آيد. اين ترفند به طور معمول کارساز می‌افتد و برخی از شکارچيان
را فراری می‌دهد. جانوران ديگر ممکن است زياد نترسند، اما بهتر می‌دانند که در پی غذاهای ديگری باشند. تعداد اندکی از جانوران می‌خواهند که با اين موجود به
ظاهر افسار گسيخته ور بروند. در هر صورت، اين سوسمار برنده است و زنده می‌ماند تا حشره‌ها و عنکبوت‌های خوشمزه را بخورد.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/FrilledLizard.jpg
با هم بودن
بسياری از ماهی‌ها در گروه‌هايی زندگی می‌کنند که دانشمندان به آن‌ها مدرسه( school ) می‌گويند. آن‌ها مانند شما دانش‌آموزان می‌دانند که اگر با هم باشند،
در امان هستند. با نخستين نشانه‌ی خطر، ماهی‌های يک مدرسه تا جايی که امکان دارد به هم نزديک می‌شوند و کنار هم شنا می‌کنند. سپس کل مدرسه هماهنگ
با هم پيچش‌ها و چرخش‌هايی انجام می‌دهد. اين حرکت‌ها کار را بر شکارچيان سخت می‌کند و آن‌ها نمی‌دانند از ميان اين همه ماهی کدام يک را شکار کنند.
جانوران ديگری نيز با ماندن در کنار هم از دست شکارچيان در امان می‌مانند. شکارچيان نمی‌توانند يکی را در ميان يک گروه ببينند.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/fishschooling.jpg
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/animal_difence.jpg
جانوران طی زمانی طولانی راه‌های گوناگونی برای دور ماندن از دسترس شکارچيان به وجود آورده‌اند. پنهان ماندن يکی از بهترين راه‌ها برای زنده‌ماندن است.
ملخ سبزی که در چمنزار گشت می‌زند، از هم‌رنگ بودن خود با چمن‌ها سود می‌برد. دندان‌ها و چنگال‌های تيز هم به برخی جانوران کمک می‌کند مبارزه کنند.
گاهی نيز فرار کردن تنها چاره‌ی کار است. به هر حال، هر جانوری با هر روشی بايد تلاش کند در فهرست غذای جانوران ديگر قرار نگيرد.
استاد پنهان‌کاری
برخی جانوران شبيه جايی هستند که در آن‌جا زندگی می‌کنند. برای اين که ببينيم اين روش چگونه کار می‌کند، بهتر است به اين اژدهای دريايی برگ‌مانند نگاه کنيم.
شايد تا کنون نام چنين جانوری را نشنيده باشيد، اما بايد بدانيد که استاد پنهان‌کاری است. پوست بدن اژدهای دريايی مانند برگ است. اين پوست به جانور کمک
می‌کند که شبيه قطعه‌ای جلبک به نظر برسد. يک شکارچی گوشتخوار و گرسنه از هر چيزی که به جلبک شباهت داشته باشد، دوری می‌کند. پوست برگ‌مانند
بخشی از هنر پنهان‌کاری اژدهای دريايی است. باله‌های جانور نيز در پنهان‌کاری او نقش دارند. آن‌ها کوچک هستند و به آهستگی اژدها را در خلال آب به جلو می‌رانند.
از اين رو، اژدها به قطعه‌ای جلبک می‌ماند که شناور شده است.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/seadragon.jpg
دهان اژدهای دريايی پنهان‌کاری‌اش را کامل می‌کند. اين دهان به بخش ساقه‌مانند جلبک دريايی می‌ماند. حتی برگ‌های کوچکی در انتهای آن وجود دارد! اما
در حقيقت لوله‌ای است که مانند نی نوشابه عمل می‌کند و برای خوردن غذای مورد علاقه‌اش، شپش‌های دريايی، بسيار مناسب است.
انگشت‌نما شدن
اژدهای دريايی برگ‌مانند برای سالم ماندن به پنهان‌کاری روی آورده است. اما جانوران ديگری با به نمايش گذاشتن رنگ‌هايشان سالم می‌مانند. آن‌ها می‌خواهند
جانوران ديگر آن‌ها را ببينند. دانشمندان اين رنگ‌های روشن را رنگ‌های هوشدار دهنده می‌نامند. اين رنگ‌ها به شکارچيان می‌گويند که دور بمانيد. شايد شما
جانورانی را ديده باشيد که رنگ‌های هوشدار دهنده دارند. برای مثال، به حشره‌هايی فکر کنيد که در روزهای گرم کنار شما وزوز می‌کنند. وقتی يک مگس به شما
نزديک می‌شود، با مگس کش او را دور می‌کنيد. اما اگر يک حشره‌ی زرد رنگ روی صورت شما پرواز کند، چه می‌کنيد؟ آيا باز هم با مگس‌کش به جانش می‌افتيد؟
يا خودتان را از او دور می‌کنيد؟ درست حدس زديد. رنگ زرد يک رنگ هشدار دهنده است. اين رنگ به شما می‌گويد که حشره‌ی زرد رنگ ممکن است يک زنبور
خطرناک باشد. شما مناسب می‌دانيد که اين حشره‌ها را اذيت نکنيد. برخی ملخ‌ها رنگ‌های روشن خودشان را به نمايش می‌گذارند. تعدادی از آن‌ها قرمز و آبی هستند.
اين رنگ‌ها فقط درخشان نيستند. آن‌ها به شکارچی می‌گويند که دور بماند.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/grasshoper.jpg
البته، شکارچی‌ها گرسنه گاهی اين هشدار را ناديده می‌گيرند. آن‌ها به دنبال ملخ هم روان می‌شوند. اگر چنين شود، ملخ از دفاع پشتيبان استفاده می‌کند.
ملخ مقداری کف درست می‌کند. کف آن‌قدر بد مزه است که شکارچی از دنبال کردن ملخی دست می‌کشد.
به رنگ محيط درآمدن
بسياری از جانوران از رنگ‌ها برای جفت و جور شدن با جايی که در آن زندگی می‌کنند، بهره می‌برند. اين کار را استتار می‌گوييم. حتی برخی از جانوران رنگ خود
را با تغيير فصل تغيير می‌دهند. خرگوش کفش‌برفی در تابستان کرک‌های قهوه‌ای رنگ دارد. در اين صورت با رنگ پيرامون خود سازگار است. در پاييز، کرک‌های قهوه‌ای
خود را از دست می‌دهد و کرک‌های پرپشت سفيدی بر تن می‌کند. اين کرک‌ها با محيط برفی زمستان سازگار هستند و خرگوش را نيز گرم نگه می‌دارند.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/snowshoe.jpg
توپ زنده
رنگ به عنوان ابزار دفاعی برای همه‌ی جانوران مناسب نيست. جانوران ديگر روش‌های متفاوتی برای زنده ماندن در جهان وحش دارند. آرماديلو به هر نوع ابزار دفاعی
که بتواند داشته باشد، نياز دارد. اين جانور مورچه‌خوار دو فوت طول و 15 پوند وزن دارد. دندان‌های جانور نيز کوچک هستند. بنابراين، آرماديلو برای دفاع از خود حتی
نمی‌تواند گاز بگيرد. در عوض، آرماديلو پوشش زره‌مانند محکمی دارد. اين زره از صفحه‌های استخوانی درست شده است. زره بدن جانور را از آسيب ديدن و کبود
شدن محافظت می‌کند. به علاوه، خوردن آن را برای شکارچيان بسيار سخت می‌کند. البته، آرماديلو فقط به زره خود وابسته نيست، بلکه ترفندهای ديگری هم دارد.
وقتی يک آرماديلو به يک جانور شکارچی برخورد می‌کند، نخست تلاش می‌کند فرار کند. آرماديلوی زخمی برای رسيدن به لانه‌ی زير‌زمينی‌اش خيز بر می‌دارد. اما
اين آغاز کار است. اگر يک آرماديلوی زره‌دار نتواند فرار کند، درون پوشش سخت خود پنهان می‌شود. نخست دست و پای خود را درون آن جای می‌دهد. سپس
پوشش را به دور خود جمع می‌کند. در نهايت شکارچی با يک توپ زنده اما نفوذ ناپذير رو به رو می شود. بيش‌تر شکارچيان گرسنه نمی‌داند آرماديلوی توپ شده را
چگونه بخورند. آن‌ها ممکن است سيخونکی به آن بزنند يا حتی اندکی با آن توپ بازی کنند! اما آن‌ها نمی‌توانند قطعه‌ی خوشمزه‌ای از آن را بخورند.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/armadillo.jpg
سوسمار لاف‌زن
سوسمار يقه‌دار مانند آرماديلو تلاش می‌کند پس از برخورد با شکارچی فرار کند. اين سوسمار بالای درخت می‌رود يا روی پاهای عقب جست و خيز می‌کند
و با شتاب به عمق جنگل فرار می‌کند. اما اين شيوه هميشه کارساز نيست. گاهی سوسمار فرصت فرار کردن پيدا نمی‌کند. در اين صورت، تلاش می‌کند با
لاف‌زدن نشان بدهد که شکار خوشمزه‌ای نيست. نشان می‌دهد بزرگ‌تری از چيزی است که به واقع هست. حتی نشان می‌هد که بسيار خشن و بسيار بد است!
سوسمار دهانش را تا اندازه‌ای که امکان دارد، باز می‌کند. پوست دور گردنش باد می‌کند و شبيه چتر می‌شود. فش‌فش می‌کند و دم درازش را مانند شلاق به
زمين می‌زند. اين کارها باعث می‌شود سوسمار بزرگ‌تر و خشن‌تر از آن چيزی که هست، به نظر آيد. اين ترفند به طور معمول کارساز می‌افتد و برخی از شکارچيان
را فراری می‌دهد. جانوران ديگر ممکن است زياد نترسند، اما بهتر می‌دانند که در پی غذاهای ديگری باشند. تعداد اندکی از جانوران می‌خواهند که با اين موجود به
ظاهر افسار گسيخته ور بروند. در هر صورت، اين سوسمار برنده است و زنده می‌ماند تا حشره‌ها و عنکبوت‌های خوشمزه را بخورد.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/FrilledLizard.jpg
با هم بودن
بسياری از ماهی‌ها در گروه‌هايی زندگی می‌کنند که دانشمندان به آن‌ها مدرسه( school ) می‌گويند. آن‌ها مانند شما دانش‌آموزان می‌دانند که اگر با هم باشند،
در امان هستند. با نخستين نشانه‌ی خطر، ماهی‌های يک مدرسه تا جايی که امکان دارد به هم نزديک می‌شوند و کنار هم شنا می‌کنند. سپس کل مدرسه هماهنگ
با هم پيچش‌ها و چرخش‌هايی انجام می‌دهد. اين حرکت‌ها کار را بر شکارچيان سخت می‌کند و آن‌ها نمی‌دانند از ميان اين همه ماهی کدام يک را شکار کنند.
جانوران ديگری نيز با ماندن در کنار هم از دست شکارچيان در امان می‌مانند. شکارچيان نمی‌توانند يکی را در ميان يک گروه ببينند.
http://www.jazirehdanesh.com/files/koodakan/pages/animal/fishschooling.jpg