Rez@ee
11th October 2011, 10:22 AM
http://images.seemorgh.com/iContent2/Files/115213.jpg
سايت اسپيس در مقاله‌ای، به معرفی برخی از عجيب‌ترين و در عين حال جالب‌ترين واقعيت‌ها در مورد جهانی كه در آن زندگی ميیكنيم، پرداخته است.
ایسنا: از انبساط و شتاب جهان گرفته تا ماده و انرژی تاریك آن، ستاره‌شناسان هر روز با عجایب و شگفت‌های بیشتری از این منبع ناشناخته‌ها روبه‌رو می‌شوند.
سایت اسپیس در مقاله‌ای، به معرفی برخی از عجیب‌ترین و در عین حال جالب‌ترین واقعیت‌ها در مورد جهانی كه در آن زندگی می‌كنیم، پرداخته است.
جهان، بسیار پیراست
جهان در پس واقعه مهبانگ (انفجار بزرگ) در حدود 13.7 میلیارد سال پیش با اختلاف حدود 130 میلیون سال بوجود آمده است.
ستاره‌شناسان این رقم را با اندازه‌گیری تركیبات چگال ماده و انرژی در جهان محاسبه كرده‌اند كه آنها را قادر به تعیین میزان سرعت گسترش جهان در گذشته می‌كند. در نتیجه، این محققان توانسته‌اند محدوده زمانی وقوع مهبانگ را تعیین كنند. زمان میان آن انفجار و اكنون می‌تواند سن جهان را رقم بزند.
جهان رو به گسترش است
در دهه 1920، ادوین هابل، ستاره‌شناس آمریكایی موفق به كشف ایستا نبودن جهان و رو به گستردگی آن شد. اما تصور محققان در آن زمان این بود كه گرانش ماده در جهان موجب آهستگی این انبساط شده یا حتی با آن تعارض پیدا می‌كند.
در سال 1998، تلسكوپ فضایی هابل به بررسی ابرنواخترهای بسیار دور پرداخته و كشف كرد كه در دورانی خیلی دور، جهان با سرعت بسیار كمتری از امروز در حال گسترش بوده است. این كشف گیج‌كننده موید این نكته بود كه یك نیروی غیر قابل توضیح موسوم به انرژی تاریك، به هدایت گسترش رو به شتاب جهان می‌پردازد.
در حالی كه انرژی تاریك بر اساس تصورات همان نیروی بیگانه است كه كیهان را با سرعتی رو به رشد از هم جدا می‌كند، این نیرو به دلیل دشواری شناسایی آن توسط دانشمندان، هنوز یكی از بزرگترین اسرار دنیای علم باقی مانده است.
رشد ناگهانی جهان در حال شتاب گرفتن است
انرژی تاریك نه تنها به عنوان عامل گسترده شدن جهان معین شده، بلكه این انبساط با وجود این عامل با شتاب نیز روبه‌روست.
این واقعیت، جایزه نوبل فیزیك امسال را برای سه دانشمند كاشف آن به ارمغان آورد. این جایزه معتبر امسال در صد و چهارمین نوبت خود به طور مشترك به شائول پروموتر، برایان اشمیت و آدام رایس اعطا شد.
در سال 1998 دو تیم از ستاره شناسان كه این دانشمندان رهبری آنها را بر عهده داشتند، اعلام كردند كه جهان نه تنها رو به گسترش بوده، بلكه گسترش آن رو به شتاب نیز هست. به گفته محققان، هر چه فاصله كهكشان از زمین بیشتر باشد، شتاب دورشدن آن بیشتر است.
شتاب جهان همچنین نظریه نسبیت عام آلبرت انیشتن را تایید كرد و اخیرا دانشمندان به احیای ثابت کیهانی این دانشمند بزرگ برای توضیح انرژی تاریك كه به نظر با گرانش مقابله كرده و عامل انبساط و سرعت آن در جهان است، پرداخته‌اند.
امكان مسطح بودن جهان
شكل جهان تحت تاثیر اتفاقات بین كشش گرانشی (بسته به تراكم ماده در جهان) و سرعت انبساط قرار دارد. تراكم جهان از یك ارزش بحرانی خاص فراتر می‌رود، از این رو جهان مانند سطح یك كره، «بسته» است. این بدان معنی است كه جهان نامحدود نبوده بلكه پایانی هم ندارد. در این حالت، جهان سرانجام گسترش را متوقف كرده و در واقعه‌ای موسوم به «مه‌رمب (ویرانش فرجامین گیتی)» در خود فرو می‌ریزد.
اگر تراكم جهان از ارزش تراكم بحرانی كمتر باشد، پس شكل جهان مانند سطح یك زین، «باز» بوده و در این حالت جهان بدون محدویت به گسترش همیشگی خود به سوی بی‌نهایت ادامه خواهد داد.
اگر تراكم جهان دقیقا با تراكم بحرانی برابر باشد، پس هندسه جهان مانند یك برگه كاغذ، «مسطح» بوده و بدون محدودیت به گسترش ادامه می‌دهد؛ اما پس از مقدار بی‌نهایتی از زمان، سرعت گسترش به آهستگی به صفر نزدیك می‌شود.
سنجشهای اخیر بر این تاكید دارد كه جهان با دو درصد احتمال خطا، مسطح است.
جهان پر از چیزهای نامرئی است
جهان از چیزهای نادیدنی لبریز است. در حقیقت، سیارات، ستارگان و كهكشانها كه قابل مشاهده‌اند، تنها چهار درصد جهان را تشكیل می‌دهند. بقیه 96 درصد از موادی تشكیل شده كه به راحتی قابل درك یا مشاهده نیستند.
این مواد گریزان موسوم به ماده و انرژی تاریك، تاكنون شناسایی نشده‌اند، اما ستاره‌شناسان اساس وجود آنها را با تاثیر گرانشی آنها بر روی ماده معمولی قرار می‌دهند.
- جهان از پژواكی از تولد خود برخوردار است
زمینه ریزموج كیهانی از پژواكهای نوری بجا مانده از مهبانگ در 13.7 میلیارد سال قبل ساخته شده است. این یادگار مهبانگ مانند یك چادر برجسته از پرتو در اطراف جهان باقی مانده است.
ماموریت پلانك سازمان فضایی اروپا به طراحی نقشه‌ای از كل آسمان درنور ریز موج پرداخته تا نشانه‌های جدید را از چگونگی آغاز جهان بدست بیاورد. رصدهای پلانك جزء دقیق‌ترین دیدگاه‌ها از زمینه ریزموج كیهانی بوده كه تاكنون بدست آمده است.
دانشمندان امیدوارند كه با استفاده از این داده‌ها به سؤالات خود در مورد جهان و اتفاقات پس از مهبانگ پاسخ دهند.
احتمال وجود جهانهای بیشتر
ایده امكان وجود جهانهای دیگر از یك نظریه موسوم به تورم ابدی بوجود آمده است. بر اساس این نظریه، كمی پس از مهبانگ، زمان و فضا در سرعت‌های مختلف در مكانهای مختلف گسترش پیدا كردند. این مسأله منجر به رشد جهانهای حبابی شده كه ممكن است با قوانین فیزیكی خاص خود اداره شوند.
این مفهوم بسیار جنجال‌برانگیز بوده و تا چندی پیش كاملا فرضی تصور می‌شد؛ اما اخیرا بررسی‌های بیشتری بر روی نشانه‌های فیزیكی از فرضیه چندجهانی در زمینه ریزموج كیهانی انجام شده است.
اگرچه دانشمندان به دنبال نشانه‌ای از برخورد جهانهای حبابی، به بررسی رصدهای موجود از زمینه ریزموج کیهانی پرداخته‌اند، اما تاكنون موفق به یافتن نشانه جالبی نشده‌اند. به گفته محققان، در صورت وجود چنین برخوردی، احتمالا یك طرح گرد در زمینه كیهانی باقی خواهد ماند.
گردآوری:گروه خبر سیمرغ
سايت اسپيس در مقاله‌ای، به معرفی برخی از عجيب‌ترين و در عين حال جالب‌ترين واقعيت‌ها در مورد جهانی كه در آن زندگی ميیكنيم، پرداخته است.
ایسنا: از انبساط و شتاب جهان گرفته تا ماده و انرژی تاریك آن، ستاره‌شناسان هر روز با عجایب و شگفت‌های بیشتری از این منبع ناشناخته‌ها روبه‌رو می‌شوند.
سایت اسپیس در مقاله‌ای، به معرفی برخی از عجیب‌ترین و در عین حال جالب‌ترین واقعیت‌ها در مورد جهانی كه در آن زندگی می‌كنیم، پرداخته است.
جهان، بسیار پیراست
جهان در پس واقعه مهبانگ (انفجار بزرگ) در حدود 13.7 میلیارد سال پیش با اختلاف حدود 130 میلیون سال بوجود آمده است.
ستاره‌شناسان این رقم را با اندازه‌گیری تركیبات چگال ماده و انرژی در جهان محاسبه كرده‌اند كه آنها را قادر به تعیین میزان سرعت گسترش جهان در گذشته می‌كند. در نتیجه، این محققان توانسته‌اند محدوده زمانی وقوع مهبانگ را تعیین كنند. زمان میان آن انفجار و اكنون می‌تواند سن جهان را رقم بزند.
جهان رو به گسترش است
در دهه 1920، ادوین هابل، ستاره‌شناس آمریكایی موفق به كشف ایستا نبودن جهان و رو به گستردگی آن شد. اما تصور محققان در آن زمان این بود كه گرانش ماده در جهان موجب آهستگی این انبساط شده یا حتی با آن تعارض پیدا می‌كند.
در سال 1998، تلسكوپ فضایی هابل به بررسی ابرنواخترهای بسیار دور پرداخته و كشف كرد كه در دورانی خیلی دور، جهان با سرعت بسیار كمتری از امروز در حال گسترش بوده است. این كشف گیج‌كننده موید این نكته بود كه یك نیروی غیر قابل توضیح موسوم به انرژی تاریك، به هدایت گسترش رو به شتاب جهان می‌پردازد.
در حالی كه انرژی تاریك بر اساس تصورات همان نیروی بیگانه است كه كیهان را با سرعتی رو به رشد از هم جدا می‌كند، این نیرو به دلیل دشواری شناسایی آن توسط دانشمندان، هنوز یكی از بزرگترین اسرار دنیای علم باقی مانده است.
رشد ناگهانی جهان در حال شتاب گرفتن است
انرژی تاریك نه تنها به عنوان عامل گسترده شدن جهان معین شده، بلكه این انبساط با وجود این عامل با شتاب نیز روبه‌روست.
این واقعیت، جایزه نوبل فیزیك امسال را برای سه دانشمند كاشف آن به ارمغان آورد. این جایزه معتبر امسال در صد و چهارمین نوبت خود به طور مشترك به شائول پروموتر، برایان اشمیت و آدام رایس اعطا شد.
در سال 1998 دو تیم از ستاره شناسان كه این دانشمندان رهبری آنها را بر عهده داشتند، اعلام كردند كه جهان نه تنها رو به گسترش بوده، بلكه گسترش آن رو به شتاب نیز هست. به گفته محققان، هر چه فاصله كهكشان از زمین بیشتر باشد، شتاب دورشدن آن بیشتر است.
شتاب جهان همچنین نظریه نسبیت عام آلبرت انیشتن را تایید كرد و اخیرا دانشمندان به احیای ثابت کیهانی این دانشمند بزرگ برای توضیح انرژی تاریك كه به نظر با گرانش مقابله كرده و عامل انبساط و سرعت آن در جهان است، پرداخته‌اند.
امكان مسطح بودن جهان
شكل جهان تحت تاثیر اتفاقات بین كشش گرانشی (بسته به تراكم ماده در جهان) و سرعت انبساط قرار دارد. تراكم جهان از یك ارزش بحرانی خاص فراتر می‌رود، از این رو جهان مانند سطح یك كره، «بسته» است. این بدان معنی است كه جهان نامحدود نبوده بلكه پایانی هم ندارد. در این حالت، جهان سرانجام گسترش را متوقف كرده و در واقعه‌ای موسوم به «مه‌رمب (ویرانش فرجامین گیتی)» در خود فرو می‌ریزد.
اگر تراكم جهان از ارزش تراكم بحرانی كمتر باشد، پس شكل جهان مانند سطح یك زین، «باز» بوده و در این حالت جهان بدون محدویت به گسترش همیشگی خود به سوی بی‌نهایت ادامه خواهد داد.
اگر تراكم جهان دقیقا با تراكم بحرانی برابر باشد، پس هندسه جهان مانند یك برگه كاغذ، «مسطح» بوده و بدون محدودیت به گسترش ادامه می‌دهد؛ اما پس از مقدار بی‌نهایتی از زمان، سرعت گسترش به آهستگی به صفر نزدیك می‌شود.
سنجشهای اخیر بر این تاكید دارد كه جهان با دو درصد احتمال خطا، مسطح است.
جهان پر از چیزهای نامرئی است
جهان از چیزهای نادیدنی لبریز است. در حقیقت، سیارات، ستارگان و كهكشانها كه قابل مشاهده‌اند، تنها چهار درصد جهان را تشكیل می‌دهند. بقیه 96 درصد از موادی تشكیل شده كه به راحتی قابل درك یا مشاهده نیستند.
این مواد گریزان موسوم به ماده و انرژی تاریك، تاكنون شناسایی نشده‌اند، اما ستاره‌شناسان اساس وجود آنها را با تاثیر گرانشی آنها بر روی ماده معمولی قرار می‌دهند.
- جهان از پژواكی از تولد خود برخوردار است
زمینه ریزموج كیهانی از پژواكهای نوری بجا مانده از مهبانگ در 13.7 میلیارد سال قبل ساخته شده است. این یادگار مهبانگ مانند یك چادر برجسته از پرتو در اطراف جهان باقی مانده است.
ماموریت پلانك سازمان فضایی اروپا به طراحی نقشه‌ای از كل آسمان درنور ریز موج پرداخته تا نشانه‌های جدید را از چگونگی آغاز جهان بدست بیاورد. رصدهای پلانك جزء دقیق‌ترین دیدگاه‌ها از زمینه ریزموج كیهانی بوده كه تاكنون بدست آمده است.
دانشمندان امیدوارند كه با استفاده از این داده‌ها به سؤالات خود در مورد جهان و اتفاقات پس از مهبانگ پاسخ دهند.
احتمال وجود جهانهای بیشتر
ایده امكان وجود جهانهای دیگر از یك نظریه موسوم به تورم ابدی بوجود آمده است. بر اساس این نظریه، كمی پس از مهبانگ، زمان و فضا در سرعت‌های مختلف در مكانهای مختلف گسترش پیدا كردند. این مسأله منجر به رشد جهانهای حبابی شده كه ممكن است با قوانین فیزیكی خاص خود اداره شوند.
این مفهوم بسیار جنجال‌برانگیز بوده و تا چندی پیش كاملا فرضی تصور می‌شد؛ اما اخیرا بررسی‌های بیشتری بر روی نشانه‌های فیزیكی از فرضیه چندجهانی در زمینه ریزموج كیهانی انجام شده است.
اگرچه دانشمندان به دنبال نشانه‌ای از برخورد جهانهای حبابی، به بررسی رصدهای موجود از زمینه ریزموج کیهانی پرداخته‌اند، اما تاكنون موفق به یافتن نشانه جالبی نشده‌اند. به گفته محققان، در صورت وجود چنین برخوردی، احتمالا یك طرح گرد در زمینه كیهانی باقی خواهد ماند.
گردآوری:گروه خبر سیمرغ