PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : سروده عارف قزوینی در وصف اشوزرتشت



Majid_GC
29th September 2011, 11:53 AM
نویسنده : انی کاظمی (http://tarikhema.ir/author/eni/) عارف قزوینی شاعر (http://tarikhema.ir/words/%d8%b4%d8%a7%d8%b9%d8%b1/) گرانقدر ایران (http://tarikhema.ir/words/%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86/) در سده پیش و در دوران قاجاریه به دنیا آمد و از جمله شاعران علاقه‌مند به فرهنگ (http://tarikhema.ir/words/%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af/) ایران (http://tarikhema.ir/words/%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86/) به شمار می‌آید. این شاعر (http://tarikhema.ir/words/%d8%b4%d8%a7%d8%b9%d8%b1/) ارجمند و دوستدار ایران (http://tarikhema.ir/words/%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86/)‌زمین، شعر (http://tarikhema.ir/words/%d8%b4%d8%b9%d8%b1/) زیبایی دارد که در وصف اشوزرتشت سروده است.
http://tarikhema.ir/wp-content/uploads/2011/01/aref-qazvini.jpg
زرتـشـت به‌نام آن‌که در شانش کتاب است
چــراغ راه دیـنــش آفتــاب اســت
مـــهیـــن دســتور دربــار خـدایـی
شــــــرف بخــش نـــژاد آریــــایـی
دوتا گــــردیده چـــرخ پیـر را پشت
پی پـــوزش بـه پیـش نام زرتشـت
بــه زیــر سـایـه نـامــش تــوانـــی
رسـید از نــو بـه دور باســتانــــی
ز هــاتف بشــنود هر کس پیامش
چو عـارف جان کند قربـان نامــش
شـفق چون سر زند هر بامـدادش
پی تـــعظیم خـور، شــادم بیـادش
چومن‌ گر‌دوست‌داری‌کشور‌خویش
ستایــش بایــدت پیـغمبر خویــش
بــه ایمــــانی ره بیــگانــه جویــی
رها کن، تا بــه کی بــی آبـــرویی
به قرن بیـست گـــــر در بنــد آیی
همان به، دیـن بـــهدینان گـــرایی
به‌چشم عقل، آن‌دین‌را فروغ‌است
که خود بنیـان کن دیـو دورغ است
چون دین کردارش و گـفتـار و پندار
نـکو شـد بـهـتر از یـک دیــن پــندار
در آتشـــکده دل بر تــــو بــاز است
درآ کاین خانه سـوز و گــداز اسـت
هر آن دل کـه نباشـد شعـلـه‌افروز
به حال ملک و ملت نیست دلـسوز
در این آتــش اگـــر مامــن گزیــنـی
گلستـان چـون خلیل، ایران (http://tarikhema.ir/words/%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86/) ببینی
دراین‌کشورچو‌شد‌این‌شعل ه‌خاموش
فتـــادی دیگ مــلیت هـم از جوش
تو را این آتش اسباب نجــات است
در این آتش، نهان آب حیـات است
چنان یکسـر سراپای مرا سـوخـت
که باید ســـوختن را از مـن آموخت
اگرچه ازمن به‌جز‌خاکستری‌نیست
برای گــرمی یک قرن کافی اسـت
چو انــدر خاک خــفتم زود یــا دیـــر
توانی‌‌‌‌‌‌‌‌جست از‌آن‌خاکستـر، اکسیر
بـه دنیـا بس همــین یک افتـــخـارم
کــه یـــک ایــــرانـــــی والاتبـ‌‌ـــــارم
به خون دل نیم زین زیسـت، شادم
که زردشتـــی بـــود خــون و نـژادم
در دل باز چــــون گـــوش تـــو و راه
بــــود مســـدود، بـاید قصـه کـوتــاه
کنونت نیـست چون گوش شـنفتن
مـرا هـــم گفتـــه‌هـا بـایـد نـهفــتن
بسی اســـرار در دل مانده مسـتور
کـــه بـی تـردید بـایســتی بـرم گور

منبع: وبسایت تاریخ و تمدن جهان باستان

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد