diamonds55
17th January 2009, 04:19 PM
http://khabaronline.ir/images/position1/2009/1/zombieclose.jpg
پیشنهاد طرح نوسازی تلویزیون‌های فرسوده! (http://khabaronline.ir/news-2264.aspx)
فناوری - حامیان محیط‌زیست در تلاشند تولیدکنندگان لوازم الکترونیکی را وادار کنند محصولاتشان را بعد از کهنه‌شدن پس بگیرند
ائتلاف پس‌دهندگان لوازم الکترونیکی، ای.تی.اس در لاس‌وگاس نسبت به بزررگ‌ترین نمایشگر الکترونیکی دنیا اعتراض کردند. معترضین که لباس‌های عجیبی پوشیده بودند، در سی.ای.اس جمع شده بودند تا اعلام کنند تلویزیون‌های دور انداخته شده برای سلامت مردم خطرناکند.
باربارا کیل، از اعضای این ائتلاف می‌گوید: « تلویزیون‌های معمولی پر از مواد سمی هستند که وقتی آنها را دور می‌اندازید، در طبیعت پخش می‌شوند. نمایشگرها و تلویزیون‌های معمولی به طور میانگین حاوی 3.62 کیلوگرم سرب هستند که خصوصا برای کودکان بسیار خطرناک است.»
خانم کیل می‌افزاید:« به طور متوسط در هر خانه‌ای 2 یا 3 تلویزیون وجود دارد و بر اساس آمار آژانس حفاظت از محیط‌زیست ایالات متحده، 99 میلیون دستگاه تلویزیون بی‌استفاده در این کشور وجود دارد که در انبارها نگهداری می-شوند.»
مالیات بر تلویزیون
این ائتلاف همچنین فهرست شرکت‌هایی را ارایه کرده که برای ضایعات تلویزیونی برنامه ارایه کرده‌اند. شرکت سونی که برنامه داوطلبانه‌ای برای بازپس‌گیری تلویزیون‌های بی‌مصرف ارائه کرده، بالاترین جایگاه این لیست را به خود اختصاص داده و شرکت‌هایی چون جی.وی.سی؛ میتسوبیشی و هیتاچی که هیچ طرحی در این زمینه ندارند، در انتهای لیست جای گرفته‌اند.
به گفته خانم کیل، تولیدکنندگان راه درازی را پیش‌رو دارند. وی می‌گوید: « ما از این صنایع می‌خواهیم که گامی به جلو بردارند و برنامه بازیافت مسئولانه‌ای ارایه دهند تا مشتریان بتوانند به‌سادگی، تلویزیون¬های خود را به جای دور انداختن، پس بدهند.»
ویلیام کولتون، مسوول کمیته قانونگذاری ضایعات جامد در مجمع نیویورک، پیشنهاد کرده است که برای تولیدکنندگان تلویزیون مالیات تعیین شود تا آنها را در قبال موادی که در محصولاتشان به کار می‌برند، مسوولانه‌تر رفتار کنند. وی می‌گوید: « اگر می‌توانیم به‌دلیل این‌که جوش‌شیرین باعث چاقی کودکان می‌شود، بر آن مالیات ببندیم؛ پس می‌توانیم در مورد استفاده از فلزات سمی در لوازم الکترونیکی هم این کار را انجام دهیم. اگر این مواد وارد هوا یا آب شوند، در روند رشد کودکانی که با آنها تماس پیدا می‌کنند؛ مشکلاتی ایجاد خواهند کرد.»
آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا، ای.پی.ای نیز در هفته گذشته اعلام کرد برنامه بازیافتی این آژانس با نام ای‌سایکلینگ، eCycling در سال 2008 نزدیک به 31هزار تن لوازم الکترونیکی بی‌مصرف را جمع‌آوری و بازیافت کرده است. این طرح که علاوه بر تلویزیونها، کامپیوترها را نیز شامل می‌شود، نسبت به سال 2007 حدود 31 درصد رشد داشته است.
ای.پی.ای زیر آتش
اما دفتر پاسخ‌گوی دولت آمریکا در روزهای پایانی سال گذشته، ای.پی.ای و تمام تلاش‌های مربوط به بازیافت را زیر سوال برد. به گفته این دفتر، بسیاری از شرکت‌های آمریکایی محصولات بی‌مصرف خود را به کشورهایی مثل چین و هند روانه می‌کنند که درآن‌جا مصرف این محصولات برای مردم و محیط خطرناک است.
اعتراض اعضای ائتلاف در پی تغییر سیگنال تلویزیونی آنالوگ به دیجیتال در ماه آینده در آمریکا، برانگیخته شد. چون با این کار میلیون‌ها تلویزیون آنالوگ منسوخ خواهند شد که به پیش‌بینی خانم کیل، سرانجام این تلویزین‌ها، زباله‌دانی‌های اطراف شهرها خواهد بود.
وی می‌گوید: « با این تغییر تلویزیون‌های بی‌شماری دور انداخته می‌شوند و ما می‌خواهیم شرکت‌هایی که مردم را به خرید دستگاه‌های جدید متقاعد می‌کنند، قدیمی‌ها را پس بگیرند و بازیافت کنند. شرکت‌های کامپیوتری هم باید به سمت برنامه‌های پس‌گرفتن رایگان بروند. الان زمان پیش رفتن و مسوول بودن است. »
پیشنهاد طرح نوسازی تلویزیون‌های فرسوده! (http://khabaronline.ir/news-2264.aspx)
فناوری - حامیان محیط‌زیست در تلاشند تولیدکنندگان لوازم الکترونیکی را وادار کنند محصولاتشان را بعد از کهنه‌شدن پس بگیرند
ائتلاف پس‌دهندگان لوازم الکترونیکی، ای.تی.اس در لاس‌وگاس نسبت به بزررگ‌ترین نمایشگر الکترونیکی دنیا اعتراض کردند. معترضین که لباس‌های عجیبی پوشیده بودند، در سی.ای.اس جمع شده بودند تا اعلام کنند تلویزیون‌های دور انداخته شده برای سلامت مردم خطرناکند.
باربارا کیل، از اعضای این ائتلاف می‌گوید: « تلویزیون‌های معمولی پر از مواد سمی هستند که وقتی آنها را دور می‌اندازید، در طبیعت پخش می‌شوند. نمایشگرها و تلویزیون‌های معمولی به طور میانگین حاوی 3.62 کیلوگرم سرب هستند که خصوصا برای کودکان بسیار خطرناک است.»
خانم کیل می‌افزاید:« به طور متوسط در هر خانه‌ای 2 یا 3 تلویزیون وجود دارد و بر اساس آمار آژانس حفاظت از محیط‌زیست ایالات متحده، 99 میلیون دستگاه تلویزیون بی‌استفاده در این کشور وجود دارد که در انبارها نگهداری می-شوند.»
مالیات بر تلویزیون
این ائتلاف همچنین فهرست شرکت‌هایی را ارایه کرده که برای ضایعات تلویزیونی برنامه ارایه کرده‌اند. شرکت سونی که برنامه داوطلبانه‌ای برای بازپس‌گیری تلویزیون‌های بی‌مصرف ارائه کرده، بالاترین جایگاه این لیست را به خود اختصاص داده و شرکت‌هایی چون جی.وی.سی؛ میتسوبیشی و هیتاچی که هیچ طرحی در این زمینه ندارند، در انتهای لیست جای گرفته‌اند.
به گفته خانم کیل، تولیدکنندگان راه درازی را پیش‌رو دارند. وی می‌گوید: « ما از این صنایع می‌خواهیم که گامی به جلو بردارند و برنامه بازیافت مسئولانه‌ای ارایه دهند تا مشتریان بتوانند به‌سادگی، تلویزیون¬های خود را به جای دور انداختن، پس بدهند.»
ویلیام کولتون، مسوول کمیته قانونگذاری ضایعات جامد در مجمع نیویورک، پیشنهاد کرده است که برای تولیدکنندگان تلویزیون مالیات تعیین شود تا آنها را در قبال موادی که در محصولاتشان به کار می‌برند، مسوولانه‌تر رفتار کنند. وی می‌گوید: « اگر می‌توانیم به‌دلیل این‌که جوش‌شیرین باعث چاقی کودکان می‌شود، بر آن مالیات ببندیم؛ پس می‌توانیم در مورد استفاده از فلزات سمی در لوازم الکترونیکی هم این کار را انجام دهیم. اگر این مواد وارد هوا یا آب شوند، در روند رشد کودکانی که با آنها تماس پیدا می‌کنند؛ مشکلاتی ایجاد خواهند کرد.»
آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا، ای.پی.ای نیز در هفته گذشته اعلام کرد برنامه بازیافتی این آژانس با نام ای‌سایکلینگ، eCycling در سال 2008 نزدیک به 31هزار تن لوازم الکترونیکی بی‌مصرف را جمع‌آوری و بازیافت کرده است. این طرح که علاوه بر تلویزیونها، کامپیوترها را نیز شامل می‌شود، نسبت به سال 2007 حدود 31 درصد رشد داشته است.
ای.پی.ای زیر آتش
اما دفتر پاسخ‌گوی دولت آمریکا در روزهای پایانی سال گذشته، ای.پی.ای و تمام تلاش‌های مربوط به بازیافت را زیر سوال برد. به گفته این دفتر، بسیاری از شرکت‌های آمریکایی محصولات بی‌مصرف خود را به کشورهایی مثل چین و هند روانه می‌کنند که درآن‌جا مصرف این محصولات برای مردم و محیط خطرناک است.
اعتراض اعضای ائتلاف در پی تغییر سیگنال تلویزیونی آنالوگ به دیجیتال در ماه آینده در آمریکا، برانگیخته شد. چون با این کار میلیون‌ها تلویزیون آنالوگ منسوخ خواهند شد که به پیش‌بینی خانم کیل، سرانجام این تلویزین‌ها، زباله‌دانی‌های اطراف شهرها خواهد بود.
وی می‌گوید: « با این تغییر تلویزیون‌های بی‌شماری دور انداخته می‌شوند و ما می‌خواهیم شرکت‌هایی که مردم را به خرید دستگاه‌های جدید متقاعد می‌کنند، قدیمی‌ها را پس بگیرند و بازیافت کنند. شرکت‌های کامپیوتری هم باید به سمت برنامه‌های پس‌گرفتن رایگان بروند. الان زمان پیش رفتن و مسوول بودن است. »