maede roshanali
6th September 2011, 09:37 AM
زمان گذشته تر از گذشته
بنا به نظريه انفجار بزرگ ، گسترش جهان از يک انفجار آتشين آغاز شده و تا امروز ادامه يافته است و احتمال دارد اين گسترش تا بينهايت ادامه داشته باشد. ولي ما يقينا مي‌خواهيم بدانيم پيش از اين انفجار اوليه وضع از چه قرار بوده است. اما براي فهميدن اين موضوع بايد از ديوار زمان صفر عبور کنيم. نه تنها در عرصه فيزيک (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%DB%8C%D8%B2%DB%8C%DA%A9) ، بلکه حتي در عرصه منطق (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82) نيز دشواريهاي زيادي در اين سير وجود دارد. ما نمي‌توانيم تاريخ کائنات (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE+%DA% A9%D8%A7%D8%A6%D9%86%D8%A7%D8%AA) را از زمان صفر يعني درست لحظه آفرينش فضا و زمان (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A8%D8%AF%D8%A3+%D8%A2%D9% 81%D8%B1%DB%8C%D9%86%D8%B4) آغاز کنيم ولي قادريم آن را از لحظه‌هاي بسيار کوتاه و غير قابل تصور يعني 1043- ثانيه پس از انفجار بزرگ آغاز کنيم. قوانين بنيادي فيزيک توانسته‌اند از امروز تا آن لحظه که کائنات بسيار بسيار کوچک ، داغ و غليظ بوده ، استواري خود را حفظ کنند.
خصوصيات کائنات در زمان صفر
در 10-43 ثانيه پس از انفجار بزرگ ، کائنات بيش از 35-10 متر قطر نداشته و ده ميليون ميليارد ميليارد بار کوچکتر از يک اتم هيدروژن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D8%AA%D9%85+%D9%87%DB%8C%D8% AF%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%86) بوده است. در اين زمان عالم چنان جوان است که نور (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D9%88%D8%B1) نمي‌تواند به دورها سفر کند و افق کيهاني که کائنات قابل ديد را در بر مي‌گيرد، بسيار نزديک است. در اين زمان حرارت به 1032 کلوين ميرسد. کائنات بسيار غليظ و فشرده (1096 برابر غلظت آب) و انرژي آن غير قابل اندازه گيري است. چنانچه اگر بخواهيم چنين نيرويي توليد کنيم بايد دستگاههاي تسريع کننده ذرات اوليه‌اي بسازيم که چندين سال نوري (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B3%D8%A7%D9%84+%D9%86%D9%88%D8% B1%DB%8C) قطر داشته باشند.
زمان صفر يا زمان پلانک
در 43-10 ثانيه پس از انفجار ، کائنات چنان فشرده و غلظت چنان انباشته است که نيروي جاذبه ، که در حالت معمولي در مقياس ميکروسکوپي قابل اغماض است، مانند نيروها از قبيل نيروهاي هسته‌اي قوي و ضعيف نيروي الکترومغناطيسي ، بسيار قوي مي‌باشد. ولي ما نمي‌توانيم رفتار و مشخصات اتمها و نور را در جاذبه بسيار قوي دريابيم. اين مساله نخستين بار در آغاز قرن حاضر توسط "ماکس پلانک (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A7%DA%A9%D8%B3+%D9%BE%D9% 84%D8%A7%D9%86%DA%A9)" مطرح شد. به همين دليل زمان 10-43 ثانيه را "زمان پلانک" مي‌گويند. که در آن فيزيک (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%DB%8C%D8%B2%DB%8C%DA%A9) از توضيح عاجز مي‌شود و مرز آگاهي‌ها به نهايت ميرسد.
جاذبه سد زمان صفر
براي پشت سر گذاشتن زمان پلانک به نظريه‌اي کوانتيک از جاذبه نياز است که در آن قوه جاذبه بتواند با ساير نيروها متحد شود. فيزيکدانان در تلاشند تا يک نظريه جامع طبيعت بيابند که در آن چهار نيروي حاکم بر جهان بصورت يک نيروي واحد عمل کنند. و تا کنون موفق شده‌اند شرايط گرد آمدن نيروهاي هسته‌اي قوي و ضعيف و نيروي الکترومغناطيسي را بدست آورند. ولي نيروي جاذبه (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C+%DA% AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B4%DB%8C) همچنان با اتحاد با اين نيروها مخالفت مي‌کند. اين نيرو که بر دنياي بينهايت بزرگها حاکم است از هر گونه اتحاد با دنياي بينهايت خردها سرباز مي‌زند.
پيوند و اتحاد مکانيک کوانتومي (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%DA%A9%D8%A7%D9%86%DB%8C%DA%A 9+%DA%A9%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%88%D9%85%DB%8C ) با نسبيت (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D8%B3%D8%A8%DB%8C%D8%AA) در حال حاضر همچنان سدي غير قابل عبور است و حتي انيشتين که در سي سال آخر عمر خود ، سر سختانه در اين زمينه به کار پرداخت، نتوانست از اين سد بگذرد. تا وقتي مقاومت و استقامت جاذبه شکسته نشود، فراتر از زمان پلانک را در يافتن ، کاري غير ممکن است. اين زمان مرز و حد نهايي آگاهي و شناخت ما است. در پشت ديوار پلانک واقعيتي هنوز دست نيافتني پنهان است که در آن جفت فضا ـ زمان کائنات چهار بعدي ما مي‌تواند کاملا متفاوت باشد با ديگر وجود نداشته باشد.
پشت ديوار پلانک
فيزيکدانهايي که شکافهاي کوتاه و گذرايي در پشت ديوار پلانک وارد کرده‌اند، مي‌گويند که با کائنات پرآشوبي که ده يا حتي بيست و شش بعد دارد، برخورد کرده‌اند، که در آن قوه جاذبه چنان قوي است که فضا (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%D8%B6%D8%A7) را به کلي دگرگون کرده است و در آن ، فضا ، تحت تاثير جاذبه به تعداد بيشماري سوراخ سياه (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87%DA%86%D8%A 7%D9%84%D9%87) ميکروسکوپيک تبديل شده است که گذشته ، حال و آينده و حتي زمان در آن معنا ندارد. هر کدام از اين سوراخها صد ميليارد ميليارد بار کوچکتر از يک پروتون (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%AA%D9%88%D9%8 6) هستند، که با حرارت 1032 کلوين در فاصله 43-10 ثانيه تبخير (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AA%D8%A8%D8%AE%DB%8C%D8%B1) مي‌شوند، ناپديد مي‌شوند و دوباره ظاهر مي‌شوند.
زمان مرجع
سالها کوشش و مطالعه طاقت فرسا لازم است تا ديوار پلانک سوراخ شود و تا رسيدن به آن روز ما بايد "زمان پلانک" را به منزله "زمان صفر" بپذيريم. بنابرين ، وقتي از مبدا و آغاز خلقت کائنات گفتگو مي‌کنيم، زمان مرجع ما زمان پلانک خواهد بود.
بنا به نظريه انفجار بزرگ ، گسترش جهان از يک انفجار آتشين آغاز شده و تا امروز ادامه يافته است و احتمال دارد اين گسترش تا بينهايت ادامه داشته باشد. ولي ما يقينا مي‌خواهيم بدانيم پيش از اين انفجار اوليه وضع از چه قرار بوده است. اما براي فهميدن اين موضوع بايد از ديوار زمان صفر عبور کنيم. نه تنها در عرصه فيزيک (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%DB%8C%D8%B2%DB%8C%DA%A9) ، بلکه حتي در عرصه منطق (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82) نيز دشواريهاي زيادي در اين سير وجود دارد. ما نمي‌توانيم تاريخ کائنات (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE+%DA% A9%D8%A7%D8%A6%D9%86%D8%A7%D8%AA) را از زمان صفر يعني درست لحظه آفرينش فضا و زمان (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A8%D8%AF%D8%A3+%D8%A2%D9% 81%D8%B1%DB%8C%D9%86%D8%B4) آغاز کنيم ولي قادريم آن را از لحظه‌هاي بسيار کوتاه و غير قابل تصور يعني 1043- ثانيه پس از انفجار بزرگ آغاز کنيم. قوانين بنيادي فيزيک توانسته‌اند از امروز تا آن لحظه که کائنات بسيار بسيار کوچک ، داغ و غليظ بوده ، استواري خود را حفظ کنند.
خصوصيات کائنات در زمان صفر
در 10-43 ثانيه پس از انفجار بزرگ ، کائنات بيش از 35-10 متر قطر نداشته و ده ميليون ميليارد ميليارد بار کوچکتر از يک اتم هيدروژن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D8%AA%D9%85+%D9%87%DB%8C%D8% AF%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%86) بوده است. در اين زمان عالم چنان جوان است که نور (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D9%88%D8%B1) نمي‌تواند به دورها سفر کند و افق کيهاني که کائنات قابل ديد را در بر مي‌گيرد، بسيار نزديک است. در اين زمان حرارت به 1032 کلوين ميرسد. کائنات بسيار غليظ و فشرده (1096 برابر غلظت آب) و انرژي آن غير قابل اندازه گيري است. چنانچه اگر بخواهيم چنين نيرويي توليد کنيم بايد دستگاههاي تسريع کننده ذرات اوليه‌اي بسازيم که چندين سال نوري (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B3%D8%A7%D9%84+%D9%86%D9%88%D8% B1%DB%8C) قطر داشته باشند.
زمان صفر يا زمان پلانک
در 43-10 ثانيه پس از انفجار ، کائنات چنان فشرده و غلظت چنان انباشته است که نيروي جاذبه ، که در حالت معمولي در مقياس ميکروسکوپي قابل اغماض است، مانند نيروها از قبيل نيروهاي هسته‌اي قوي و ضعيف نيروي الکترومغناطيسي ، بسيار قوي مي‌باشد. ولي ما نمي‌توانيم رفتار و مشخصات اتمها و نور را در جاذبه بسيار قوي دريابيم. اين مساله نخستين بار در آغاز قرن حاضر توسط "ماکس پلانک (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A7%DA%A9%D8%B3+%D9%BE%D9% 84%D8%A7%D9%86%DA%A9)" مطرح شد. به همين دليل زمان 10-43 ثانيه را "زمان پلانک" مي‌گويند. که در آن فيزيک (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%DB%8C%D8%B2%DB%8C%DA%A9) از توضيح عاجز مي‌شود و مرز آگاهي‌ها به نهايت ميرسد.
جاذبه سد زمان صفر
براي پشت سر گذاشتن زمان پلانک به نظريه‌اي کوانتيک از جاذبه نياز است که در آن قوه جاذبه بتواند با ساير نيروها متحد شود. فيزيکدانان در تلاشند تا يک نظريه جامع طبيعت بيابند که در آن چهار نيروي حاکم بر جهان بصورت يک نيروي واحد عمل کنند. و تا کنون موفق شده‌اند شرايط گرد آمدن نيروهاي هسته‌اي قوي و ضعيف و نيروي الکترومغناطيسي را بدست آورند. ولي نيروي جاذبه (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C+%DA% AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B4%DB%8C) همچنان با اتحاد با اين نيروها مخالفت مي‌کند. اين نيرو که بر دنياي بينهايت بزرگها حاکم است از هر گونه اتحاد با دنياي بينهايت خردها سرباز مي‌زند.
پيوند و اتحاد مکانيک کوانتومي (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%DA%A9%D8%A7%D9%86%DB%8C%DA%A 9+%DA%A9%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%88%D9%85%DB%8C ) با نسبيت (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D8%B3%D8%A8%DB%8C%D8%AA) در حال حاضر همچنان سدي غير قابل عبور است و حتي انيشتين که در سي سال آخر عمر خود ، سر سختانه در اين زمينه به کار پرداخت، نتوانست از اين سد بگذرد. تا وقتي مقاومت و استقامت جاذبه شکسته نشود، فراتر از زمان پلانک را در يافتن ، کاري غير ممکن است. اين زمان مرز و حد نهايي آگاهي و شناخت ما است. در پشت ديوار پلانک واقعيتي هنوز دست نيافتني پنهان است که در آن جفت فضا ـ زمان کائنات چهار بعدي ما مي‌تواند کاملا متفاوت باشد با ديگر وجود نداشته باشد.
پشت ديوار پلانک
فيزيکدانهايي که شکافهاي کوتاه و گذرايي در پشت ديوار پلانک وارد کرده‌اند، مي‌گويند که با کائنات پرآشوبي که ده يا حتي بيست و شش بعد دارد، برخورد کرده‌اند، که در آن قوه جاذبه چنان قوي است که فضا (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%D8%B6%D8%A7) را به کلي دگرگون کرده است و در آن ، فضا ، تحت تاثير جاذبه به تعداد بيشماري سوراخ سياه (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87%DA%86%D8%A 7%D9%84%D9%87) ميکروسکوپيک تبديل شده است که گذشته ، حال و آينده و حتي زمان در آن معنا ندارد. هر کدام از اين سوراخها صد ميليارد ميليارد بار کوچکتر از يک پروتون (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%AA%D9%88%D9%8 6) هستند، که با حرارت 1032 کلوين در فاصله 43-10 ثانيه تبخير (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AA%D8%A8%D8%AE%DB%8C%D8%B1) مي‌شوند، ناپديد مي‌شوند و دوباره ظاهر مي‌شوند.
زمان مرجع
سالها کوشش و مطالعه طاقت فرسا لازم است تا ديوار پلانک سوراخ شود و تا رسيدن به آن روز ما بايد "زمان پلانک" را به منزله "زمان صفر" بپذيريم. بنابرين ، وقتي از مبدا و آغاز خلقت کائنات گفتگو مي‌کنيم، زمان مرجع ما زمان پلانک خواهد بود.