poune
2nd September 2011, 01:32 PM
http://konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/Multimedia_pics_1390_5_Science_4241312758223.jpeg تغييرات در برخي از سلولهاي ستاره‌شكل مغز موسوم به «آستروسيتها» ممكن است نقش مهمي در ابتلا به افسردگي ايفا كند.
اين يافته‌ها مبتني بر آزمايشات كالبدشكافي مغز افراد افسرده‌اي است كه دست به خودكشي زده بودند.
محققان به تمركز بر بخشي از مغز موسوم به قشر سينگولت قدامي كه در تنظيم حالت و تصميم‌گيري دخالت دارد، پرداختند.
به گفته محققان، برخي از سلولهاي آستروسيت در افراد افسرده، بزرگتر و منشعب‌تر از افراد بدون سابقه بيماري روحي بود كه به طور ناگهاني مرده بودند.
اين تفاوت‌ها تنها در ناحيه سفيد مغز و نه در بخش خاكستري وجود داشتند. ماده سفيد كه در بخش عمقي مغز وجود دارد، بيشتر از كابل‌هايي تشكيل شده كه ارتباط بين بخشهاي مختلف مغز را ميسر مي‌كنند.
اين پژوهش در كنار يك تحقيق بزرگتر انجام شد كه تغييرات موجود در ماه سفيد را به افسرگي پيوند مي‌داد. اين اولين پژوهشي است كه به تمركز و مشاهده تغييرات رخ داده در سطح سلولي مي‌پردازد.
اين محققان هنوز از اين كه اين تغييرات ممكن است مسبب بروز افسردگي بوده يا بر آن تاثير بگذارد، آگاه نبوده و تنها مي‌توانند به گمانه‌زني در مورد چگونگي همكاري اين تغييرات با اختلالات روحي بپردازند.
به گفته پژوهشگران، اين سلولها احتمالا بر ارتباط بين قشر قدامي سينگولت و ساير بخشهاي مغز تاثير مي‌گذارند.
آستروسيتها به گروهي از سلولهاي مغزي موسوم به سلولهاي گليا تعلق دارند. تا مدتها پيش دانشمندان تصور مي‌كردند كه سلولهاي گليل نقش كوچكي در فعاليتهاي مغزي ايفا كرده و از نورون‌ها به طور ساختاري و تغذيه‌اي حفاظت مي‌كنند.
اما دانشمندان اخيرا دريافته‌اند كه اين سلولها نقش مهمي در عملكرد مغز ايفا كرده و در برخي بيماري‌ها مانند افسردگي دخيل هستند.
اين تحقيقات بر روي 10 نمونه مغزي از افرادي كه با پيشينه افسردگي خودكشي كرده بودند و همچنين 10 نمونه افراد سالم انجام شد.
به گفته محققان ممكن است تغييرات در سلولهاي آستروسيت در نتيجه واكنش به عوامل محيطي مخصوصا عفونت در مغز به وجود آمده باشد. سطوح التهاب مزمن بالاي مرتبط با استرس بسيار براي سلامتي مضر است.
سيستم ايمني بدن در واكنش به تهاجم خارجي، التهاب را توليد مي‌كند، اما ممكن است اين مسأله بصورت مستقل نيز اتفاق بيفتد. آستروسيتها در زمان مواجهه با التهاب متورم مي‌شوند.
اين پژوهش به تاكيد در مورد نظريه التهاب عصبي ناشي از افسردگي پرداخته است. طبق اين نظريه، مولكول‌هاي دخيل در التهاب، نقشي اساسي در بروز علائم افسردگي دارند.
در صورتي كه التهاب مغزي واقعا با افسردگي مرتبط باشد، درمانها براي كاهش التهاب ممكن است روزي به بهبود شرايط ذهني كمك كند.
اين يافته‌ها مبتني بر آزمايشات كالبدشكافي مغز افراد افسرده‌اي است كه دست به خودكشي زده بودند.
محققان به تمركز بر بخشي از مغز موسوم به قشر سينگولت قدامي كه در تنظيم حالت و تصميم‌گيري دخالت دارد، پرداختند.
به گفته محققان، برخي از سلولهاي آستروسيت در افراد افسرده، بزرگتر و منشعب‌تر از افراد بدون سابقه بيماري روحي بود كه به طور ناگهاني مرده بودند.
اين تفاوت‌ها تنها در ناحيه سفيد مغز و نه در بخش خاكستري وجود داشتند. ماده سفيد كه در بخش عمقي مغز وجود دارد، بيشتر از كابل‌هايي تشكيل شده كه ارتباط بين بخشهاي مختلف مغز را ميسر مي‌كنند.
اين پژوهش در كنار يك تحقيق بزرگتر انجام شد كه تغييرات موجود در ماه سفيد را به افسرگي پيوند مي‌داد. اين اولين پژوهشي است كه به تمركز و مشاهده تغييرات رخ داده در سطح سلولي مي‌پردازد.
اين محققان هنوز از اين كه اين تغييرات ممكن است مسبب بروز افسردگي بوده يا بر آن تاثير بگذارد، آگاه نبوده و تنها مي‌توانند به گمانه‌زني در مورد چگونگي همكاري اين تغييرات با اختلالات روحي بپردازند.
به گفته پژوهشگران، اين سلولها احتمالا بر ارتباط بين قشر قدامي سينگولت و ساير بخشهاي مغز تاثير مي‌گذارند.
آستروسيتها به گروهي از سلولهاي مغزي موسوم به سلولهاي گليا تعلق دارند. تا مدتها پيش دانشمندان تصور مي‌كردند كه سلولهاي گليل نقش كوچكي در فعاليتهاي مغزي ايفا كرده و از نورون‌ها به طور ساختاري و تغذيه‌اي حفاظت مي‌كنند.
اما دانشمندان اخيرا دريافته‌اند كه اين سلولها نقش مهمي در عملكرد مغز ايفا كرده و در برخي بيماري‌ها مانند افسردگي دخيل هستند.
اين تحقيقات بر روي 10 نمونه مغزي از افرادي كه با پيشينه افسردگي خودكشي كرده بودند و همچنين 10 نمونه افراد سالم انجام شد.
به گفته محققان ممكن است تغييرات در سلولهاي آستروسيت در نتيجه واكنش به عوامل محيطي مخصوصا عفونت در مغز به وجود آمده باشد. سطوح التهاب مزمن بالاي مرتبط با استرس بسيار براي سلامتي مضر است.
سيستم ايمني بدن در واكنش به تهاجم خارجي، التهاب را توليد مي‌كند، اما ممكن است اين مسأله بصورت مستقل نيز اتفاق بيفتد. آستروسيتها در زمان مواجهه با التهاب متورم مي‌شوند.
اين پژوهش به تاكيد در مورد نظريه التهاب عصبي ناشي از افسردگي پرداخته است. طبق اين نظريه، مولكول‌هاي دخيل در التهاب، نقشي اساسي در بروز علائم افسردگي دارند.
در صورتي كه التهاب مغزي واقعا با افسردگي مرتبط باشد، درمانها براي كاهش التهاب ممكن است روزي به بهبود شرايط ذهني كمك كند.