diamonds55
14th September 2008, 02:27 PM
به گزارش سايت خبرهاي علمي لايو ساينس، در مطالعه جديدي تحت عنوان AWARE يا Awareness during Resuscitation ( هشياري هنگام احيا) پزشکان بيماران بستري در بيمارستانها ي اروپا و آمريکاي شمالي را که ايست قلبي را تجربه کرده اند، مورد بررسي قرار مي دهند.
دکتر سام پرنيا از دانشگاه ساوث همپتون انگلستان و رهبر اين مطالعه مي گويد " بر خلاف تصور همگان، مرگ يک لحظه معين نيست. مرگ، فرآيندي است که زماني که قلب از تپش باز مي ايستد، فعاليت ريه متوقف مي شود و مغز از کار مي افتد، يعني حالتي که به آن ايست قلبي مي گويند، آغاز مي شود . از نقطه نظر زيست شناختي اين وضعيت مترادف با مرگ باليني است.
از دير باز، عالم دانش کوشش کرده است تعريفي از مرگ ارايه دهد و تعيين کند که مرگ دقيقا در چه لحظه اي اتفاق مي افتد. اما اکنون به نظر اکثر پزشکان ، مرگ بيشتر يک فرايند است تا يک رويداد لحظه اي. يک فرد زماني مرده تلقي مي شود که ديگر نفس نکشد، قلب او نتپد و مغزش از کار بيفتد.
پرنيا مي گويد " هنگام ايست قلبي يا cardiac arrest هر سه مبناي مرگ وجود دارد. اما در اينجاست که يک دوره زماني پيش مي آيد که مي تواند چند ثانيه يا يک ساعت يا بيشتر بطول انجامد و طي اين مدت است که امکان دارد تلاشهاي اضطراري پزشکي براي به کار انداختن دوباره قلب و تغيير جهت فرآيند مرگ، نتيجه دهد.
او مي گويد "آنچه مردم در زمان ايست قلبي تجربه مي کنند دريچه اي استثنايي است براي درک آنچه احتمالا همه ما در فرآيند مرگ تجربه مي کنيم. "
يک مطالعه نشان داد افرادي که از احساس آرامش، نور درخشان و تجربه برون جسمي به هنگام رويارويي با مرگ حکايت مي کنند بيشتر احتمال دارد که در زندگي عادي خود به سختي قادر باشند خواب را از بيداري تشخيص دهند.
محققان پروژه "هشياري هنگام احيا" مي خواهند دريابند زماني که بدن يک انسان شروع به خاموش شدن مي کند، آيا ممکن است انسانها هنگام ايست قلبي چيزهايي را ببينند و بشنوند، و در جريان تجربه برون جسمي ، چه اتفاقي مي افتد.
آغاز مطالعه "AWARE" در جريان يک سمپوزيوم بين المللي در سازمان ملل متحد در تاريخ 11سپتامبر اعلام شد.
دکتر سام پرنيا از دانشگاه ساوث همپتون انگلستان و رهبر اين مطالعه مي گويد " بر خلاف تصور همگان، مرگ يک لحظه معين نيست. مرگ، فرآيندي است که زماني که قلب از تپش باز مي ايستد، فعاليت ريه متوقف مي شود و مغز از کار مي افتد، يعني حالتي که به آن ايست قلبي مي گويند، آغاز مي شود . از نقطه نظر زيست شناختي اين وضعيت مترادف با مرگ باليني است.
از دير باز، عالم دانش کوشش کرده است تعريفي از مرگ ارايه دهد و تعيين کند که مرگ دقيقا در چه لحظه اي اتفاق مي افتد. اما اکنون به نظر اکثر پزشکان ، مرگ بيشتر يک فرايند است تا يک رويداد لحظه اي. يک فرد زماني مرده تلقي مي شود که ديگر نفس نکشد، قلب او نتپد و مغزش از کار بيفتد.
پرنيا مي گويد " هنگام ايست قلبي يا cardiac arrest هر سه مبناي مرگ وجود دارد. اما در اينجاست که يک دوره زماني پيش مي آيد که مي تواند چند ثانيه يا يک ساعت يا بيشتر بطول انجامد و طي اين مدت است که امکان دارد تلاشهاي اضطراري پزشکي براي به کار انداختن دوباره قلب و تغيير جهت فرآيند مرگ، نتيجه دهد.
او مي گويد "آنچه مردم در زمان ايست قلبي تجربه مي کنند دريچه اي استثنايي است براي درک آنچه احتمالا همه ما در فرآيند مرگ تجربه مي کنيم. "
يک مطالعه نشان داد افرادي که از احساس آرامش، نور درخشان و تجربه برون جسمي به هنگام رويارويي با مرگ حکايت مي کنند بيشتر احتمال دارد که در زندگي عادي خود به سختي قادر باشند خواب را از بيداري تشخيص دهند.
محققان پروژه "هشياري هنگام احيا" مي خواهند دريابند زماني که بدن يک انسان شروع به خاموش شدن مي کند، آيا ممکن است انسانها هنگام ايست قلبي چيزهايي را ببينند و بشنوند، و در جريان تجربه برون جسمي ، چه اتفاقي مي افتد.
آغاز مطالعه "AWARE" در جريان يک سمپوزيوم بين المللي در سازمان ملل متحد در تاريخ 11سپتامبر اعلام شد.